17 YAŞIM

#49- Derin Bir Yalnızlık -

Bir nefesken  kokuna 
Son nefesimi veririm ..

Multi medya
Sarp ın Berene aldığı Anka kuşu kolye .

Sarp nerdesin
Allahım kafayı yiyeceğim nerde bu.
Bana mesaj atıyor depoya gel diye yok. Bir ton müşteri var yukarda . Ne diye çağırdı beni buraya .

Bir mesaj

Kimden Sarp

Arka çıkışa gel seni orda bekliyorum .

Emrin olur neyin nesiydi bu şimdi. Korkuyum mu yoksa şaşırıyım mı bilemedim . Çıkışa yönelip büyük ve ağır olan demir kapıyı güç bela açıp kemdimi dışarı attım. Gözüme nüfus eden güneş ışınlarını engellemek için elimle gözüme gölgelik edip . Karşımda arabanın kabutuna oturup kasılan Sarp ı gördüm . Beni fark edince gözlüğünü çıkarıp yanıma geldi. Güneşi kapatınca elimi indirip Sarpa baktım. Ben sormadan açıklama yapması bekliyorum ama nerde o günler .

-Hadi gidiyoruz .

-Nereye .

-Bir de sorma be kızım. Gidiyoruz hadi acele et.

Sarp arabanın etrafından dolanıp şoför koltuğuna oturup binmemi  bekledi. Ben ise ellerimi göğsümde bağlayıp  sağ  ayağımı hafif hafif yere vurmaya başladım.  Sarp yolcu koltuğunun camını açıp  konuştu .

-Hadi Beren davetiye mi bekliyorsun . Gelsene .

-Hayır açıklama bekliyorum . Nereye gidiyoruz. Üstelik yukarda onca iş dururken .

-Bırak işleri şimdi halletmemiz gereken şeyler var . Bin şu arabaya .

-Hayır açıklama yapmanı bekliyorum .

-Ne inatçısın kızım sen ya bin anlatacağım.

Ellerimi çözüp hareket ettim ki. Aklıma hala önlüğün üzerimde olduğunu anladım. Sarpa bir dakika beklemesini söyleyip önlügü personel odasına bırakıp üzerimi  değiştirdim . Aslında bu gün Ayçanın aldığı açık mavi omuzları lastikli ve açık . Belinde mini örgü kemer olan elbiseyi giymiştim . Acaba hata mı ettim diye düşünmeden edemedim. Daha fazla vakit kaybetmeden sırt çantamı alıp çıktım.

Tabiki Sarp sıkılmaktan elini direksiyona vuruşunu kapıyı açıp yanına oturunca durdurdu. Göz ucuyla bakıp arabayı çalıştırdı. Deli gibi merak ediyordum nereye gittiğimizi . Ne var dı bir kez de sormadan anlatsa .

-Söyler misin artık nereye gidiyoruz .

Oooo beni duyan mı vardı . Sarp okadar dalmıştı ki sesimi duymuyordu bile . O yolu ben de bir müddet onu izledik den sonra bu kez yüksek sesle sordum.

-Sarp kime diyorum nereye gidiyoruz söyler misin .

-Ha pardon ya efendim . Ne demiştin .

-Nereye gidiyoruz demiştim . Sen iyi misin ? Yani dalgın ve düşünceli görünüyorsun da .

-İyiyim ben boşver şimdi beni . Avukat aradı bugün . Ofise çağırdı . Ayça nın ailesi ile ilgili gelişme varmış  oraya gidiyoruz .

Ne güzel şeydi umut . Mum ışığın da küçüktü ama yine de aydınlatmaya yetiyordu . Umut da mum ışığı gibi değil miydi . Küçüktü ama yeri geldiğinde aydınlatmaya yetiyordu. Bazen bize arada nefes al unutma der gibi umut ışığı doğuyordu hayatımıza .

-Sarp inanamıyorum yani şimdi biz belki de Ayça nın ailesini bulucak mıyız . Peki ya Ayça bunu kabul etmezse . Belki de buna hazır değildir . Biz hata yapıyor olabilir miyiz .