17 YAŞIM

#55-Ruhu Yaralı-

Ve güz geldi...
Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor usul usul .
İnsanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde .
Yağmur ha yağdı ha yağacak . İncecik bir çisenti yokluyor boşluğunu . İnsan yüreğinin hüznün bütün boşlukları hazır . Nedenini bilmediğin bir keder akıyor damarlarımda . Kalbimin üstünde binlerce bıçak ağzı. Yüzüm ömrümün atlası , düzlükleri bunaltı , yükseklikleri korku , uçurumları yıkıntılarımla dolu bir engebeler atlası . YAŞAMAK BİR CAN SIKINTISIMIDIR ?

"Ben değilim , kaderim uğursuz "

Biliyorum baba ben bu acıyı biliyorum . Önce kalbim azıcık sızlayacak , sonra bu acı bütün bedenimi sarana kadar devam edecek . Kalbim daha çok acıyacak hatta belki en çok kalbim acıyacak . Alışamıyorum ki her seferinde daha ağır geliyor . Kalbimi sıkıp sıkıp bırakan şey yalnızlık mı? Sensizlik mi?

Biliyorum baba geri gelmeyeceğini de biliyorum . Eskisi gibi olmayacağını , çocuk olmayacağımı . Bu acının geçip geçmeyeceğini bilmiyorum . Beni bırakmıyor benimle büyüyor acılarım .
Söyeldim ya hiçbirşey iyi olmayacak hatta daha kötü olacak. Bu acı bitmeyecek , geçmeyecek.

Şu içimdeki boşluk var ya ben boşlukta boğulacağım.

Mezara boylu boyunca uzandım . Geceden berri burdaydım. Sarptan ayrılıp buraya gelmiştim. Ona olanlara ben sebep olmuştum. Belalı gibi hayatıma kim girse onu da mahvediyorum.

Baba... Baba biliyorum beni duyuyorsun . Sen de sevdin değil mi Sarpı . Çok güzel bir adam. Ama ben ben onu hayatıma alamam baba ona bisey olmasına dayanamam ki . Benim yüzümden başına okadar sey geldi , göz göre göre onun da ölmesine seyirci kalamam baba . Olmaz ki yapamam. Benim bu kalbim var ya onu görünce kuş misali çırpınıyor . Adını bilmiyorum bana biliyorsun iste ben hic aşık olmadım ki. Engelleye bilirim miyim kalbimi onu oraya koymamalıyım onu sevmem doğru değil .

Mezarın ucuna oturup gökyüzüne baktım . Günes doğmaya başlamıştı bütün ihtişamıyla bulutlarin arasından kızıllığı görünüyordu.
Sarpla konuşmamızdan sonra burada buldum kendimi. Nasıl bir his bu kanser gibi bütün bedenini sarıyor . Açıklamayı bekleyen milyon tane cümle varken susmak neden bu kadar canımı yakıyor . Yüzümde hissetiğim ıslaklıkla ağladığımı anladım . Sonra ismi duydum . Gelmişti yine benim için gelmişti. Ben onun için hiçbirşey yapmazken o beni yine bulmuştu .

-Beren " dedi acı çeker gibi. Bu halinin sebebi ben miydim . Yine kırmış mıydım onu üzülmüş müydü. Kalbimdeki kırıklardan birini de ona mı batırmıştım . Ağir hareketlerle yüzümü Sarp a çevirdim . Uykusuz yorgun du. Daha çok Ruhu yaralı . Biliyordum onu bu hale ben getirmiştim . Onun icin hiçbirşey yapamamak çok yoruyordu beni. Belki içimdeki hisleri ona anlata bilseydim böyle olmayacaktı . Ama ben yine beceremedim . Yanıma oturup basını omzuma koydu. Yutkundugunu hissediyorum . Konuşmak için sesimi aradım ama bulamadım . Konuşan Sarp oldu.

-Çok yoruldum Beren . Bu koşuşturma beni çok yordu . " dedi elimi yumruk yapıp gözlerimi yumdum . İkımizde yorulmuştuk belki ben onu daha çok yoruyordum . Bitmiyordu icimdeki kavga . İntikam ateşiyle yanarken kimseyi görmemisti gözüm . Onu bu hale getirdim ama toparlamak icin hicbir halt yapmıyorum .

-Özür dilerim "dedim fısıldıyarak . Daha fazlasına gücüm yetmedi .

-Neden kaçıyorsun benden . Sana her adım attığımda niye bir adım gelmek yerine geri gidiyorsun . Neden uçmak için çırpınıyorsun . "Dedi içinde birikenleri dökerek . Kalbime aldığım darbelerin sayısı artıyordu fakat bu çok farklı . Hic böyle acı çekmemiştim vicudum kas katı kesildi . Tek bir kelime daha edecek cesaretim yok. Sarp ayaga kalkıp beni de kaldırdı . Bütün duyguları gözlerinden okunuyor. Zırhını indirmis karşimda savunmasız duruyor.