17 YAŞIM

#41-Nefesim-

Bütün pencerelerde bekleyen benim.
Ve
O çalmayan bütün telefonlarda.
Aylardır konuşan da
Kabul.
Bir kez yolda karşılaşalım.
Onunla da avunacağım.
Adımı sessizce duymaktan vaz geçtim
Sesini duysam, susacağım.
Yel esiyor ama
Değirmen dönmüyor
Kuraklık bu
Adın ekmeğe dönüşmüyor.
               
                           (SULTAN❤SENA)

Medya(Beren ve Sarp'ın uçurtması)

Hayat insana beklenmedik acılar sunar. Sen istesen de istemesen de o acılara  katlanmak zorundasın dır. Kanun bu. "Kadın umut etmekten vaz geçmişti taki adam gelene kadar".

Umut hep var diyorlar peki ben neden umut etmeyi beceremiyorum. Neden hayatı geldiği gibi karşılıyorum. Gelene Eyvallah demekten yoruldum. Herkes ister hayatını sevdikleriyle geçirmek kimileri ölür kimileri ökdürülür. Kanun bu. Kurallara uymayınca bizde ölürüz . Ah be hayat bana mı senin nazın. Bana mı garezin.

Ayça yanında uyumamı istediği için ikimiz yattık ama bir türlü uyuyamıyorum. Anlaşılan Ayça da uyuyamadı kıpırdayıp duruyor. Kısık sesle konuşunca bunu daha iyi anladım.

-Beren uyudun mu?

-Hayır neden se bir türlü uyku tutmadı.

-Beren?

-Efendim Ayça .

-Sen hiç aşık oldun mu?

Sorduğu soruyla bir an affalladım.

-Nerden çıktı bu.

-Hadi ama gece boyunca yatakta dönüp durucağımıza konuşalım.

-Ben sadece babama aşıktım. Hayatım boyunca bi onu sevdim. Babamdan başka bir erkek güzel sevemez diye düşünürdüm. Annemi o kadar güzel severdi ki onları hayranlıkla izlerdim. Tabi bide Aras var oda güzel seviyor.

Deyince bir an yutkundu . Aslında bende farklı değildim. Nerden bilirdim aşk ne . Yaşamadım ki.

-Aras ı affetmiyecek misin fazla uzadı.
Bitir artık şu inadı.

-Aslında Arasa karşı öfkem kalmadı ama nasıl konuşacağımı bilmiyorum.

-Nasıl yani.

-Yani eskisi gibi olur mu ? Ne demem gerekiyor . Yeniden olabilmek için . Kafam çok karışık.

-Eskisinden de daha iyi olur. Sen iste yeterki. Hem Aras sana kızgın bile değil. İnsan sevdiğine kızar mıymış ya siz de.

Biraz kıkırdadık. Ayçayla konuşmak her zaman çok iyi geliyor. Her zaman kendimi iyi hissediyorum. Pek söylemesem de onu çok seviyorum.

Anlaşılan Ayça bu gece ne  uyuyacak ne de beni uyutacak.

-Sarp a karşı ne hissediyorsun.

-Sarp benim için işlerime karışan maydanozdan başka bişey değil.

-Saçmalama böyle düşünmediğini ikimizde biliyoruz . Hem Sarp iyi çocuk .

-Ben kötü çocuk demedim ki? Sadece benim hiçbirşeyim olmyan biri işlerime karışınca sinir oluyorum.

-Beren görmüyormusun sana değer veriyor.

-Bak Ayça bu dünyada fazla değer vermiyeceksin sonra kalı veriyon ortada bu ben olsam bile.

İnsanlar nankörler hiçbir zaman kıymet bilmiyorlar. Çıkar yolu nerde varsa oraya dönüyorlar. Bu yüzden fazla değer onları şımartmaktan başka bir işe yaramaz.