17 YAŞIM

#21- Dinç'in kızı -

Siz ! Siz ...
Acısını içine gömmüş kuru kalabalık size diyorum!
Siz hiç yaşarken öldünüz mü?
Olmuyor yapamıyorum dediniz mi?
Aldığınız nefeste boğuldunuz mu?
Dünya size dar gelip sıkıştınız mı?
Kokusunu özlediğiniz oldumu?
Sevmese de olur yeter ki yanımda olsun dediğiniz oldumu?
Güven veren kolları aradınız mı?
Resmine bakıp iç çektiniz mi?
Size soruyorum siz hiç aşık oldunuzmu?
İçiniz yandı mı?
Kalbinizi ondan başkasına kapattınız mı?
Siz aşkın en derin kuyusunda yanıp sana geldim dediniz mi?

Biz geldik
Nasılsınız bakalım .
Bölümleri nasıl buluyorsunuz
Ara vermeden yazmaya çalışıyoruz .
Sizinde severek okuduğunuzu biliyoruz.
Bakalım neler olacak .
Ayçanın ailesi sizce neden boşanıyor ve neden Ayçayı istemiyor olabilir.
Berenin annesiyle olan ilişkisi nasıl olacak.
Acaba eve geri dönecek mi.
Peki ya Egemen namı değer Jay o neler yapacak.
Sarp ve Meriç arasında olanları merak etmiyor musunuz .
Hadi bakalım okumaya devam . Merak ettikleriniz zamanla gün yüzüne çıkacak. Oy ve takiplerinizi bekliyoruz .
Yazarlarınız sizi çoooook seviyor.
Kocaman öpüldünüz😍😍
Ponçik okurlarımız . Okuyalım bakalım bu bölümde neler olacak.📚
Kitap kimi zaman kendinizi bulmanız kimi zaman da kurgulayıcı kişiliğinizi ortaya çıkarmanız için vardır . Okumayı sevenin bakış açısı değişir. Yazmayı sevenin ise düşünceleri ,tavırları değişir . Önce oku sonra yaz.Hadi bakalım bu bölüm neler olacak .

-Beren kızım buradayım ben gel kızım . Bekletme babanı hadi prensesim.

-Neredesin baba burası çok karanlık. Korkuyorum. Kahramanım neredesin . Yolumu göstermeyince nasıl gelirim "dedim. Babamın sesi geliyor ama nerede olduğunu bilmiyorum. Peki burası neresi . Karanlık ve sisli bir yer üzerimde bana ait olmayan beyaz elbise var. Çamur yol da duyduğum sese gidiyorum . Kahramanım beni çağırıyor.

-Hadi kızım gel sesime .

-Neredesin babacığım . Göremiyorum sisli burası. Korkuyorum. Sen gel sen al buradan beni .

-Olmaz kızım gelemem . Gidiyorum en kısa zamanda gel bekliyorum.

-Gitme baba bırakma beni . Babacığım neredesin gitme . Sana ihtiyacım var gitmeeeee.

Gözümü açtığımda nerede olduğumu idrak edemedim. Bu aralar kabus görmem sıklaştı tıpkı ilk zamanlar olduğu gibi. Annem de beni psikoloğa götürmüştü. Benim babama ihtiyacım vardı bilmiyorlar. Anlamıyorlar. Kafamı yastığa koyup yeniden daldım. Aynı yer burası gitmişti ,yoktu bulamadım. Karanlık yerde aramaya başladım. Bağırmaktan yırtılmak üzre olan boğazımın acısını aldırmadan yeniden bağırdım.

-Baba neredesin babaaaaaa"gözlerimi açtığımda Sarpın odasındayım. Kapı alacaklı gibi çalınıyor . Kimdi bu . Yatağımdan çıkıp sarsak adımlarla ilerledim . Odadan da çıkınca merdivenlerden düşe kalka kapıya geldim. Açtığımda karşımda kendini dağıtmış Sarp beklemiyordum. Kapıya yaslanmış zor duruyor.

-Sıla "dedi. Eve adımını attı ama kafası yerinde olmadığı için üzerime abandı. Sarpı gücümün yettiği kadar tutup salona getirdim. Koltuğa oturtup kahve yapmak için mutfağa girdim. Bu arada saat kaç. Duvardaki saate baktığımda gece yarısı olmuştu. Ne yani ben sabahtan beri uyuyor muydum. Ayça neredeydi. Kahvenin suyunu koyup karıştırdım. Bardağı elime alıp salona ilerledim. Sızmıştı. Omuzundan tutup dikleştirdim.

-Sarp iç şunu hadi biraz kendine gel "dedim. Gözünü zor açan Sarpa kahveyi içirmeye başladım. Yanına oturup kendine gelmesini beklemeye koyuldum. Kendine gelmek yerine kafasını omzuma koyup sızdı. Herkesin bir derdi var . Sarpın da vardı benim gibi içine atıyor . Biraz daha oturup Sarpı dikkatlice koltuğa yatırıp sehpanın üzerindeki pikeyi alıp örttüm. Tam gidecektim ki Sarpın bileğimden tutması ile durdum. Uykulu uykulu konuştu.