17 YAŞIM

#50- Bu Büyük Bir Özlem -

Şimdi sana çok özledim desem ,
Vereceğin cevabı biliyorum .
Ama çok özlüyorum ,
Anlatılır hal değil inan.
yazamıyorum,
Arayamıyorum ,
Sarılamıyorum.
Hiç öğreniyorum .
Fakat öyle güzeldi ki ,
Yer gök şahit .
Herkes üzülüyor...

Ben büyümüşüm baba.
Büyümek aslında hiç de güzel değilmiş ki . Ben herşeyi istediğim gibi hallederim sanmıştım ama öyle olmuyormuş . Büyümek sanki uçan balonun ipini kaçırmak gibi . Çocukluğumu tutuyorum sanarken onun uçmasını seyretmekmis. İşin garibi onu tutamıyorum . Arkasından baktığımla kaldım . Ben sandım ki pamukşeker çocuklar için var. O da öyle değilmiş. Hiçbir şey sandığım gibi değil baba büyümek aslında hiç güzel değilmiş . Birşeyi çok isteyip onu elde etmek gibi değilmiş . Büyümek yalnızlaşmak mış. Çok istemek değil yapmak mış. Şimdi ben kendim mi alacağım o pamuk şekeri . Kabul etmek mi bu baba ? Ben büyümek istemedim ki o ipi ne zaman kaçırdıysam o zaman yalnızlaştım çaresizleştim işte ben o zaman büyüdüm...

Bir de seni çok özledim baba . Başım sıkışsa ne zaman konuşmak istesem sana gelirdim şimdi kimsem kalmadı. Sen yokken kocaman bir boşluk var ve dolmuyor. Kızma bana ağlamıyorum ben . Gözyaşı değil bunlar . Valla bak . BU BÜYÜK BİR ÖZLEM . Küçük kızın seni özledi baba. Şimdi o küçük bedeni yok boynuna dolanan küçük kolları yok ama toprağına sarılsam geçer mi özlemim . Dolar mı burnuma kokun . Ne biliyim biraz olsun hisseder miyim saçlarımı koklayışını . Kızma bana nolur valla ağlamıyorum dedim ya özlem bu özlem öyle kolay geçmiyor...

-Çok özledin değil mi? Herşeyini çok özledin . Sesini duysan yetecek ama yok ne bir ses ne bir soluk .

-Efe

-Beren seni gülerken görmek ne kadar zor. Biraz benden örnek almayı denesene.

-Ben senin gibi yapamam ki . Hem sen çok güçlüsün.

-Benden daha güçlü biri varsa o da sensin . İnan bana alışacaksın . Çok zor kabul ediyorum . Şöyle düşün baban seni bu halde görmek istemezdi . Yapma bunu kendine .

-Ben her başım sıkışsa babama gelirdim . Bu hep böyle oldu . Şimdi yine babama geldim .

-Bir kez Sarp a gitmeyi dene Beren . Bana gel . Olmadı Egemen var. Hiç mi olmadı Aras var Ayça var.

-Biliyorum . Ben özür dilerim ama bazen yapamıyorum . Dün annemin halini görsen ... benim içim parçalandı ve elimden hiçbirşey gelmiyor .

-Beren pamukşeker yiyelim mi ? " Efenin böyle bişey demesini beklemiyordum . Şuan burda ne işi var onu bile bilmiyordum . Avcuma aldığım toprağı sıkmaya başladım . Hayatımı maffetmişti pamukseker . Adını bile duymak istemiyorken yeme düşüncesi ...

-Bakma bana öyle . Korkularının üzerine git Beren .

-Sen öyle mi yapıyorsun .

-Öyle yapıyorum "dedi yutkunarak  ve devam etti .
Biliyor musun ben karanlıktan korkardım 17 yaşıma kadar ışık açık uyurdum . Motora binip bilmem kaç kilometre hızla giderken karanlık kabusum olurdu . Bir gün dedim ki Efe bugün karanlıkta uyuyacaksın hadi dedim sen yaparsın . Işığı kapatıp yorganın altına girdim . Görsen kan ter içindeyim nasıl titriyorum . Kapattım gözlerimi sanki boğuluyordum . Sonra ne hissttim biliyor musun ?

Sabırsızca sordum Ne hissettin.

-Nefes almaya başladığımı . Karanlığı yenmiştim.  Ben başardım Beren . Beni bir abi olarak görüyorsan sen de dene . İnan bana başaracaksın. 

-Deneyeceğim " dedim ve beraber mezarlıktan çıktık . İlk kez Efenin motorla geldiğini gördüm . Motora binip benim binmemi bekledi .

-Gelsene Beren korkma çok hız yapmam .