Zia POVHe loves me.
Hindi ko alam pero napangiti na lang ako.
...but the question is mahal ko rin ba siya?
"I love you." Kumalabog ang puso ko ng marinig 'yon mula sakanya.
"Zia, please! Choose me..."
"Honey babe...please..."
"Im sorry Half..."
Ayokong maging unfair sakanya, gusto kong maging sigurado sa nararamdaman ko dahil sa ngayon naguguluhan pa ko at para sakin hindi ito ang tamang oras.
Huminga ako nang malalim bago tinignan ang hawak kong camera.Mag-pipicture pa sana ako pero nagulat ako ng makita kung sino ang natapatan ng camera ko.
Ichiro...
Pinaglalaruan ba talaga kami ng tadhana? Bakit sa dinami dami ng lugar dito sa Pilipinas dito pa sa Tagaytay ang lugar na iisa naming napili?
Umayos ako ng tayo habang pinapanood siyang masayang nakikipag-usap sa babaeng kasama niya.Hindi ko nakita kailanman ang ganon na ngiti ni Ichiro kahit noong kami pa.Siguro nga masaya na siya.
Nagtama ang tingin namin.Nanlaki ang mata niya kaya ako na ang unang nag-iwas ng tingin at naglakad palayo pero may humila sakin pabalik.
"Let's talk."
*****
"Im sorry."
Gulat akong tumingin sakanya.Did he say sorry? Sa ilang buwan kong paghahabol sakanya ako ang humihingi ng tawad dahil alam kong may mali ako pero siya? Ewan.
"For what?"
Lumingon siya sakin at sa ilang buwan kong tinagal dito sa Pilipinas nakita ko ulit ang ngiti niya.Gahd! I really miss him!
"For everything, huwag tanga Zia.I know may mali rin ako."
"You forgive me then?"
"Obviously." Hindi ko mapigilang yumakap sakanya.At last! Ewan ko pero sobrang saya ko talaga parang yung mabigat na bagay na nakapatong sakin biglang natanggal.Ngayon lang ulit ako nakaramdam ng gantong saya.
"Thank you." Mas hinigpitan ko pa ang yakap ko.Narinig ko lang ang pagtawa niya at ang pagtakip niya sa likod ko.
"Can't breath..."
"Oh! Sorry." Lumayo na ko sakanya at nakangiti siyang tiningala.Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat habang dahan-dahang nilalapit ang mukha niya sakin.Aatras sana ako pero naisip ko.Bakit ako aatras? Hindi ko alam.Pakiramdam ko may mali.
"You don't love me anymore." Naestatwa ako sa kinatatayuan ko ng marinig 'yon mula sakanya.
"W-What do you mean?" Hindi ko siya maintindihan.Pano niya nasabi 'yon?
"I can feel it.It's not love Zia.You just want my forgiveness because your guilty."
Im guilty? Dahil sa pag-iwan sakanya? Baka nga guilty lang ako? I want his forgiveness.Ang daming 'what if' na nasa utak ko ng umalis ako dito.'What if kung hindi ko siya iniwan? Kami parin ba? What if kung nagkakilala kami sa tamang oras at panahon? Nakatadhana parin ba kami para sa isa't-isa? Hindi ako pinatahimik ng konsensya ko doon sa South Korea.
I still love him.Mga salitang sinabi ko pagbaba ko ng eroplano pero ba't ngayon naguguluhan na ko?
"Pag-isipan mo." Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa balikat ko.
"So, ito ba 'yon?" Natigilan ako ng marinig ang boses na 'yon.
"Half..." Nasambit ko na lang ang pangalan niya at nagulat ako ng sugudin niya si Ichiro at suntukin 'to.
"Half!" Gahd! What's happening to him? Pinigilan ko siya pero hindi siya nagpa-awat.
"That's for her! Kulang pa 'yan! G*go ka! Hindi mo alam kung pano siya umiyak araw-araw! You don't fvcking know!"
"Half, please enough..." Tumingin siya sakin at nakita ko ang sakit sa mata niya.Inayos niya ang polo niyang na gusot at maayos akong hinarap.
"He don't deserve you and i know i can't do anything because you love him.No fvcking way Zia! 'Yan ba ang inaasahan mong sasabihin ko? No, hindi ako papayag.I love you and i can do anything just for you.So stop running away from me, please? Stop ignoring me." Napalunok ako at halos magwala na ang puso ko at ang mga paro-paro sa tyan ko.
"But---"
"Shhh no buts." Para akong nakuryente ng hawakan niya ang kamay ko at itapat ang hintuturo niya sa labi ko.Pakiramdam ko kaming dalawa na lang ang tao dito habang wala na kaming paki sa iba.
Is this love?
"Your drunk." Nasambit ko na lang ng maamoy ang alak.
"Im not." Pumikit siya ng madiin at ng magmulat siya nakita ko ang lungkot sa mga mata niya.Dahil ba sakin? Sinasaktan ko ba siya?
"Do you love me?" Kinagat ko ang ibabang labi ko.Ngayon lang ako naging sigurado sa nararamdaman ko.
"Half..."
"Bakit pa natin papatagalin? Choose now Zia." Sabay kaming napatingin kay Ichiro na nakatayo na habang nakapamulsa.Nakita ko ang mga sugat sa mukha niya dahil sa pagkakasuntok ni Half.Is he okay? Balak ko sana siyang lapitan pero naramdaman ko ang paghigpit ng hawak ni Half sa kamay ko.
Nilingon ko siya.Im sorry Half.Ichiro needs me.Pinilit kong tanggalin ang kamay niya na nakahawak sakin.
"Zia---"
"Im sorry Half.Please? Wait me."
Note:
Happy 1K reads!!! Salamat sa suporta! ^_^ And yes! Halos na sa kalahati na tayo ng storya! Muli! Salamat!
BINABASA MO ANG
Confession Of Half Alcantara's Heart [Completed]
Teen Fiction"...sometimes letting go is the best decision." Meet Half Alcantara. Good guy, handsome, rich, kind. Lahat na yata na sakanya maliban sa pag-ibig.Love sa family? Check! Love sa friends? Check! Love sa isang tao? Uhm...nevermind! Always rejected sa b...