Perfect Strangers

Kabanata 34

Kabanata 34

Rien's POV

Natahimik ang lahat ng tumigil na yung tugtog kahit kulang pa ng isa ang mga nakasayaw ko. Naramdaman ko na naman ang pagtulo ng mga luha sa pisngi ko pero mabilis ko yung pinunasan ng hindi nila napapansin.

Alam ko naman na alam nila kung sino ang hindi dumating pero ayoko ng pag usapan ang tungkol dun. Hindi ko lang kase matanggap na hindi siya tumupad sa pangako niya.

Nakayuko akong naglakad palapit dun sa stage at patuloy ko paring pinupunasan yung luha ko. Nakakainis.

Bumagal ang paglakad ko kase may mga tao akong nakasalubong. Nasa bandang gitna na ako nung hall ng naramdaman ko na may lumapit sakin.

"Hey, sabi ko h'wag ka ng umiyak di ba?".isang malamig na boses ang kumuha sa atensyon ko."Paano mo makikita ng malinaw yung nasa stage kung iyak ka ng iyak?"

Biglang kumunot ang noo ko ng marinig yung sinabi niya.

Sumenyas sa akin si Sky na humarap ako dun sa stage at sinunod ko naman siya.

Napahawak na lang ako sa aking bibig ng makita ko siya dun sa may stage na nakaupo sa isang high chair dala ang gitara niya at may mic na nakatapat sa kanya. Dumilim ang buong paligid at saming dalawa lang nakatutok lahat ng ilaw.

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Parang hindi ako makahinga.

Unti unti akong nalulunod dahil sa mga tingin niya sakin at sobrang bilis ng tibok ng pus ko. Sobrang tahimik ng buong lugar at dinig na dinig ko ang bawat pagkalabit niya sa kuwerdas ng kanyang gitara.

Nagsitulo na naman ang nga luha ko ng madinig ang pamilya na kantang yun.

I like the feel of your name on my lips

And I like the sound of your sweet gentle kiss

The way that your fingers run through my hair

And how your scent lingers even when you're not there

Nagsitayo ang mga balahibo ko dahil sa lamig ng boses niya. Lalo lang akong napahagulgol kase hindi parin ako makapaniwala sa mga nangyayari.

He's here. Glean, is here.

And I like the way your eyes dance when you laugh

And how you enjoy your two-hour bath

And how you've convinced me to dance in the rain

With everyone watching like we were insane

Gustuhin ko mang pigilan ang mga luha ko para malinaw ko siyang makita pero hindi ko magawa.

Sobrang saya ko.

But I love the way you love me

Strong and wild, slow and easy

Heart and soul so completely

I love the way you love me

Sobrang lawak ng ngiti ko ng oras ma yun. Gusto ko siyang lapitan para yakapin pero naunahan na niya ako. Nagmamadali siyang lumapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

Yung yakap niya lang talaga ng gusto ko. Damn. Siya lang ang gusto ko.

Please, h'wag niyo na siyang ipagkait sakin.

Kumalas na kami sa pagkakayakap sa isa't isa at magkahawak kamay na pumunta dun sa gitna. Nadinig na namin ang simula ng kanta kaya hinawakan niya ang bewang ko, samantalang ako naman ang nakahawak sa balikat niya.

Ito na yun. Ito na yung pangarap ko. Finally, matutupad na.

Every now and then

We find a special friend

Who never lets us down

Who understands it all

Reaches out each time you fall

You're the best friend that I've found

"Bakit ngayon ka lang? Akala ko hindi ka na darating. Pinakaba mo ako ng sobra".mangiyak ngiyak na sabi ko habang patuloy sa pagsayaw.

I know you can't stay

A part of you will never ever go away

Your heart will stay

Isang ngiti ang kumawala ulit kay Glean bago niya dahan dahang pinunasan ang mga luha ko.

"Nalate kase ng dating si fairy godmother kaya ngayong lang din ako nakarating".bulong niya.

Natawa nalang kaming dalawa dahil ginawa pa niyang excuse yung isang eksena sa Casper.

I'll make a wish for you

And hope it will come true

That life would just be kind

To such a gentle mind

If you lose your way

Think back on yesterday

Remember me this way

Remember me this way

"Lalaking adik kay Casper".pang iinis ko pero hindi ako nakagalaw ng bigla na lang niyang ilapit ang mukha niya sa akin at pagdikitin ang aming noo.

"Ikaw naman yung babaeng adik sa akin".bulong niya bago inangkin ang labi ko.

Sandali lang ang halik na yun but it means everything to me. Dahil sa halik na yun, nasiguro ko na akin lang siya. Akin lang si Glean. At sa kanya lang din ako.

Damn. I love him so much.

I'll make a wish for you

And hope it will come true

That life would just be kind

To such a gentle mind

If you lose your way

Think back on yesterday

Remember me this way

Remember me this way

nakatitig lang kami sa mata ng isa't isa hanggang sa matapos ang kanta. halos magdikit na ang mga labi namin sa sobrang lapit pero sino ako para magreklamo? Gugustuhin ko nga na maging ganito kami kalapit habang buhay.

"Akala ko hindi ka na darating".bulong ko at nanatili kaming nasa gitna.

Alam kong nakatingin lahat ng tao sa amin pero wala akong pakielam. Ang tagal kong hinintay 'to. Sobrang tagal. Kaya bakit ko pa palalagpasin?

"Hindi 'yon pwedeng mangyari".

"Akala ko kase may sakit ka".

"Part yun ng plano ko. Ri, lagi mong tatanda na gagawa at gagawa ako ng paraan just to make you happy. Matupad ko lang ang pangako ko sayo. Baby, I love you so much. I love you so much".isang ngiti na naman ang kumawala sa kay Glean.

ngiti na unti unting nagpapalambot sa buong kalamnan ko. At humihigop sa lahat ng lakas na natitira sakin.

Hinawakan ko ang kamay ni Glean at aayain ko na sana siya papunta sa kina mama at papa ng bigla na lang siyang huminto at umiling. Nagulat ako ng bigla nalang niyang tinanggal ang kamay ko na nakahawak sa kanya at tumakbo palayo.

"Glean.. " sigaw ko.

Lahat nagulat sa nangyari. Lalo na ako.

Walang nakapigil sakin ng magtatakbo ako palabas para sundan si Glean. Dinig na dinig ko ang mga tawag nila sakin pero hindi ako tumigil.

Please, h'wag. Please. Sana mali ang iniisip ko.

H'wag mong gawin sakin 'to Glean. Parang awa mo na, h'wag. Don't leave me. Please, don't leave me.