𝙷𝚎𝚊𝚛 𝙼𝚢 𝙷𝚎𝚊𝚛𝚝 [𝙱𝚘𝚘𝚔 𝙸 & 𝙸𝙸]

HMH - Chapter 42

Chapter 42

Nakaupo si Leo sa kanyang sofa. Kagagaling lang niya sa opisina.

Matapos niyang maihatid si Sierra sa apartment nito ay dumiretso muna siya sa kompanya para magtrabaho sandali.

Hindi mawala sa isipan niya ang mga nangyari. Sierra opened up to him.

Hindi nito alam kung paano siya kasaya na malamang pinagkakatiwalaan siya nito. Though it made him feel special, he felt sad to hear her story. Ramdam niya na hanggang ngayon, baon pa rin nito ang mga ala-ala ng nakaraan.

And he thought that what he experienced with Stella was worse enough. Nothing is more worse than to have a family who blames you for an accident that she too didn't wish to happen.

Understandable naman na nagluluksa lang ang mga kamag-anak nito at ama. Nasaktan ang mga ito sa pagkawala ng mahal nila sa buhay pero nasaktan din si Sierra. Mama, Nanny, at kapatid nito ang nawala. Ang malala pa, si Sierra mismo ang nakasaksi sa mga pangyayari.

Treating her like that wasn't justifiable. And to wake up and have her own family's back facing her, abandoning her, Leo couldn't imagined how she survived those years alone. Napakadepressing siguro ng mga taon na yun para kay Sierra.

In a way, parang magkapareho sila ng nararanasan pero magkaibang sitwasyon nga lang.

"*sigh* How I wish I'm with her right now—" agad napatakip ng bibig si Leo.

Sh*t! How could he say that out loud?

Ginulo niya ang buhok.

"Arghhh!!!"

Isa pa pala yun sa problema niya.

He likes Sierra. He may even be in love with...her.

"Sh*t!"

Binura na muna ni Leo sa isipan niya ang nararamdaman. She needs a friend right now, not a lover.

At isa pa, hindi pa din naman siya handang magkaroon ng...girlfriend.

Si Sierra...maging girlfriend...niya?

Ginulo na naman niya ang buhok. He's looking pretty pathetic right now.

Ang nakakainis, why does it sound so  right to call her his girlfriend?

. . .

Sierra sat on her bed silently. Wala na ang Papa niya nang makabalik sa sariling apartment. Natural, hindi iyon maghihintay sa kanya.

At isa pa, isang araw siyang nawala.

She removed her hearing aid and went to her kitchen. Kinain niya ang cake na ibinigay sa kanya ng mga katrabaho matapos kumain ng late lunch.

It made her smile.

Pagkatapos kumain, uminom siya ng gamot at dumiretso sa kwarto niya dala-dala ang kanyang laptop.

Nang mabuksan ang skype ay bumungad sa kanya ang napakaraming messages ni Jany.

Nagsend siya ng message na nagsasabing tawagan siya mamayang gabi at wag mag-alala sa kanya.

Parang noon lang umekpeto ang pagod sa pag-iyak niya sa harap ni Leo. She couldn't be more thankful for him on listening to her story.

Napatitig si Sierra sa mga bulaklak na binigay nito. Surprisingly, para pa rin itong bagong pitas na mga bulaklak sa magandang vase na nilagyan ni Sierra.

Nakatulog siyang nakatitig sa mga ito na may ngiti sa labi.

. . .

Nagising si Sierra dahil sa pagvibrate ng relo niya. Agad niyang sinuot ang hearing aid at sinagot ang telepono.