CHAPTER ONE

9.6K 307 28
                                    


CHAPTER ONE


Have you ever felt the pain of being lonely? The feeling of being alone every time? The feeling of no one wants to eat during lunch with you? The feeling of being always left out? The feeling of no one knows if you're okay? The feeling of having no one to talk with your problems?


I felt all those feelings. Always.


"Hey, watch it!" Someone hissed when she accidentally bumped me.


"Sorry." Nakayukong sabi ko.


"Isn't she the lone girl?" Narinig kong tanong ng isang babae.


"Yeah, don't mind her. Mamalasin ka lang kapag nakipag-usap ka sa kanya."


"Really?"


"Yeah, she's a creep."


Hindi ko nalang pinansin ang mga bulungan na naririnig ko habang naglalakad ako palabas ng school. I'm the so-called lone girl, witch, creep, freak, a jinx and many more. Sanay na ako sa mga kung ano-anong tinatawag nila sakin. Apparently, no one wants to be friends with a girl who brings bad luck.


Rumor has it that if someone tries to be friends with me he or she will automatically becomes ill-fated. Kaya simula nang kumalat ang ganoong balita ay isa-isang nagsilayuan ang mga kaklase ko sa akin.


"I heard her parents committed suicide because of her."


"What?! Seriously?!"


Mas binilisan ko pa ang paglalakad ko nang mag-umpisa na naman silang pag-usapan ang tungkol sa magulang ko. They're at it again. Kahit na ilang beses kong ipaliwanag ay walang may gustong makinig sakin. That issue again. It's probably the reason why they're avoiding me. That stupid baseless issue.


Hanggang sa tuluyan na akong makalayo ng school ay doon lang ako napanatag at nakahinga ng maluwag. That school is suffocating me. Pakiramdam ko ay bawat kilos ko ay binabantayan nila so they can create another rumor on me.


"Ayoko ng maulit pa ang nangyari kanina, Ava. Naiintindihan mo?"


"Opo, Sir. Pasensya na po talaga." Tumango na lang ang manager ng restaurant na pinagpa-part time ko. Hindi ko maiwasang maalala ang nangyari kanina habang naglalakad ako pauwi.


Those brainless barbies in my school. They tripped me! Kung hindi nila ako tinisod kanina ay hindi ko maitatapon ang mga order nila sa kanila. In the end ay ako ba ang natawag na malas at tanga. 


My manager even scolded me! This is too much! Hindi ba sila nakokonsensya sa mga ginagawa nila sakin? Mula school hanggang dito ba naman sa restaurant na pinagtatrabahuhan ko ay susundan nila ako. They're crazy!

He Who Came From Another WorldTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon