ΜΟΙΡΑΙΑ ΑΓΑΠΗ 2

Κεφάλαιο 55. - Μέρος 1/3

«Τι κάνεις?» την ρώτησε ξανά ο Στέφανος,προσπαθώντας να καταλάβει την αντίδρασή της.Το ήξερε πως δεν ήταν πάντα ομαλές οι σχέσεις τους,αλλά δεν έβρισκε τον λόγο να τον κοιτάζει έτσι. «Όλα καλά?»

«Ναι...καλά»είπε εκείνη διστακτικά,προσπαθώντας να κρύψει την ταραχή που της προκάλεσε η παρουσία του. «Όχι αυτός,δεν θέλω να τον βλέπω» σκεφτόταν. «Όχι σήμερα τουλάχιστον,δεν είμαι έτοιμη»

«Πώς και από εδώ?» την ρώτησε,αφού δεν μπορούσε να μην αναρωτηθεί τι ήθελε η κοπέλα στο συγκεκριμένο μέρος.

«Ε...ήρθα να δω τον Αντώνη για να τον ρωτήσω κάτι.Τώρα πρέπει να φύγω,έχω δουλειά»βιάστηκε να κλείσει την συζήτηση και να φύγει,όμως ο Στέφανος την έπιασε από το χέρι.Όχι βίαια,αλλά όσο χρειαζόταν για να την εμποδίσει να απομακρυνθεί.

«Τόσο δυσάρεστο σου είναι να με βλέπεις?» την ρώτησε. «Νόμιζα ότι...»

«Δεν έχω κάποιο πρόβλημα μαζί σου,Στέφανε.Απλά βιάζομαι. Θα τα πούμε κάποια άλλη φορά» είπε,ενώ μέσα της ευχόταν να μην υπήρχε επόμενη φορά που θα τον ξαναέβλεπε.

«Περίμενε,πού πας?» την ρώτησε,καθώς την έβλεπε να προχωράει προς μη αναμενόμενη κατεύθυνση.

Η Μελίνα γύρισε και τον κοίταξε,χωρίς να μιλήσει. Θυμήθηκε πως είχε μπερδευτεί με το πώς θα βγει από το κτίριο.

«Από εκεί είναι η έξοδος» της έδειξε. «Τόσο πολύ ήθελες να τα διαγράψεις όλα από την μνήμη σου,που δεν θυμάσαι ούτε από πού βγαίνουμε?» την ρώτησε με μια μικρή δόση ειρωνίας.

Η Μελίνα κατευθύνθηκε προς την έξοδο,χωρίς καν να τον χαιρετήσει. Ήξερε πως βγαίνοντας από εκεί θα έπεφτε πάνω στον Γρηγόρη,όμως δεν μπορούσε να αναζητήσει άλλη έξοδο,μπροστά στα περίεργα μάτια του Στέφανου.

Η Μαρία περνούσε την πρώτη της μέρα στην νέα της δουλειά,ενώ προσπαθούσε να ξεχάσει τις εξετάσεις που μόλις είχε κάνει. Σε λίγες μέρες θα μάθαινε την αλήθεια. Προτίμησε να απασχοληθεί με την αναποφάσιστη πελάτισσα που δεν ήξερε ποιον καφέ να παραγγείλει από τον κατάλογο,παρά να βομβαρδίζει το μυαλό της με σκέψεις.

«Μάλλον θα πάρω καπουτσίνο λάτε με γεύση σοκολάτα. Αλήθεια,τι γάλα βάζετε μέσα?» ρωτούσε η γυναίκα,ξύνοντας σκεπτική το πιγούνι της με το μακρύ ψεύτικο νύχι που παραλίγο να της έσκιζε το δέρμα.