ΜΟΙΡΑΙΑ ΑΓΑΠΗ 2

Κεφάλαιο 67. [ Ο γάμος του Ορέστη και της Μαρίας]

«Δεν πρόκειται να σε αφήσω. Θα χωρίσετε με τη Βανέσα,όπως χωρίσατε με τη Μαρία» φώναζε η Μελίνα.

«Φύγε,μην σε ξαναδώ,μην εμφανίζεσαι μπροστά μου» διαμαρτυρόταν ο Αντώνης.

«Πάντα μπροστά σου θα εμφανίζομαι και δεν θα σε αφήσω ποτέ να ησυχάσεις» επέμενε εκείνη.

«Όχι,φύγε. Άσε με επιτέλους να ζήσω χωρίς να φοβάμαι τι άλλο θα κάνεις»

«Θα σου αρέσουν πολύ αυτά που θέλω να σου κάνω. Δεν με άφησες να σου δείξω την προηγούμενη φορά» του είπε προκλητικά και έβγαλε την μπλούζα της. Άρχισε να τον φιλάει στο λαιμό, μέχρι που τελικά έφτασε στο στόμα του,ενώ προσπαθούσε με το ένα χέρι να του βγάλει τα ρούχα. «Σε θέλω» του έλεγε,στα μικρά διαστήματα ανάμεσα στα φιλιά που του έδινε. «Μόνο δική σου είμαι»

Η Βανέσα ξύπνησε από την αναστάτωση του Αντώνη που κοιμόταν δίπλα της. Ο ύπνος του ήταν ταραγμένος, προφανώς έβλεπε κάποιο όνειρο.

«Αντώνη» του είπε και τον σκούντηξε για να ξυπνήσει. «Τι συμβαίνει?»

Ο Αντώνης άνοιξε τα μάτια και ένιωσε ανακούφιση που δίπλα του ήταν η Βανέσα. Μόλις κατάφερε να βρει τα λόγια του της απάντησε ότι έβλεπε ένα περίεργο όνειρο.

«Θες να μου πεις?» τον ρώτησε.

«Όχι,δεν θέλω. Πάει,πέρασε. Καλά που με ξύπνησες. Αν δεν είχα και εσένα...»

«Θα έβλεπες εφιάλτες?» τον πείραξε.

«Θα τους ζούσα. Μην φύγεις από κοντά μου,σε παρακαλώ» της είπε και την αγκάλιασε τρυφερά.

«Δεν θα φύγω» του υποσχέθηκε.

Ο Αντώνης άρχισε να την φιλάει και εκείνη ανταποκρίθηκε. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα είχε βρεθεί από πάνω της. «Δεν νευρίασες καθόλου που σε ξύπνησα» του έλεγε,ενώ της έβγαζε το νυχτικό.

«Εσύ τι θες? Να νευριάσω?»

«Δεν ξέρω. Λέω να σε ξυπνάω πιο συχνά μέσα στη νύχτα» του απάντησε και γέλασε πονηρά.

«Μπαμπά, θα έρθεις τελικά το Σάββατο?» ρώτησε η Μαρία τον Χάρη για ακόμα μια φορά. Της φαινόταν τελείως ψυχρή η συμπεριφορά του. Κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αυτονόητο,εκείνος φερόταν σαν να το απέφευγε.

«Δεν συμφωνώ με αυτό το γάμο και το ξέρεις» της είπε με ειλικρίνεια. «Δεν γίνεται να μην έρθω,όμως»