Κεφάλαιο 69.

142 20 15
                                    

Η Μελίνα τακτοποίησε τα πράγματά της στο δωμάτιο που θα έμενε,αφήνοντας τους άλλους να αναρωτιούνται για το πώς θα ήταν το κλίμα στο σπίτι από εδώ και στο εξής. Περνώντας από το διάδρομο στάθηκε μπροστά στο δωμάτιο του μωρού και τελικά αποφάσισε να μπει μέσα. Από τότε που είχε γεννήσει η Μαρία είχε έρθει ελάχιστες φορές σε αυτό το σπίτι για τυπικές επισκέψεις και με το μωρό δεν είχε ασχοληθεί σαν πραγματική συγγενής. Έσκυψε πάνω από την κούνια του και το είδε να κοιμάται. Ήταν πολύ γλυκό και το πρόσωπό του της έβγαζε κάτι οικείο,που δεν μπορούσε να εξηγήσει. Πήγε να το χαϊδέψει,αλλά φοβήθηκε μην το ξυπνήσει και έτσι αρκέστηκε στο να το παρατηρεί.

Ο Ορέστης ήταν προβληματισμένος με την απόφαση της αδερφής του και φοβόταν μήπως υπήρχαν εντάσεις. Μπορεί να μην έκαναν πια τους ομηρικούς καβγάδες, όμως ακόμα δεν είχε αποδεχτεί πλήρως τη Μαρία ως γυναίκα του και οι σχέσεις των δύο γυναικών ήταν τυπικές και ψυχρές.

«Μάλωσε με τον Γρηγόρη» υπέθεσε ο Ορέστης. «Θα μάθω τι έγινε»

Η Μαρία δεν μιλούσε. Ήθελε τόσο πολύ να του πει ότι δεν της άρεσε καθόλου η ιδέα να μένει μαζί τους η Μελίνα,όμως σεβόταν το γεγονός ότι ήταν η αδερφή του άντρα της και δεν άντεχε να τσακωθεί με τον Ορέστη.

«Ας ελπίσουμε ότι θα είναι ομαλή η συμβίωση» είπε μόνο, χωρίς να το πιστεύει πραγματικά.

«Θα είναι» της υποσχέθηκε ο Ορέστης. «Δεν θα επιτρέψω το αντίθετο. Σε παρακαλώ, να είσαι ευγενική μαζί της. Θα το πω και σε εκείνη. Μην δημιουργείτε καβγάδες. Υπάρχει και ένα παιδί τώρα»

«Εγώ δεν έχω κανένα σκοπό να καβγαδίσω μαζί της»

«Χαίρομαι γι αυτό. Πάω να της πω να φύγουμε για τη δουλειά» είπε και τη φίλησε.

«Ορέστη» ξεκίνησε να του λέει κάτι που ήθελε από μέρες. «Θέλω να σου ζητήσω κάτι. Σήμερα θα σου το έλεγα,αλλά μας πρόλαβαν τα γεγονότα»

«Πες μου»

«Θέλω να δουλέψω κι εγώ στο εστιατόριο»

«Έχεις το παιδί» της θύμισε. «Πώς θα τα καταφέρεις?»

«Τόσες μητέρες δουλεύουν. Θέλω να σας βοηθάω,έστω τα Σαββατοκύριακα. Δεν μπορώ να κάθομαι συνέχεια στο σπίτι»

«Εντάξει,θα δούμε» της είπε βιαστικά και βγήκε από το δωμάτιο, αφήνοντάς την συγχυσμένη.

«Έπρεπε να γίνει τώρα αυτό?» μουρμούρισε, νιώθοντας για πρώτη φορά πως η ζωή μέσα σε αυτό το σπίτι δεν θα ήταν εύκολη.

ΜΟΙΡΑΙΑ ΑΓΑΠΗ 2Onde histórias criam vida. Descubra agora