Violet Embrace

-24-

400 okunma için teşekkür ederiz! -Defne ve Doğa

Clary'nin Ağzından

Kemeri pantalonumdan geçirmeye çalışırken ellerim titriyordu, bir türlü kemerin başını sokamıyordum.

Dün gece bu kadar heyecanlı değildim, uyumadan önce kendi kendime heyecanlanmayacağımı, her şeyin çok güzel olacağını ve kazanacağımızı söyleyip durmuştum.

Ama ellerimin durumuna bakılırsa bu dediklerim pek de işe yaramış gibi görünmüyordu.

"Dur, sana yardım edeyim."

Lauren kemeri elimden alıp rahatlıkla gözden sokunca, "Lanet olsun, ben 10 dakikadır onu oradan geçirmeye çalışıyordum," diye kendime söylendim.

Son kalan yeri de kemerin tokasından geçirince rahatlayarak nefesimi verdim. Bu kemer işi beni daha çok germişti.

"Clary, çok gergin görünüyorsun."

Aynada kendime bakıp üzerimi düzeltirken, "Elimde değil çok  heyecanlıyım," diyerek cevapladım.

Lauren da ayağa kalkıp benim yanıma gelerek kolumdan tutup,  beni aynanın diğer tarafına doğru çevirerek, "Heyecanlanman doğal bir şey," dedi.

Kendisi öyle diyordu, ama bu doğal bir şey ise niye kendisi heyecanlı görünmüyordu?

"Sen hiç heyecanlı görünmüyorsun ama," dedim surat asarak.

Lauren gergin bir şekilde gülerek, "Emin ol, çok heyecanlıyım." dedi.

Ona anlamayan bir bakış atınca, "Biliyorum heyecanlı gibi görünmüyorum." dedi ve çantasına doğru gidip içinden bir sigara çıkarıp bana doğru sallayarak, "Çünkü bunlar beni sakinleştiriyor," dedi.

Onun sigarasını yakmasını izlerken, "Sen de ister misin?" diye sorunca yüzümü buruşturarak kafamı çevirdim, "Hayır sigara sevmem."

Lauren omuz silkerek koltukta uzanıp sigarasını içmeye başladı.

Ben de elime telefonumu alarak salonun ortasında bir ileri bir geri giderek gezinmeye başladım.

Arada telefonumu açıyor, Violet Embrace'deki herhangi birinden bir mesaj gelmiş mi diye bakıyordum.

Telefonumu onuncu kez kontrol ederken, "Nerede kaldı bunlar?" diye mırıldandım.

Lauren, "Sakin ol yoldalardır," derken ikinci sigarasını yakıyordu.

Acaba Zach'in yanında da bu kadar içebiliyor muydu diye merak ediyordum, ama onun buna izin vereceğini de sanmıyordum.

Buraya geldiğimde Zach'in de burada olmasını beklemiştim, ama Lauren bana onun bugün bir işinin olduğunu, ama konser salonunda olacağını söylemişti.

Büyük ihtimalle ailesiyle konuşacaktı.

Lauren'ın sigarasından çıkan dumanları izlemeye dalmış bunları düşünürken birden telefonumun çalan sesiyle irkildim, Daniel arıyordu,

"Alo?"

"Dışarıda sizi bekliyoruz."

"Tamam," diyerek telefonu kapattım ve Lauren'ı dürterek, "Hadi gelmişler," dedim.

Lauren isteksizce yerinden kalkıp sigarasını söndürdü ve beraber kapıya doğru yürümeye başladık.