Violet Embrace

-18-

Clary'nin Ağzından

"Hız değişimini bulduktan sonra onu da zaman farkına böldüğünde işte ortalama ivme çıkıyor."

Dikkatlice bir daha soruyu inceledim. Lauren biraz hızlı anlatıyordu, ona yetişmem için biraz fazla çaba sarfetmem gerekiyordu ama en azından eğer anlamadıysam sıkılmadan soruyu bir daha tekrarlıyordu.

Lauren anlayıp anlamadığıma bakmak için durmuş beni inceliyordu, "Soruyu anladın değil mi? Ortalama ivmeyi nasıl bulacağını?"

Başımı aşağı yukarı sallarken, "Hız farkı bölü zaman farkı, evet anladım."

Lauren kendinden memnun bir şekilde, "Mükemmel. Bugün formülleri bayağı çalıştık artık unutacağını sanmıyorum."

Lauren test kitabını kapatırken dersin bitmiş olmasının verdiği rahatlıkla sandalyede arkama yaslandım, "Çok teşekkür ederim Lauren."

Sandalyeden kalkıp yatağa kendini atarken, "Biliyorum," dedi.

Gülerek, "Çok mütevazısın gerçekten," deyince bu sefer daha alaycı bir ses tonuyla yine "Biliyorum," diyerek cevapladı.

Bir şey demeyerek kendimi yatağa attım. Bu hafta hergün okuldan geldiğimizde ders çalışmıştık ve artık dersleri daha dikkatli dinlemeye başlamıştım.

Maxon'a Matthew'ün bakması benim işime geliyordu, ders çalışmak için kendime zaman ayırabiliyordum.

Ayrıca Alex'den burs konusunu öğrenmem de iyi olmuştu. Gerçekten burs parası bayağı işime yarardı.

Hem derslerim iyileşiyordu ve hem de müzik grubunda olduğum için para mı alacaktım? Sanırım sonunda hayatım iyiye doğru gidiyordu.

Bunu düşünmenin verdiği rahatlıkla gözlerimi kapatmıştım ki Lauren, "Aaaa Clary, gidelim mi?" deyince yatakta doğrularak ona döndüm,

"Nereye gidelim mi?"

Lauren kafasını telefonundan kaldırarak bana doğru çevirdi, "Grayson gruba mesaj atmış. Jake diye bir çocuk onu partiye davet etmiş ve şimdi de o bizi davet ediyor."

"Ah..." diyerek geri yatağa uzandım. Bilmediğim bir insanın partisine gitmek istemiyordum açıkcası. Ve ayrıca ya o bizi istemezse? Sonuçta çağırdığı kişi Grayson'dı.

Lauren benden cevap bekliyordu, "Eee?"

Göz kapaklarım zor dayanıyordu, saat kaçtı? Lauren'la dersin başına oturduğumuzda saat 10.30'du. Ve iki buçuk saat civarı çalışmış olmalıydık,

"Hangi günmüş?"

"Cumartesi. 8'de orada buluşalım diyor."

Biraz düşündüm, "Peki Daniel ve Alex gelecek miymiş?"

"Alex'in ailesi o gece dışarı çıkıyormuş yani büyük ihtimalle gelecekmiş ama Daniel'ı bilmiyorum bir şey yazmadı."

Lauren Daniel'ın adını söylerken surat ifadesi değişmişti, sanki umursamıyormuş gibi görünmeye çalışıyordu.

"Hmm.."

Lauren'ın günlüğünü okuduğumu hatırlayınca kendimi rahatsız ve biraz da suçlu hissettim.

Normalde böyle bir şey yapmazdım, ama o sırada ona çok sinirliydim kendimi tutamamıştım.