Courting Mr. Virgin II (COMPLETED)

CMV II 91

"Wake up." Narinig ko ang mahinang bulong sakin ng lalaking mahal ko, agad akong nagmulat ng mga mata ko pata makasiguradong totoo ang lahat.

"Huh!."

Bumangon ako at nakita ko siyang walang suot na pang itaas.

"Tulog na tulog ka, mag breakfast na tayo,"

Sinilip ko ang aking sarili sa ilalim ng kumot.

oh my gas mahal na bigas!

"Ttototoototooo!!?."

He smiled at me, and my heart melt.

"Awh.. why so cute mister ko?."

Napansin ko ang pamumula ng tenga niya sa sinabi kong iyon, kinuha niya ang phone niya saka may hinanap doon.

"Uh? Anong ginagawa mo?." Inayos ko ang pagkakabalot ng kumot sa katawan ko saka tumayo at lumapit sa kaniya, sinilip ko kubg anong dina download niya sa cellphone niya.

"Ano ba yan ha?."

"I prepared something for you."

Nakagat ko ang ibabang labi ko, gusto ko mang tumili pero nahihiya nako, hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko kagabi ay naging isang ganap na akong babae, isang babaeng nirerespeto..

Lahat nang paghihinala at pag dadamdam ko sa kaniya, naglahong parang bula.

Mahal niya kong talaga, at sigurado na ako doon.

Hindi nako mag iisip ng kung ano pang bagay, ang mahalaga.. mahal ko siya, siya lang ang mamahalin ko.. at magiging kaniya na ako habang buhay.

"Ah.. ano bang sinasabi mo diyan? Haha."

"Ehem.."

Narinig ko ang tugtog sa phone niya,

"Kung akala mo, parents mo lang ang may  themesong, at family niyo lang ang may family anthem..."

"What?."

"ehem ehem." He cleared his throat and slowly held my shoulders down to my hands and put it on his shoulders.

"Closer love." Yumakap siya sa bewang ko at nilapit pa ang katawan ko sa kaniya.

Halos maduling ako sa mga mata niya, hindi ko maipaliwanag pero parang masusundan pa ang mga nangyari kagabi,

He was looking at me sexily.

Shit.

"Tayo din."

"Tayo?."

"Wise men....say... only fools rush in, but i can't help falling inlove with you.."

Idinikit niya ang noo ko sa noo niya, at pumikit.

Hindi ko mapigilang maluha nang maalala ko yung unang sinabi niyang mahal niya ko,

Iyon yung panahong in denial siya, at akala ko wala na talaga. Akala ko talagang impossible nang mahalin niya ko, pero siya mismo ang humawak sa kamay ko.

"Mahal kita.. "

"Masaya kanaba?."

Hinigpitan ko ang pagyakap ko sa kaniya sa labis na pagmamahal ko, kung pwede lang ihinto ang oras.. mag sasayaw lang kami ng magsasayaw at hindi ako mag rereklamo.