Sevmek Anlaşmak Değildir...

Sevmek Anlaşmak Değildir... |10. Bölüm Sevmeyi Anlaşmak Mı Sandınız?|

Hikayenin restorasyonlu halini okumak için profilimdeki; Bir Şansımız Olsaydı isimli hikayeye bekliyorum.

Keyifli okumalar ;

-

-

-

Sevmek Anlaşmak Değildir... |10. Bölüm Sevmeyi Anlaşmak Mı Sandınız?|

Leyla abla, ki o bana ne kadar Hanım ya da Abla deme dese de ben ona abla deme taraftarıydım, bana ve aslında bize kuru eşofmanlar verip donmuş bedenlerimizi biraz olsun ısıtmak için elektrikli şömineyi açmıştı. Ivan abi de süper bir adamdı. Karısı Leyla bana saç kurutma makinası vermek için odasına çıkarmışken Ivan abide kucağında kızı Valeria Ece ile bize kahve hazırlıyordu. Birbirine girmiş olan saçlarımı taramakla yolmak arasında gidip gelirken, "Kızınız çok tatlı." Dedim. "Ama ismi garip. Neden Sadece Türk ya da sadece Rus ismi koymadınız?"

Leyla abla tarağını alıp saçlarımı taramaya başlarken komodinin üzerindeki kızının çerçevesine baktı ve samimi bir gülümseme bahşetti bana. "Çünkü o sadece Türk ya da sadece Rus değil." Saçlarımdaki düğümler tek tek çözülürken Leyla abla devam etti. "O yarı Türk yarı Rus. Hem Ivan Valeria ismini çok sever. Bunu onlara söyleme ama bende çok severim o ismi." Dedi ince dudaklarını gererken. Ve devam etti. " Saçların o kadar güzel ki... Eminim Harun onları okşarken huzura eriyordur..." Derin gülüşüm havai bir kahkahaya dönüşürken hafifçe başımı çevirip Leyla ablaya baktım.

"Biz," dedim komik bir ifadeyle. "Çift değiliz. Yani gerçek bir çift değiliz." Yönümü daha da kadına döndürürken ıslak saçlarımı ensemde toplayarak Leyla ablanın uzattığı tokayla sağ tarafımda topuz yaptım. Sorgulayan bakışlarına karşılık olarak dudaklarımı büzdüm. "Şey," dedim zorlanarak Leyla karşıma otururken. "Bunu anlatırım ama konuyu Harun açmazsa sende susacaksın abla. Çünkü ne bileyim Harun biraz terelelli bilmiyorum, belki de terelelli olan benimdir. Bir türlü anlaşamıyoruz sonuçta."

"Yavaşla bakalım," dedi elleriyle dur işareti yaparken. "Bakalım bakalım doğru anlamış mıyım? Biten ilişkinin kurtarma çabası mı bu?"

"Hayııır..." dedim gülümserken. "Parasının hesabını bilmeyen çapkına sahte kız arkadaşı oldum o kadar ama birbirimize o kadar uzağız ki? Ona işim var desem senin işin ancak be ancak ben olabilirim diyor. İnanılmaz derecede sinir bozucu, kontrol manyağı! Ailemi ailesine tanıtırken trafik kazasında kaybettiğimi söyledi. Bunun şanslı bir tahmin olduğunu düşünmüştüm taa ki telefon dökümanlarıma kadar elinde kayıt tuttuğunu öğrenene kadar. Sen söyle abla bu tavırlar aklı yerinde bir insanın yapacağı türden şeyler mi?"

Kadın gülerek yanıma oturdu. Dudak büzerek konuştuğundaysa içimde bir rahatlama vuku buldu. Nitekim duymak isteyeceğim şeyler fısıldamıştı kulağıma. "Eh," dedi yüzüne komik bir ifade oturturken. "Bu biraz aşırıya kaçmış. Belki seninle gerçekten ilgileniyordur. O yüzden araştırmış olamaz mı?"

Kafamı yana eğip dediklerini tarttım ama içimdeki bayan zeka küpü bu ihtimalin olurunun var olmadığını biliyordu. "Hayır," dedim kendimden emin bir sesle. "Sanmıyorum. Hem de hiç sanmıyorum. Bir de ne biliyor musun abla? Eğer benden gerçekten hoşlanıyorsa bile bu yaptığı araştırma, araştırmaları belgeleme falan, hiç sağlıklı bir davranış değil. Saplantılı kontrol manyağı... " son kısmı mırıldanarak söylemiş olmama rağmen beni duymuş ve omzuma dokunarak sakinleşmemi rica etmişti.

"Bu evde bir manyak var zaten." Dedi gülümsemesi genişlerken. "Ivan'dan başkasına tahammülüm yok. Senin manyağını kafesine koy." Diyerek göz kırptı.