Sevmek Anlaşmak Değildir...

Sevmek Anlaşmak Değildir... |7. Bölüm Biz Melisa İle Öpüşüyoruz.|

Hikayenin restorasyonlu halini okumak için profilimdeki; Bir Şansımız Olsaydı isimli hikayeye bekliyorum.

Keyifli okumalar ;

-

-

-

Sevmek Anlaşmak Değildir... |7. Bölüm Bilgin Olsun Diye Söylüyorum; Biz Melisa İle Öpüşüyoruz.|

Elimi enseme götürüp başımı eğdim. "Pekala," diye soludum onun elimi tutmasına müsaade ederken. "Şu ana kadar nasıl gitti bakalım?"

"Babam araba anahtarlarımı aldı ve dedemde kartlarımla alakadar bir ön görüde bulundu." Dedi dudaklarını birbirine bastırıp. "Ve eh, herkes senin hamile olduğunu düşündüğü içinde bir bir suratıma tükürmeye kalktılar. Gerçi Melisa ve Poyraz az da olsa destekleyiciydiler. 'Olur öyle arada' ve 'Korunmayı unutmuşlardır.' Falan dediler ama pek işe yaradığını söyleyemem." Kaşlarını kaldırıp adımlarını hızlandırdı ve önüme geçip geri geri yürümeye başladı. Görünüşte bir tuhaflık vardı. Kötü bir aile partisi geçirdiğini söylüyor ama aynı zamanda dişlerini örtmekte zorlandığı bir gülücük çetesiyle boğuşuyordu.

"Bırak kendini dostum." Dedim Amerikanvari bir tavırla omzuna vurarak. İşte o zaman kendini bırakıp rahatça güldü.

"Sadece," dedi gülmeye devam edip. "Lütfen hamile olmadığını belli et. Omuzlarımdaki yük zaten ağır, sevgilim... Bir de bebekle uğraştırma beni."

"Sende beni ailenle yüz yüze ve baş başa bırakmasaydın bu yük daha kolay olabilirdi hayatım." Diyerek gerilen bedenim sebebiyle adım atamadım. "Harun, annen ve baban... Ve bir de sanırım tüm ailen bana ve senin sırtına bakıyor." Dedim endişeyle.

"Evet." Dedi dişlerini sıkıp kolumdan tutarak beni biraz daha öne itti. "Kavga ettik ve sen gelmek istemediğini söyledin ama sonra kavganın saçma sonuçlandığına kanaat getirip buraya geldin. Çünkü barışmak istedin. "dedi çabucak. "Anne babamı tanıyorsun. Diğerlerine gelince, isimlerini sana muhakkak söylemiş olduğumu düşündükleri iki isim var. Melisa ve Poyraz."

"Onların nesi farklıymış?" diye sordum adım adım aileye yaklaşırken.

"Şey..." dedi tereddütle. "Kuzenim Poyraz birkaç yıl önce benden beterdi. "Su gibi para harcardı ve doğru düzgün üniversiteye gittiği söylenemezdi. Sonra sınıfındaki bir kıza ahlaksız bir teklif yaptı." Dedi sırıtırken.

"Ne?!"

"Öyle değil canım." Elini belime yerleştirdi. "Melisa'ya evlenme teklifi etti sonra da cevabı umursamadan 'Poyraz ve SEVGİLİSİ' için düzenlenen aile pikniğine sürükledi. Şimdi evliler."

"Sahte evlilik?" diye fısıldadım.

"Eveeeeet..." dedi ürkütücü bir sesle. "Şimdi aynı haltı benim yaptığımı düşünüyorlar."

Elimle belimdeki elini tutup başımı ondan yana çevirdim. "Haksız sayılmazlar.

Dur bir dakika. Sahte evlilik dediğin gizli olur. Tüm aile biliyorsa..."

"Şşşş..." dedi munzurca. "İşin eğlencesi de o zaten. Herkes biliyor ama Melisa'yla bir gün gerçekten bir şeyler yaşamasını umuyorlar. Eh..." Dudaklarını boynuma gömüp ailesine küçük bir şov yapan bey, kalkarken mırıldandı. "Söylemem gerekir mi bilmiyorum ama durum bizim içinde aynısı."

Kalkıp doğrulurken ciddi bir surat ifadesine bürünmüştü. "Seninle evlenmem." Dedim ailesine karşı gülümseyip.

"İnan bende meraklısı değilim evliliğin." Harun belimdeki kolunu kendine çekerken. "Ama şimdi gülümse ve 'Geç kaldığım için üzgünüm' cümleleri sırala." Dedi. Cümle sonunu tamda annesi ve babası cümle gelmeden bitirmiş olması ise inanılmazdı.