HR: #1 in Teen Fiction
«Σου δίνω είκοσι μέρες.»
Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής.
Δέχεται απειλές από τον πατριό της...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Σταμάτα να υποτιμάς τον εαυτό σου. Είσαι πανέμορφη."
Είπε η Αγγελική προσπαθώντας μάταια να με κάνει να νιώσω καλύτερα.
Νιώθω άσχημα με το σώμα μου. Δεν έχω πλούσιο στήθος και το συγκεκριμένο φόρεμα δείχνει απαίσιο πάνω μου.
"Δεν μπορώ να φορέσω κάτι άλλο; Δεν θέλω να βγω έτσι."
Ρώτησα ξεφυσώντας.
"Ζωη σταμάτα να νιώθεις τόση ανασφάλεια. Για ενα ποτό ήρθαμε. Πάμε έξω, μας κοιτάνε περίεργα."
Δεν απάντησα. Δεν θέλω να αρχίσει το κήρυγμα. Δεν την γλιτώνω με τίποτα μετά.
Το προκλητικό φόρεμα δεν τονίζει τα ελάχιστα προσόντα μου. Αντιθέτως, με παχαίνει.
"Ξέρω τι σκέφτεσαι, απλά σταμάτα το και άσε τον εαυτό σου να ευχαριστηθεί την βραδιά. Είσαι πανέμορφη. Πάμε;"
Φώναξε, έτσι ώστε να ακουστεί η φωνή της. Η μουσική είναι αρκετά δυνατή.
Είχα πεισμώσει τόσο που δεν έβγαινα από την τουαλέτα. Τώρα τελευταία όση αυτοπεποίθηση μου είχε απομείνει έχει εξαφανιστεί. Δεν ξέρω τι φταίει, απλά δεν νιώθω καλά με τον εαυτό μου.
"Πάμε. Μην απομακρυνθείς ομως."
"Όοοχι."
Η Αγγελική βγήκε εξω γελώντας ενθουσιασμένη. Με παρέσυρε και γέλασα με την παιδικότητα της.
Μπορεί να μην την γνωρίζω καλά, αλλά φαίνεται αρκετά καλό κορίτσι.
Βγήκα έξω από τις τουαλέτες παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Προσπάθησα να ξεχάσω τι συνέβη την τελευταία φορά που ήπια.
Αυτή την φορά θα είναι διαφορετικά.
Έκατσα στο μπαρ με την νέα μου φίλη και παραγγείλαμε τα ποτά μας. Η Αγγελική θα είναι μαζί μου ολη την ώρα και δεν θα πάθω τίποτα.
Δεν θα μεθύσω. Το υπόσχομαι.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
