HR: #1 in Teen Fiction
«Σου δίνω είκοσι μέρες.»
Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής.
Δέχεται απειλές από τον πατριό της...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Σωριάστηκα στον καναπέ-κρεβάτι μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.
Ξύπνησα δύο ώρες νωρίτερα για να ετοιμάσω τα πράγματα μου. Δεν έχω κάτι ιδιαίτερο να πάρω μαζί μου. Τα ρούχα μου είναι μετρημένα.
Μόλις πάρω καινούργιο μισθό θα πάω για ψώνια, χρειάζομαι νέα ρούχα επειγόντως. Ίσως βιάζομαι λίγο, αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένη.
Σε τριάντα λεπτά πρέπει να φύγουμε για την σχολή, πρέπει να ξυπνήσω τον Αχιλλέα, τον Πάρη και να ετοιμάσω πρωινό.
Πήρα μια τσάντα για να βάλω τα βιβλία μου και βγήκα από το δωμάτιο.
Ευτυχώς ο Πάρης ήταν ξύπνιος, ενα γεγονός που με εξέπληξε ιδιαίτερα.
"Πως και ξύπνησες μόνος σου τόσο νωρίς;"
Τσίμπησα τα μαγουλάκια του. Απλά δεν μπορώ να αντισταθώ.
Χαμογέλασε.
"Μπορώ να μάθω γιατί έβαλες ζελέ στα μαλλιά σου;"
Προσπαθούσα να πνίξω το γέλιο μου.
"Τι; Δεν μου πάει;"
Άρχισε να πειράζει αναστατωμένος τα μαλλιά του.
"Μια χαρά είναι, απλά μου φαίνεται περίεργο."
Προσπάθησα να το παίξω ανήξερη. Ξέρω οτι θέλει να εντυπωσιάσει την Αγάπη. Αφού έπεισα τον Πάρη να φάει το πρωινό του, μπήκα στο σαλόνι για να ξυπνήσω τον Αχιλλέα.
Η τηλεόραση ήταν ανοιχτή σε ένα τυχαίο κανάλι, υπήρχαν ανοιχτές σακούλες με πατατάκια και δύο μπύρες.
Ξάπλωνε σαν χταπόδι στο καναπέ φορώντας μόνο το εσώρουχο του.
Κοκκίνησα και αυθόρμητα γύρισα από την άλλη. Μπορεί να τον έχω δει αρκετές φορές ημίγυμνο, αλλά δεν μπορώ να το συνηθίσω.
Πήγα στο δωμάτιο μου και πήρα μια μπλούζα του από την ντουλάπα που μοιραζόμαστε. Όταν επέστρεψα στο σαλόνι, ο Αχιλλέας τεντωνόταν.
