HR: #1 in Teen Fiction
«Σου δίνω είκοσι μέρες.»
Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής.
Δέχεται απειλές από τον πατριό της...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
ᴅᴀʏ ᴛᴡᴇʟᴠᴇ
Βρίσκομαι στο γραφείο του διευθυντή με την μητέρα μου και τον Αχιλλέα. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα ποτέ οτι θα καταλήξω εδώ.
Μας έπριξαν από εχθές. Το μόνο που θέλω να φύγω απο εδω, το ίδιο και ο Αχιλλέας ο οποίος έχει σκυλοβαρεθεί.
Μας κάνει κήρυγμα εδώ και μια ώρα. Το μόνο σίγουρο είναι οτι δεν την γλιτώνουμε την αποβολή και εγώ συγκεκριμένα δεν γλιτώνω τις φωνές της μητέρας μου στο σπίτι. Όχι επειδή βρέθηκα στο γραφείο—σάμπως νοιάζεται;—αλλά επειδή ξόδεψε τον πολύτιμο της χρόνο για να ασχοληθεί μαζί μου.
"Σκατα!"
Φώναξε ο Αχιλλέας, καθώς ο υποδιευθυντής και ένας καθηγητή του γυμνασίου μας είχαν βρει.
"Τι κάνετε εδω μέσα;"
Ρώτησε, κοιτάζοντας μας ύποπτα. Ένιωσα τα μάγουλα μου να φλέγονται από ντροπή, όταν συνειδητοποίησα οτι πίστεψαν πως κάναμε ανήθικα πράγματα για τον χώρο του σχολείου.
"Πάντως όχι αυτό που φαίνεται!"
Προσπάθησα να δώσω την κατάσταση, αλλά μάλλον μόλις έκανα τα πράγματα πολύ πιο σκούρα από πριν.
"Αύριο σας περιμένω και τους δύο με τους κηδεμόνες σας στο γραφείο!"
"Αυτό που προσπαθώ να πω τόση ώρα κυρία Γεωργίου είναι οτι τα παιδιά του λυκείου δεν έχουν καμια απολύτως δουλειά στο γυμνάσιο! Δεν σας επιτρέπω να ξαναπατήσετε το πόδι σας σε εκείνο το μέρος, πόσο μάλλον στην κλειστή πτέρυγα. Ποιός ήξερε τι κάνατε εκεί μέσα!"
Στριφογύρισα τα μάτια μου.
"Τίποτα δεν κάναμε!"
Αντιμίλησα μάταια. Χθες την γλιτώσαμε, σήμερα πάλι όχι. Πέντε μέρες αποβολή για κάτι τόσο ασήμαντο. Αυτό σημαίνει πως δεν χρειάζεται να πηγαίνω στο σχολείο, αφού θα πάρω τις απουσίες..
