HR: #1 in Teen Fiction
«Σου δίνω είκοσι μέρες.»
Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής.
Δέχεται απειλές από τον πατριό της...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Πληκτρολόγησα τον αριθμό του στο κινητό μου και τον αποθήκευσα.
Δεν μπορώ να του τηλεφωνήσω τώρα, είμαι στο σχολείο. Γαμώτο. Μόνο στην σκέψη οτι υπάρχει έστω κάτι που θα με ευχαριστήσει, ανυπομονώ.
Το κουδούνι χτύπησε και κατευθύνθηκα γρήγορα προς το τμήμα μου.
Οι βαθμοί μου φέτος έχουν πέσει κατακόρυφα και δεν προσπαθώ να τους βελτιώσω. Αμφιβάλλω αν θα περάσω την χρονιά, έχω ήδη ένα σωρό απουσίες.
Έκατσα στο θρανίο μου. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ. Η αίθουσα άρχισε να γεμίζει σιγά σιγά. Εγώ, όπως πάντα, καθόμουν στο τελευταίο θρανίο, δίπλα στο καλοριφέρ. Είναι ζεστά εδω.
Κοιτούσα επίμονα την πόρτα, περιμένωντας τον Αχιλλέα να μπει.
Γιατί το κάνω ακόμη αυτό; Μπορεί να μου την δίνει που νοιάζομαι ακόμη για εκείνον, αλλά δεν μπορώ να σβήσω τα συναισθήματα μου μέσα σε λίγες ώρες.
Δεν επιλέγουμε εμεις το άτομο που θα ερωτευτούμε, δυστυχώς. Αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα θα ήμασταν όλοι ευτυχισμένοι.
Είμαι σίγουρη πλέον οτι είμαι ερωτευμένη μαζί του, αλλά εκείνος δεν νοιάζεται πια για εμένα. Το έχει αποδείξει πλεον με τις πράξεις του.
Μόλις μπήκε στην τάξη κοίταξα απευθείας το τετράδιο μου, κάνοντας πως κρατάω σημειώσεις.
Μου είχε λείψει τόσο πολύ. Μου έλειψε εκείνος, ο τρόπος που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει, το άρωμα του.
Μου έλειψε η αίσθηση των χειλιών του επάνω στα δικά μου, μου έλειψε η ζεστασιά της αγκαλιάς του.
Έκλεισα σφιχτά τα μάτια μου. Δεν θα κλάψω τώρα. Σε λίγο καιρό ολα θα πηγαίνουν πάλι καλά, μακάρι δηλαδη. Είναι δύσκολο να ξεπεράσεις εναν έρωτα.
Η σχέση μου με τον Αχιλλέα ήταν και παραμένει διαφορετική απο τις σχέσεις που θα κάνω είτε που έκανα με οποιοδήποτε αγόρι.
