Zach Bennett
Onu takip ediyordum. Evine doğru gittiği belliydi ama sürekli arkasına dönüp etrafı incelemesi ve koşar adımlarla ilerlemesi işimi zorlaştırıyordu. Onu 2 gündür görmüyordum. Korktuğunu biliyordum. Sadece biraz kendi hâline bırakmak istemiştim.
Fakat bu kadarı yeterliydi. Onu görmek istemiştim ve kendime engel olamıyordum. Loş sokak ışığının altında birkaç adım ötemde yürüyor olması bile beni şu an heyecandan öldürmeye yetiyordu.
Ona sürprizim vardı. Annem gitgide âşık olduğum kadını görmek için sabırsızlanıyordu. Bugün onu Perri ile tanıştıracaktım. Annem bu haberi duyunca çok mutlu olmuştu.
Aramızdaki mesafeyi birkaç adımda kapatırken o hâlâ daha beni fark etmemişti. Birden arkasını döndüğünde olduğum yerde kaldım. Henüz ortaya çıkmayı düşünmüyordum ama beni yakalamıştı.
Yüzümde gülümseme oluşurken ellerimi havaya kaldırıp "Beni yakaladın," dedim. O ise elleri ile yüzünü kapatıp kendi kendine bir şeyler sayıklıyordu. Bu benim sürekli yaptığım şey olduğu için değişik karşılamamıştım. Yanına yaklaştım. Neler söylediğini merak etmiştim.
"Gerçek değil Perri, gerçek değil. Yine gereksiz halüsinasyonlardan birisi. O karşında değil, sakin ol!"
Duruşumu bozmadan beklemeye başladım. Yavaş yavaş ellerini yüzünden çektiğinde dolu gözleri ile bana bakıyordu. Gülümsemeye çalıştım. Korkusunu azaltmak için sakin davranmaya çalışıyordum. Bu benim için ne kadar zor olsa da çabalamam gerekiyordu.
"Sana sürprizim var Perri," diyip bileğinden yavaşça tuttum ve ilerleteceğim sırada kolunu geri çekip gelmemek için direndi. Boşuna uğraşıyordu. Derin bir nefes alıp sakinliğimi koruyarak ona döndüm.
"Sadece seni bir yere götüreceğim."
"Evime gitmek istiyorum."
"İşimiz bitince götüreceğim Perri," dedim bıkkınlıkla. Bana karşı gelmesi ve diretmesi sinirlerimi bozuyordu. Dediğim gibi, ben sabırlı bir adam değildim. Hele ki konu Perri olunca.
"Geri evime götür ama," dedi yalvarır gibi bir sesle. Tedirginliğini anlayabiliyordum. Korkusunu da. Ama gittiğimiz yerde onu görünce mutlu olacağını biliyordum.
"Tamam," dedim gülümseyerek.
Çocuk gibiydi. Ama ben de onun bu hâllerini seviyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAPLANTI
Teen Fiction[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım...
