Perri Carol
Üzerime okul kıyafetlerimi geçirip hafif dalgalı saçlarımı ellerimle düzelttim. Doğal olacak şekilde ufak bir makyajın ardından tamamen hazırdım.
Okula gitmeyeli oldukça uzun bir süre olmuştu. Amcamın ölümünden sonra bu olaydan baya etkilenmiştim ve okula gitmeyi bırakmıştım. Fakat şimdi istemesem de gitmek zorundaydım. Çünkü ailem okula gitmem şartıyla o lanet evden taşınmama izin vermişti.
O evden taşındığım için mutluydum. Artık o manyak herif yoktu hayatımda. İzimi kaybettirdiğimi düşünüyordum.
Ama bana yaşattığı korkuları hiçbir zaman unutmayacaktım. Bazı geceler rüyalarımda beni mezarlığa götürdüğü zamanı görüyordum ve sıçrayarak uyanıyordum.
Neyse ki ailemin de desteğiyle bu zorlu süreçleri atlatıyordum. Onlarla sürekli görüntülü konuşuyor, varlıklarından güç alıyordum.
Düşüncelerimden telefonumun alarmının çalmasıyla sıyrıldım. Evden çıkma saatim gelmişti. Genelde bir yerlere yetişme konusunda berbat olduğum için kendimce böyle bir çözüm yolu üretmiştim.
İçinde defter ve kalemliğimin olduğu sırt çantam ile telefonumu alıp odadan ayrıldım. Merdivenleri indikten sonra montumu askılıktan alıp üzerime geçirdim.
Botlarımı da giydiğimde son kez boy aynasında kendime baktım. Eteğimi düzeltip çantamı aldıktan sonra evden ayrıldım.
Anahtar ile kapıyı kilitlerken arkamda hissettiğim hareketlilikle duraksadım. Anahtarı sakince cebime yerleştirip yavaşça arkamı döndüm.
Tanrım!
O...
Buradaydı...
Tam evimin önünde durmuş, arabasına yaslanmış bir şekilde bana bakıyordu.
Benim korkudan elim ayağım titrerken yaslandığı yerden doğruldu ve kapıyı açıp sert bakışlarıyla binmem için işaret etti.
O an fark ettiğim şey ise üzerinde benimle aynı okulun formasının olmasıydı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAPLANTI
Fiksi Remaja[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım...
