Zach Bennett
Uzun bir zaman olmuştu. Sahi, ne zamandır görmüyordum onu? 3 gün, 2 hafta, 1 ay? Sanırım 1 ayı geçmişti. Günleri saymayı bırakmıştım çünkü.
Bunu kendime niye yapıyordum bilmiyorum. Kendimi engellemeye çalışıyordum. Ondan uzak durmak zorundaymış gibi hissediyordum.
Beni bu fikre iten bana karşı olan korkulu bakışlarıydı belki. Benden korkmasını istemiyordum ki. Sadece beni biraz olsun sevsin istemiştim. İstemekle de yetineceğe benziyordum.
Ya da gittiğini kabullenemiyordum. O buradaymış gibi davranmam normal miydi? Sanırım evet...
Perri benden kurtuluşunun ardından ya da şimdilik kurtuluşunun ardından kaldığı evden taşınmıştı. O evden taşınmak için Tayland'da yaşayan ailesine ne tür bir bahane uydurdu umrumda değildi. O evden taşındığında benden kurtulacağını, onu bulamayacağımı sanıyordu.
Lanet olsun! Onu korkutuyordum ve her defasında ona gitmek istediğimde abim bana engel oluyordu. Annemin yanına gitmeme de izin vermiyordu. Oysa ki ona daha Perri ile yaşayacağımız anıları anlatacaktım.
Bu süre zarfında kendimi uyuşturucuya vermiştim. Her kullandığımda yüzü bir anlık da olsa gözümün önüne geliyordu ve ben onu sürekli görmek için oldukça yüksek dozda uyuşturucu kullanıyordum.
Hayatta kalacak kadar yemek yiyor, sarhoş olmaktan olabildiğince kaçınıyordum. Sarhoşken onu bir anlık da olsa unutabilirdim ve ben bunu istemiyordum. O benim hayatımdı. Nasıl onu unutmak için herhangi bir çaba gösterebilirdim?
Odamın kapısının tıklatılmasıyla telefonumdaki Perri'nin fotoğrafına bakmayı son verip "Gir," diye bağırdım. Kapı aralanıp içeri Jacob girdiğinde yattığım yerden doğruldum.
"O nasıl? Daha iyi mi?"
Jacob başıyla onaylayıp "Gribi atlattığını doktorundan öğrendim. Basit bir soğuk algınlığıymış. Ciddi bir şeyi yok yani. Fakat şey..." diye konuşmasına devam edecekken son anda duraksadı. O duraksamanın sebebinin hiç hoşuma gitmeyecek bir şey olduğunu şimdiden anlamıştım. Yine ne yaptın Perri?
"Söyle!"
Ona şu an fazlasıyla sert çıkıştığımın farkındaydım. Lakin benden de düzgün bir dostluk kurmam beklenemezdi zaten.
Jacob sabırsızlığıma daha fazla dayanamamış olmalı ki derin bir nefes alıp beni şaşırtan o cümleyi kurdu.
"Tekrardan okula dönmeye karar vermiş."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAPLANTI
Teen Fiction[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım...
