I'M HIS KARMA (Completed)

CHAPTER 45

Tumitig siya sa akin. Napaiwas ako ng tingin dahil sobrang lapit niya.

"Listen carefully..." He said at bahagyang lumayo.

"I...I don't know how to say this...cuz, even myself couldn't believed this too," lalong lumakas ang tibok ng puso ko.

"A-ano bang problemo mo, ha?" Usal ko dahil hindi ko na maintindihan ang ikinikilos niya.

"I'm fucking jealous!" Sigaw niya na ikinagulat ko. Mas lumapit ito sa akin at punong-puno ng emosyon ang mga mata. Mababasa ang galit at lungkot don.

Napapikit ako ng haplusin nito ang pisngi ko. "He shouldn't kissed you. I wanna crash his fucking lips for kissing you. I want to fracture his fucking bones for touching your skin...bakit ang dali ka lang niyang hawakan?" Hinaplos niya ang parteng nadikitan ng labi ni Burgins kanina.

Nanginig ang buo kong katawan at napamaang sa narinig sa kaniya. Parang nagbara ang aking lalamunan at walang tinig na gustong lumabas sa bibig ko. Parang umurong ang dila ko para murahin siya. Parang nawala ako ng control sa sariling mga kamay upang itulak o sampalin siya. Para akong paralisadong nilalamon ng mga mata at titig niya.

Marahan at magaan ang bawat haplos nito na gusto na lang sumara ng talukap ng mata ko sa nabibigay nitong comfort.

"Bakit pagdating sa'kin parang ang hirap-hirap? Palagi kang umiiwas, palagi kang ilag. Bakit ang unfair?" Tanong nito, titig na titig sa mga mata ko.

"I'm in love with you, Tony." Utas niya na ikinalabas ata ng kaluluwa ko sa katawang lupa ko.

This is the first time na tinawag niya ako sa pangalan ko. Masarap sa pandinig at ume-echo pa 'yon sa tainga ko.

Pero kung iintindihin ang sinabi niya...parang gusto ko na lang lumubog at lamunin ako ng lupa.

This is impossible!

Pero kung iintindihin ang sinabi niya...parang gusto ko na lang lumubog at lamunin ako ng lupa.

"A-ano?" halos walang tunong ko na lang nasabi. 'Yan lang ang nasabi ko sa mahabang ideya na nagkakagulo sa isip ko.

Hindi ako naniniwala...oo. Pero bakit ganiyan siya? Parang nilulusaw ang mga paniniwala 'ko. Para akong lumulutang pero nagbabanta ring sumabog.

Hindi ko mai-explain ang nararamdaman ko.

"I know you'll never believe me becuase that's too fast. I just wan't you to know."
Nanlambot ang tuhod ko.

"Fuck! This is gay!...tagal kong nakulong dito. I never knew that I'll be this emotional," timingin siya sa akin at umiwas din agad. "This is really so fucking gay!" Pag-uulit pa niya.

"But I really do love you..." ang kaniyang tinig ay parang isang musikang masarap sa pandinig.

Nanatili lang akong nakatingin sa kaniya. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Pakiramdam ko ay may malaking bagay na bumara sa lalamunan ko.

"There. I already said it." Sabi niya na parang kay tagal na nito itong kinimkim.

Lumunok siya ng paulit-ulit. Nanatili ang tingin ko sa bandang leeg niya. Hindi ko siyang kayang tigna sa mata dahil pakiramdam ko'y malulusaw ako ng tuluyan.

"Come on? Are you going to keep silent like that? I'm so nervous here...look," ipinakita pa niya ang kamay niyang nanginginig.

Siya lang ang taong nakilala kong cool tignan sa kahit na ano man ang ginagawa. Nanginginig ang kamay ng lalaking ito dahil sa akin? Sa akin? Seryoso...sa akin?

Tangang-tanga tuloy ang tingin ko sa sarili ko dahil walang matinong salita ang gustong pumasok sa isip ko.

"Come on, Tony? Mas lalo akong kinakabahan dahil hindi ko mabasa ang reaksiyon mo," untag niya at dumukwang pa palapit lalo sa akin.