Kidnapped (A Romance Story for Filipino Wattpadders)

50: Forgive me

Late due to the sudden attack of weather and katamaran... Sorry po... Sinusulit po kasi ang last week of vacation e...

Enjoy reading the new chaps, readers!!! TNX 4 all your support! Pls comment and vote...

~~~

Casper

Model? Ako? Anong kalokohan ‘to?

Alam ko namang pang-model ang kagwapuhan ko pero... Ano yun? Magpo-pose-pose ako na parang tanga at pasusuutin ako ng kung anu-ano? Hindi ko trip maging model at hindi ko pinangarap yun kahit kailan.

Hay... Kung sabagay, sayang yung kikitain ko dun. Marami ding taong nagsasabi na sinasayang ko daw yung kagwapuhan ko. Okay kaya ‘tong idea ni Amber o isa lang ‘to sa mga kabaliwan niya? Siguro pinagtitripan lang ako ng sira ulong babaeng yun.

“Uy Casper...” Bulong ni Amber.

“Ano na naman ba?” Tanong ko.

“Pumapayag ka na ba?” Tanong niya pabalik.

“May pagpipilian ba ko? E kahit naman humindi ako, ipagpipilitan mo pa rin yang gusto mo.”

“So payag ka na nga?” Tanong niya ulit.

“Oo, pero sa isang kondisyon.” Dapat lang na may kondisyon ako. Lagi na lang kasing nasusunod ‘tong babaeng ‘to e.

“Sige... What’s your condition? I’ll do anything...” Sagot niya. Aba, anything daw... Kahit ano pala a.

“Talaga? You’ll do anything?” Paninigurado ko. Baka bawiin niya yung sinabi niya e.

“Yeah, I will. So... What do you want?” Tanong niya. Aba, kahit ano pala talaga...

“Patawarin mo ko.”

“Ha?”

“Hindi ka ba nakakaintindi ng Tagalog? Ang sabi ko, patawarin mo ko. Forgive me.”

“Bakit naman kita papatawarin ng ganun-ganun na lang?”

“Sabi mo kahit anong sabihin ko gagawin mo.”

Napabuntung-hininga siya. “Fine. I forgive you.” Sinabi niya.

“Talaga? Totoong pagpapatawad?” Baka napilitang pagpapatawad lang ‘to.

“Kahit anong pagpapatawad yan, tanggapin mo na lang. Ikaw na nga lang ‘tong nag-a-ask for forgiveness, choosy ka pa! Pagpapatawad na nga ng artista yan e, kaya tanggapin mo na!” Sigaw niya. Hay... Bahala na nga. Basta napatawad na niya ko. Wala ng bawian yun.

“Ano ng gagawin natin ngayon? Pano ba ko magiging artista?” Tanong ko.

“Madali lang yan. First, kailangang gwapo ka, okay, check na yun.  Tapos para maging model kailangan maganda tindig mo at matangkad ka, another check. Syempre, hindi lang kagwapuhan ang basehan ng pagiging artista, kailangan may talent ka din kaya kailangan mong mag-workshop. Pero wag kang mag-alala kasi ang award-winning star na si Amber Conrad naman ang magte-train sayo e kaya di mo na kailangang magworkshop. O di ba? Isang malaking check.” Paliwanag niya. Ganun? Taas talaga ng tingin nito sa sarili niya.

“Ikaw bahala.” Pabulong na sagot ko. Hay, naku... Sana hindi ko pagsisihan ‘tong desisyon ko.

Jeremy

It’s been a few days na since I last saw Amber Conrad. I wonder what that crazy girl is doing? Crazy stuff, I guess. Well whatever she’s doing, I don’t give a shit about it. Wala naman akong pakialam sa kanya e.

Right now, I am too busy with my own problems.  Yung mom ko kasi, nagpapahanap ng lupang bibilhin niya. Maliit lang daw. She’s planning to open a patisserie here in the Philippines. Hindi ko nga alam kung bakit e. Siguro wala siyang magawa sa buhay niya. I honestly don’t think that a business that is planned out of boredom will work out well. Kung sabagay, hindi naman niya kailangan ng pera e.

I drove to the street where Amber currently lives. Magpatulong kaya ako sa kanya sa paghahanap? Pwede rin.

I suddenly saw something interesting. Parang shop na hindi na ginagamit... Is it for sale? Okay ‘to a. I think my mom will approve of this. It’s not too big to handle and it’s not too small either. Hmmm...

I stopped the car. “Miss...” I called a passerby.

“Ano yun?” Tanong niya.

“Can I ask you a question?” I asked back.

“Sure. Ask away...” She said with a smile.

“Is that shop for sale?” I pointed at the shop.

“Well, I’m not really sure but... It belongs to my friend. Do you want me to ask him?”

“That would be great!” I exclaimed.

“Actually, papunta ko ngayon sa bahay niya. Do you want to come with me?” She offered.

“Sure, that would be really great! Hop in.” This is nice! Problem solved!!! Sana lang talaga binebenta yung shop na yun.

Tinitigan niya lang ako. “Ummm...” She muttered.

“Oh, sorry.” Lumabas ako at pinagbuksan siya. Ang arte naman nitong babaeng ‘to.

“By the way, I’m Jeremy. Thanks for your help.” I held out a hand to her.

“I’m Gabby and I’m glad I could help.” She smiled and shook my hand.

Casper

“San ba tayo pupunta?” Tanong ko kay Amber. San naman kaya ko dadalhin nito?

“Basta, ako bahala sayo.” Sagot niya. Katatapos ko lang magbihis kasi sinabi niya na may importante kaming pupuntahan. Maghahapon na a. Bakit kasi hindi na lang niya ipagpabukas?

“Hindi ako sasama kapag di mo sinabi sa ‘kin kung san tayo pupunta.” Seryosong sabi ko. Aba, kanina pa siya nasusunod a.

“Pupunta tayo sa office ng manager kong si Denise. For sure, tutulong yun.” Sagot niya.

“Denise?” Tanong ko. Nababaliw na ba ‘tong babaeng ‘to? Kaya nga siya nag-disguise e para makalayo sa mga taong kilala siya dati tapos ngayon lalapit naman siya sa manager niya?

“Yeah... Tara na.” Hinigpitan yung hawak niya sa kamay ko at hinatak ako. Inikot na niya yung door knob at binuksan yung pinto.

Napatigil kami. Nasa harapan kasi namin si Gabby at may kasama pa siyang lalaki. Bakit kaya andito sila atsaka sino kaya ‘tong lalaking ‘to?

Nakataas yung kamay ni Gabby na parang kakatok pa lang dapat sa pinto. Ngumiti siya at binaba yung kamay niya. “Casper!”

“O Gabby, ba’t nandito ka?” Tanong ko.

“May pupuntahan ba kayo?” Tanong niya pabalik.

Bigla na lang bumitaw si Amber sa kamay ko. “Wait lang, may nakalimutan ako.” Binulong niya sa ‘kin. Nagmamadali siyang tumakbo palayo sa pinto.

Bakit kaya? Dahil kaya kay Gabby? “Oo, may pupuntahan sana kami e.” Sagot ko.

“By the way, this is Jeremy. Na-meet ko siya sa daan kanina and he told me that he’s interested in your shop.” Sagot ni Gabby. Nakipag-shake hands pa sa ‘kin yung lalaki.

“Hey. I’m Jeremy Fields. Nice meeting you, man.” Bati niya.

Aba, tungkol daw sa shop... Ano kayang tungkol sa shop yung sinasabi niya. “Hi, I’m Casper Blake. Pumasok na muna kayo.” Naglakad na ko papasok ng bahay at sumunod naman silang dalawa.