Gizli Numara (Düzenleniyor)

2.4

Yolculuktan o kadar sıkılmıştım ki, telefonumu çıkarıp Burak'ın engelini kaldırdım ve mesaj attım.

"Ne yapıyorsun?"

"Ders çalışıyorum Defne, rahatsız etmezsen sevinirim."

"Aa, çok kalbimi kırdın şu an!"

"Senin o kırılan kalbini severim ben." Yanaklarım ısınmaya başlayınca hemen konuyu değiştirdim.

"Ay, çok bunaldım. Şeyda da henüz üzerime kusmadı neyse ki."

"Her an kusabilir, dikkatli olmanda fayda var."

"Haklısın," yazdım umursamadan.

"Telefonum çalıyor, sonra konuşuruz. Tamam mı?"

"Telefonun çalarken nasıl mesaj atabiliyorsun?" yazdım şaşkınca. "Whatsapp'ı bilgisayara bağladım da."

"Ha, peki. Git konuş."

Telefonumu cebime koyduktan sonra Kusmuklu Şeyda'ya döndüm. Telefon kulağındaydı, biraz sonra ağzını yaya yaya konuşmaya başladı. "N'aber kanka, uzun zamandır görüşemiyoruz..."

"Bir Yaprak'ı telefona ver bakayım, çok özledim onu..." Gözlerimi devirdim. "Yaprak, ablacım... Ne yapıyorsun? Biz de iyiyiz Çanakkale'ye gidiyoruz. Çok özledim seni! Ha tamam, yemeğini ye, sonra görüntülü ararım. Burak'ı ver bakayım bi..."

Ne?

Şaka falan mıydı bu?

Allahım, umarım bu bir şakadır, çünkü hiç hoş değil.