Gizli Numara (Düzenleniyor)

5.6

Defne: pşşşttttt

Defne: günaydınnn

Son görülme 02:56. Hm, Burak Bey. Ben 01:12'de uyudum.

Defne: o son görülme ne?

15 dakika sonra Burak mesajlarımı gördü.

Burak: günaydın güzelim

Burak: elifle konuştum

Defne: elif kim?

Burak: arkadaşım

Burak cidden anonim olduğu zamanlar gibi davranmıyordu, değişmiş miydi, yoksa ben mi onu çok sıkıyordum?

Sanırım, ben sıkıyordum. Sonuçta, onun da bir özel hayatı var, öyle değil mi? Tek kız tanıdığı ben olamam yani.

Burak: o da tercihlerini yapmış da

Burak: onu konuştuk

Cidden bu tercih meselesi beni hayatımda üzülmediğim kadar üzüyordu. Ama Burak'ın geleceği ben değildim. Üzülerek söylüyordum ki, onun geleceği benden daha önemliydi. Ben "Ankara'ya gitme," dersem gitmeyebilirdi. Ciddiyim. Gitmeyebilirdi. Ama ben bunu diyemezdim.

Defne: anladım

Defne: ee napıyon

Birden üstten bildirim gelmesiyle kaşlarımı çattım. Kayıtlı olmayan bir numara?

Mesaja girdim.

0 (535)...: selam defne

Defne: pardon?

0 (535)...: ben umut

Sikeceğim artık seni ha.

Defne: sen ne yüzle bana yazıyorsun ya?

Aklıma birden Betül'ün gelmesiyle sohbetten çıktım. Söylese miydim? Ama bu Umut, o kadar takıntılıydı ki gider Yağız'ı öldürürdü. Diğer yandan bakınca da, ben Umut olsam, bilmek isterdim. Of, kafam çok karışıktı.

Birden Burak mesaj attı.

Burak: oturuyorum öyle

Burak: bugün boş musun?

Burak: lan

Burak: kimle konuşuyorsun sen?

Umut olduğunu söylemeli miydim? Hayır, bu sefer Burak kesin Umut'un ağzına sıçardı. Burak'la olan sohbetten çıkıp Umut'unkine girdim.

0 (535)...: ben

0 (535)...: özür dilerim

Defne: şerefsiz it bana yaptığın şey özür dilemeyle unutulacak bir şey mi hayvan oğlu hayvan?

0 (535)...: özür dilerim defne

0 (535)...: çok gözüm dönmüştü

0 (535)...: betül konusunda çok hayal kırıklığına uğradım

Defne: lannnn hem kızı tehdit ediyorsun

Defne: hem hayal kırıklığına uğradım diyorsun

Defne: iğrençsin oğlum sen

Defne: leşsin

Defne: sakın bana yazma, sakın

0 (535)...: özür dilerim

0 (535)...: hoşça kal

Numarasını engelleyip Burak'la olan konuşmaya döndüm. Bu şimdi neden yazmıştı ki? Durup dururken yani. Ne alakaydı? Bir de utanmadan özür diliyor, aptal. Sen gel her şeyi yap, sonra özür dile. Özür dilemekle düzeliyor mu oğlum her şey?

Burak: lannnnnnnn

Burak: görüldü de yedik ho

Defne: dur

Defne: umut yazmış

Anaa, söylemeyecektim. Neyse artık, klavyeden kaçtı bir kere.

Burak: ne :D

Defne: opppss

Defne: neyse boşver bunu

Defne: sakin ol

Burak: sikeceğim sakinliğini de şeyini de

Burak: nasıl hala yazabiliyor ya, nasıl?

Burak: yine azmış bu şerefsiz

Burak: bir aklını başına getirelim

Ne?

Hayır.

Allahım, nolur bir şey yapmasın ya. Yine kavga ederlerse uyuyamam vicdan azabından.

Defne: burakcııımmmm

Defne: yakışıklllıııımmmm

Defne: bir şey yapmayacaksın, öyle değil mi?

Burak: nasıl bir şey yapmayayım defne?

Burak: sana yaptığı şeyi unutamıyorum

Burak: her gün rüyalarıma giriyor

Burak: bu da yetmezmiş gibi bir daha yazmış sana

Derin bir nefes aldım.

Defne: burakcım

Defne: aşkımcım

Defne: bir sakin ol, konuşalım bak

Burak: sikeceğim kendimi

Defne: fkfklsdflwjefosdş niye 

Burak: sen böyle konuşunca

Burak: bütün sinirim gidiyor

Burak: sinir ilacımsın

Burak: bu yüzden

Burak: senden nefret ediyorum

Öncekileri okumasam, bu cümle cidden beni çok yaralayabilirdi.

Defne: bunu iyi olarak mı algılamalıyım, yoksa kötü olarak mı?

Burak görüldü attı ve whatsapptan çıktı.

Hassiktir.

Umutcum, helvan neli olsun hayatım? Ben yavaştan yavaştan markete gidip alayım mı malzemeleri?

Defne: ne görüldü atıyosun

Defne: napıyorsun şu an

Burak: :)

Aha, piç smile bu. Nerede görsem tanırım. Bir şey yapacak ya, bu mal Burak. Kesin bir şey yapacak.

Defne: napıyorsun dedim

Burak: umutlara gidiyorum

Ananı.

Ben senin ananın, ellerinden öpeceğim.

İsmail yk'ya bağladık yine, kurtulamıyoruz kıroluktan.

Neyse.

Defne: burak ya, saçmalama ne olur

Mesajıma yarım saat görüldü atmayınca dayanamayıp aradım. İkinci çalışta açtı.

"Efendim?" Sesi garip geliyordu.

"Ne yapıyorsun?"

"Defne, bir şey söyleyeceğim." Kötü bir şey oldu, kesin.

"Efendim?"

Yutkundum.

Duyduğum şey, kaldırılabilecek türden bir şey değildi.