Gizli Numara (Düzenleniyor)

4.1

"Pardon, sen kimsin?" dedim sesimin pürüzsüz çıkmasına dikkat ederek. Tanımadıklarımla konuşurken sesim genelde çatlardı.

"Ben Yaprak."

"Ne?"

"Duydun işte. Burak'ın kardeşi." Oğlum, bu minicik bir kız değilmiş ki! 13-14 yaşında var. Şeyda buna neden ablacım diyordu, anlamadım.

"Bu apartmanda mı oturuyorsun?" Aklımda ağzından laf almak vardı ama kül yutacak birine benzemiyordu.

"Hayır. Burak abim Fındık'ı sana verene kadar ben baktım. Burası da çiş yeriydi." Dediği şey üzerine güldüm.

"Ee, neden buradasın?"

"Sana mı hesap vereceğim?" Dediği şey üzerine kaşlarımı çattım. Wow. Böyle bir tanışma beklemiyordum.

"Hayır."

"Çok merak ediyorsan söyleyeyim, Burak abimle sevgilisinin yanına gidiyorum."

"Ne?" Ağzımdan istemsizce bu kelime dökülürken Yaprak güldü.

"Haha, suratın nasıl morardı ama! Şaka yapıyorum. Abimin sevgilisi yok. Olsa çok güzel olurdu aslında ama... Onu bir rahat bırakmadığın için sevgilisi olmuyor."

"B-ben onu rahat bırakıyorum." Kekelemiştim.

Güldü. "Defne, sen de her şeyi böyle ciddiye mi alıyorsun ya? Daha zeki olduğunu umardım ama tam mesajlardaki gibiymişsin. 70 bin mesajdaki Defne'nin aynısısın. Neyse, Fındık dışarı çıktığında ilk fırsatta buraya geleceğini biliyordum. Zaten evimiz de buraya yakın..." Ah, işte yakaladım! Dediği şeyi kendi de fark edince elini kafasına götürüp vurdu. "Sanırım bunu söylememem gerekiyordu."

Yere çöküp Fındık'ı sevince birden Fındık Yaprak'ın üzerine atladı. "Hah, bak! Fındık beni senden daha çok seviyor!" Suratımı ekşittim.

"Neden Fındık'ı bana verdin peki?"

"Sınav yaklaşıyor. Teog... Lgs miydi? Her neyse işte. Zaten özel okulda okuyacağım. Ama biraz da olsa burs kazanmam lazım. Bu yüzden ona bakamadım." Başımı aşağı yukarı salladım.

"Defne, hep seninle tanışmak istiyordum, biliyor musun? Kısmet bugüneymiş..." Kurduğu cümleler hiç 14 yaşında birinin cümlelerine benzemiyordu. Kıkırdadı. "Ben de Ece'yle buluşacaktım. En yakın arkadaşım kendisi. Bir de ne göreyim? Eski köpeğim ve abimin sevdiceği..." Sevdicek mi?

"Defne, seni Betül'den daha çok seviyorum. Zaten Betül aptalın tekiydi. Okulda tanınmak için abimle sevgili olmuştu. Abim ayrılmak istedikçe yapışıyordu, sülük!" Sanırım Yaprak, benim tek anahtarımdı. Bütün olayları aydınlatacak kişi oydu.

"Şeyda peki?"

"Şeyda Abla mı? Ha o eski evimizdeki karşı komşumuzun kızı. 10 yıldır falan tanışıyoruz." Anladım dercesine kaşlarımı kaldırdım. "Bu arada yaptığın kurabiyeler süperdi, sen yaptın değil mi?" Başımı aşağı yukarı salladım. "Efsane! Tadı harikaydı." Gülümsedim ve yanağından makas aldım. Şeyda'ya abla diyor, bana Defne... Ağlayan emojiydim şu an.

"Ece beni bekliyor..." Bana bakarak söylemişti. "İlerdeki AVM'de buluşacağız. Benimle gelmek ister misin? Bir milkshake ısmarlarım sana."

Çok garipti.

Yaprak'la AVM'ye doğru yürürken ağzından nasıl laf alabilirim onu düşünüyordum. Burak, kardeşin bile karşıma çıkıyor. Belki sen de çıkmışsındır, annen, baban... Çık artık, kafayı yiyeceğim ha!