Gizli Numara (Düzenleniyor)

6.7

Defne: arkana bak

Mesajı okuyup hemen arkasını döndü. Beni görünce gülümsedi ve hızlı adımlarla yanıma geldi, sarıldı.

"Kuzucum," Son heceyi o kadar uzatmıştı ki nefesi bitmişti. "Ne işin var burada?"

"Oyaların evi bu tarafta, ben de bir sana bakayım dedim," Cümleyi bitirdiğimde gülümsemesi yüzüne iyice yayılmıştı. "Emre'yle takılacaksın ama. Giderim yarım saat sonra," dediğimde yanağımı sıktı.

"Emre'ye söyleyeyim de sevgilisini de çağırsın. Böyle, takımı tamamlamış oluruz." Güldüm ve ben de onun yanağını sıktım. Güvenlik bize kusarmış gibi bakarken şu an tek umursadığım şey Burak'tı.

Burak Emre'yi arayıp onun sevgilisini -adı Aylin'miş- de çağırmasını söyledi. "Nereye gidelim?" dediğinde ona baktım. "Alt kattaki kafeye gidelim. Balkonunda nargile, oh, mis."

"Köz getir kardeşim seri," dedi Burak.

"Çabuk kardeşim yengen kurudu."

Burak güldü. "Şaka yapıyorum. Nargile içmeni istemem," Dediği şeyle kaşlarım havaya kalktı.

"Ne demek istemem?"

"Yani, sana içmeyeceksin diyemem ama içmeni istemem. Bu karar sana ait," dediğinde gerçekten sevgilimin böyle saygılı biri olmasına içten içe şükrettim.

Mağazaların önünden geçerken bakışlarım bir elbisede takılı kaldı. Kalp şeklinde sırt dekoltesi vardı ve kısa bir elbiseydi. İşaret parmağımla Burak'a elbiseyi gösterdim. "Nasıl sence?" Yanağımdan öptü ve kulağıma fısıldadı. Biri bunu yapınca huylanıyordum.

"Bence çok güzel olur, denemek ister misin?" Başımı aşağı yukarı salladım ve mağazaya girip elbisenin M bedenini buldum. Kabinlere ilerlerken Burak'a son kez bakış attım. Bunun bir amacı yoktu.

Elbiseyi giyindikten sonra kabinden çıktım, Burak ortadaki puflara oturuyordu. Onun tarafına doğru yürüdüm ve karşısında durdum. Yanıma geldi ve sağ elimi tutup beni kendi etrafımda çevirdi. "Çok güzel olmuşsun."

Evet, şu an saçma sapan bir wattpad erkeği olmuş olsaydı, 'O etek ne lan! Ben bunu giydirmem. Gavat mı dedirttireceksin kızım bana?' derdi. Cidden böyle şeylerden hoşlanan kızları anlamıyordum. Ne yani, birinin özgürlüğünüzü kısıtlaması hoşunuza mı gidiyor gerçekten?

Kızlar, bu sevmek değil.

Kıkırdadım ve sağ dizimi büküp elbisemin eteğinin uclarını tutarak onu selamladım. Bu, balerin selamı mıydı? Bu selam mıydı? Onu bile bilmiyordum. Balerinler yapıyor ya işte, onu yaptım ben de.

Kabine ilerledim ve elbiseyi çıkartıp fiyatına baktım. 200 tl? Bu, benim için çok fazlaydı.

Kabinden çıkarken elbiseyi orada bıraktım. Burak kaşlarını çattı ve yanıma geldi. "Neden almadın?"

"Çok şişko oldum." Aklıma gelen ilk bahaneyi söylemiştim. Burak gülümsedi ve saçlarımı karıştırdı.

Telefonu çalınca çantasından çıkardı ve kulağına götürdü. "Efendim, geldin mi? Ha tamam, nerdesiniz? Tamam, geliyoruz biz de. Yeter lan, sikeceğim öpücüğünü artık. Kapat," dediğinde güldüm ve ona baktım.

"Terbiyesizsin,"

Balkona çıktığımızda Burak'la Emre'lerin yanına geldik. Aylin'le de, Emre'yle de tanıştım. Aylin ve Emre lise 1'den beri çıkıyorlarmış. Öğrendiğimde şaşkınlığıma engel olamamıştım.

Aylin, bu sene şehrimizdeki üniversitede, mimarlığa yerleşmiş. Vay be, Burak'ın bütün arkadaşlarının akademik başarısı mükemmeldi.

"Ee, Defne? Lise nasıl?" diyen Aylin'e baktım. Şaka mı yapıyordu, yoksa beni rencide etmeye mi çalışıyordu? "İyi, ne olsun. Ben de bu sene sınava gireceğim,"

"Hiç kendini kasma," dedi Emre bana bakarak. Hayda, şimdi bana öneri verecekler sıra sıra. "Zor bir sınav değil. Çalışan yapar." Hadi be! Nasıl tavsiye bu Emre, çok teşekkür ederim aslanım ben tahmin edememiştim çalışanın yapacağını.

"Bence Burak'ı falan boşver. Biz bu sene Emre'yle 1 kere bile görüşmedik," dedi Aylin. "Bak, şimdi istediğimiz kadar görüşeceğiz. Geleceğin daha önemli." Burak'ın elini tuttum.

"Burak da önemli benim için, geleceğim de." Aylin gülecek gibi oldu ama gülmedi. Burak utanmış gibi yaparak suratını sağ tarafa çevirirken ben de ellerimizi ayırdım.

Biraz daha muhabbet ettikten sonra Aylin tuvalete gideceğini söyleyerek yanımızdan ayrıldı, Emre de telefonla konuşmak için 2 masa ötemizdeki masaya oturdu ve sigara içmeye başladı.

Burak bana döndü ve yüzümün önüne düşen saç tutamlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Önemliyim yani." Başımı aşağı yukarı salladım.

"Sen de benim için önemlisin, çok hem de," dedi boğuk bir sesle.

"Biliyorum."

Daha sonra konuştu.

"Önemlisin, çünkü benim geleceğim sensin."