Royal Academy: Perfect School For Gangsters

Royal 70

Happy 70th chapter HAHAHAHA. Ang haba na ng Royal Academy :3 Mind if I make a book 2? XD Enjoy Reading!

Zeinah's POV

Sht. Where am I?

Parang pinupukpok ang ulo ko. Talo ko pa ang may hang over.

>___<

Napa pikit pikit pa ako. Sht where the hell am I?

Puro pink ang nakikita ko sa paligid. Hindi katulad ng mga lugar pag nakikidnap, iba ito. Nasa isang kwarto ako.

Masakit sa mata dahil puro pink ang nakikita ko.

Nasa isang higaan ako na kulay pink din. Tumayo ako at nilibot ang paligid. Sht, I hate this fvcking color.

Wala manlang bintana, air-conditioned ang kwarto kaya medyo malamig. May nakita akong pinto na malamang ay CR. Pumasok ako at mapapamura ka nalang talaga sa ka-pink-an nito!

-___-

Mula sa tiles sa sahig hanggang sa dingding ay pink. Ang bathtub ay ganoon din, ang sink at maging ang shower ay pink!

Mukhang balak akong torturin ng nangidnap sa akin sa pamamagitan ng pag kulong sa akin sa sinumpang kwarto na ito!

Lumabas ako at sinilip ang walking closet, napaatras ako dahil puro pink nanaman ang laman.

Nananaginip ba ako? Binabangungot ata ako putek.

Sinubukan kong kurutin ang braso ko pero napadaing lang ako. Hindi ako binabangungot at hindi rin ako nananaginip!

"Oh, my dear daughter is awake" nakangiting sabi sa akin ng pumasok.

Lumingon ako at nakita ko doon ang ina ni Kaizer.

What the hell?

"Did you like your room?" nakangiting tanong nito walang bahid ng kasamaan.

Tumingin lang ako sa kanya.

"Noong buntis ako at nalaman kong babae ang anak ko ay tuwang tuwa ako, iyon talaga ang gusto ko at tuwang tuwa ako habang iniisip kung ano kayang itsura niya? Kung kamukha ko ba siya?" pag kekwento nito.

Lumapit ito at naupo sa kama. Kita sa mukha nito ang pangungulila sa anak. Walang wala sa dati niyang itsura na tingin pa lang ay nakakamatay na. Pumayat ito at maiitim ang ilalim ng mga mata. Stress.

"Pero nang manganak ako at sinabing lalaki ang anak ko ay tinanggap ko pa rin. Sinabi ko sa sarili ko na anak ko pa rin siya kahit anong mangyari" sabi nito.

"Pero hindi ko ginalaw ang kwarto. Pinagawa ko ulit ang isa para kay Kaizer. Iniisip ko kasi na malay mo, sa sunod ay babae naman. Hindi ako naging malapit kay Kaizer dahil nga ineexpect ko ay babae ito. Pero lagi ko pa ring sinusunod ang gusto niya"

"Lagi akong wala sa bahay. Close sila ni Kairo, o si Kairo lang. Tahimik si Kaizer at hindi mahilig makipagkaibigan, kahit ang kapatid niya ay nilalayuan niya" sabi nito.

Naging interesado ako sa kwento niya kaya tumahimik ako.

"Kaso dumating yung panahon na namatay yung asawa ko dahil sa isang atake. Isa siyang mafia at napatay siya ng kalaban niya dahil sa pagpoprotekta sa amin. Mas nadagdagan ang coldness ni Kaizer dahil close sila ng ama nito"

[A/N: Kung may nabanggit man ako na tungkol sa tatay ni Kaizer ay ito na po ang nangyari. Nakalimutan ko na po kasi, hihe *peace*]

"Why are you saying those things?" tanong ko.

Umayos ito at nagpahid ng luha.

"You want me to pity you and stay here like nothing happened?"

"No, I'm just saying about our past. It would be much fun if you're there" she replied.

"Hindi ko naramdaman na iba sa Sy Family, they treat me like I'm their true daughter. They didn't hurt me so what's the use of staying here?" tanong ko.

Gusto ko nang umalis. Naiinis ako sa kulay ng kwarto at sa babaeng kaharap ko ngayon. I know the she's my true mother but the hell I care. I love my family, the Sy Family. I love my brothers and my sister. Sinusunod nila ang gusto ko kaya ba't pa ko maghahanap ng iba? Wala sa isip ko ang pagiging anak ng babaeng ito.

"Anak kita! Natural ay gusto ko na nasa poder kita. Sino ba namang ina ang gustong malayo sa kanyang anak? At hindi mo ba maintindihan? Kinuha ka lang sa akin ni Alexandra! Dapat mas magalit ka pa sa kumuha sayo!"

"Argh stop!" inis na sigaw ko at pumikit.

"Bakit? Hindi mo matanggap na ang kumupkop sayo ay may tinatago ding kasamaan?"

"At ang kakambal mo? Hindi manlang nila naisip na kung gaano ako nasaktan nang malaman na hindi lang isa ang kinuha nila sa akin?" may galit ang mata nito.

"Baka nakakalimutan mo din na ang nanay mo ang may kagagawan kung bakit wala na ngayon ang kakambal ko. At ikaw din ang dahilan kung bakit ako nasa poder nila Mommy ngayon" naiiyak kong sabi.

Ang kakambal ko na lagi kong kasama sa mga problema. At lagi kong katulong sa mga kalokohan. At kung hindi dahil sa nanay niya ay hindi mamamatay ang anak ni Mommy at hindi nila ako kukunin.

"I know, nagalit din ako sa kanya. That's why she's back in Korea" sabi nito.

Buti nalang ay hindi kami nagkita doon. Tss.

"Hanggang dito nalang muna ang usapan natin. Padadalhan nalang kita ng pagkain sa kasambahay" sabi nito at mabilis na lumabas.

"Wait!" sigaw ko ngunit huli na dahil nasarado na ang pinto.

Kinalabog ko pa ito ngunit nalock na niya ito sa labas.

May lumusot pa na papel sa siwang ng pinto.

Don't you ever try to escape or something bad will happen to your friends.