ဘုရင့္​ကိုယ္​လုပ္​​ေတာ္​အား ခိုးယူျခင္​း/ ဘုရင့်ကိုယ်လုပ်တော်အား ခိုးယူခြင်း

Chapter - 43 (Zawgyi & Unicode)

●●●Zawgyi●●●

တစ္​​ေန႔ကူး​ေျပာင္​းၿပီး​ေနာက္​ ႐ွန္​း အ​ေဆာင္​​ေတာ္​တြင္​ ....

မ​ေန႔ကျပဳလုပ္​ခဲ့​ေသာ စိတ္​ပင္​ပန္​းစရာ ညီလာခံ​ေၾကာင္​့ အမတ္​မ်ားထံမွ ႐ွန္​း ​ေ႐ွာင္​​ေနခဲ့သည္​။ ဥယ်ာဥ္​ထဲတြင္​ လဲ​ေလ်ာင္​​း​ေနရင္​း ခူးထား​ေသာပန္​းမ်ားကို ​ေပ်ာ္​ရႊင္​စြာ ပန္​း​ေခြ​ေခါင္​း​ေဆာင္​းပံုလုပ္​​ေန​​ေသာ အိုက္​႐ွင္​း ကို ၾကည္​့​ေနစဥ္​ အ​ေစာင္​့တစ္​​ေယာက္​​ေရာက္​လာကာ ....

"အ႐ွင္​မင္​းႀကီး ... ​ဗဟိုပင္​မဆိုင္​ရာအမတ္​ စြန္​းတ ၊ အမတ္​ ယု နဲ႔ အမတ္​ႀကီး ​ေကာရီ တို႔ ​ေတြ႔ခြင္​့​ေတာင္​း​ေန​ေၾကာင္​းပါ"

"ဟင္​း ... ငါအလုပ္​မ်ား​ေနတယ္​ ... သူတို႔ကို ​ေတြ႔ဖို႔အခ်ိန္​မ႐ွိဘူးလို႔ ​ေျပာလိုက္​"

"အ႐ွင္​မင္​းႀကီး ... သူတို႔က အ​ေရးႀကီးတာ​ေၾကာင္​့ ခ်က္​ခ်င္​း​ေတြ႔ရမွျဖစ္​မွာပါတဲ့ ... အမတ္​ ယု စကားအရဆိုရင္​ တိုင္​းျပည္​ရဲ႕ အ​ေျခအ​ေနအတြက္​လည္​း အ​ေရးႀကီးပါတယ္​တဲ့"

အ​ေစာင္​့စကားတို႔ကို ႐ွန္​း ရယ္​လိုက္​ကာ ....

"မယ္​​ေတာ္​တုန္​းကလည္​း မင္​း ဒီစကားပဲ​ေျပာခဲ့ဖူးတယ္​ ... ​ေျပာပါဦး အ​ေျခအ​ေနတစ္​ခုတည္​းျဖစ္​​ေနခဲ့ရင္​ ငါမင္​းကို ဘယ္​လိုလုပ္​သင္​့လဲ"

အ​ေစာင္​့လည္​း မ်က္​လံုးျပဴးသြားကာ ​ေၾကာက္​လန္​႔​ေနၿပီး တစ္​ခုခု​ေျပာရန္​လုပ္​​ေသာ္​လည္​း အိုက္​႐ွင္​း ​ေရာက္​လာသျဖင္​့ ကံ​ေကာင္​းသြား​ေလ​သည္​။

"႐ွန္​း .... သူ႔ကိုအျပစ္​မတင္​ပါနဲ႔ ... သူနဲ႔လည္​း မဆိုင္​ဘူး​ေလ .. အမတ္​တို႔မွာ ​ေျပာစရာ႐ွိလို႔​ေနမွာ​ေပါ့ .. သြား​ေတြ႔လိုက္​ပါ"

အိုက္​႐ွင္​း အသံၾကားၿပီး​ေနာက္​ ႐ွန္​း လဲ​ေနရာမွာ ထိုင္​လိုက္​ကာ အိုက္​႐ွင္​း ခါးကို ဖက္​လိုက္​ၿပီး အိုက္​႐ွင္​း ပခံုး​ေပၚတြင္​ ​ေခါင္​းမွီလိုက္​သည္​။

"ဒါ​ေပမယ္​့ ယုန္​​ေလး ... ငါမ​ေတြ႔ဘူး .. ဘုရင္​ျဖစ္​ရတာကို မုန္​းတယ္​ ... ဒီလိုဒုကၡ​ေပး​ေနတဲ့ ျခင္​​ေတြ ႂကြက္​​ေတြ အနားက ထြက္​​ေျပးၿပီး ​ေအးခ်မ္​းတဲ့ ​ေတာ​ေတာင္​တစ္​​ေနရာမွာ သြား​ေနၾကရ​ေအာင္​"