Project Silver

Vol. 3 Chap. 57

Morgan's Pov

"Good morning."

"Oh? Good morning, Morgan. Come and eat your breakfast. Ihahatid kita ngayon since Grim has a business meeting to attend to," aniya ni mama habang patuloy na nagbabasa ng kanyang hawak na daily newspaper.

Napatango ako saka umupo. Napansin kong si Luka at mama pa lang ang nandito.

"Good morning, Luka."

Napahinto ito sa pagkain saka tumingin sa akin.

"Morning, ate Morgan." aniya sabay ngiti.

Biglang bumalik sa akin ang napaginipan ko kagabi. Ang lalaking biktima ng weirdo kagabi ay napaginipan ko. Nakangisi ito sa akin habang umiiyak. Hindi tubig ang inilalabas ng kanyang mga mata kundi dugo. Lumuluha ito pero nakangisi parin siya habang titig na titig sa akin. He's also saying or perhaps shouting something. But I can't figured it out. I can't seem to hear him well. Hindi malinaw ang kanyang sinasabi.

"..gan. Morgan," napalingon ako sa yumugyog sa akin. It was Blood. "Are you okay?"

"Huh? I'm good. I'm sorry I spaced-out," paghingi ko ng paumanhin. "May iniisip lang ako."

Umupo ito sa kanyang pwesto katabi ng upuan ni Grim.

"Are you sure?" pag-aasura nito. Tumango na lamang ako. "Okay."

What was that? Did I really spaced-out? Ngayon ko lamang nagawa ang ganitong bagay. Why am I being agitated for? At bakit ko napaginipan ang lalaking 'yun? Tinulungan ko na siyang makabawi. Ano pa bang kailangan niya? Iniligtas ko na ang girlfriend niya mula sa kamatayan.

I already killed that weirdo.

Pero ano 'tong nararamdaman ko? I felt like something is off. With that said, all the hairs on my neck stood up. Napalingon ako at muli ko na namang nakita ang pugot na lalaki dala-dala ang kanyang ulo. Umiiyak ito at nagsasalita habang papalapit sa akin.

I heaved a deep breath and closed my eyes. Just relax, Morgan. It was all an illusion. Just an illusion. Hindi mo siya nakikita. Hindi mo siya nakikita. He's already dead. He's with the wind now. He's not real.

***

"Have you read this, prinsesa?"

Napatingin ako kay Piper sa tabi ko. May dala-dala itong daily newspaper na binabasa rin ni mama kanina.

"What is it?"

Kinuha ko ang broadsheet na hawak nito saka tinignan ang headline. Napatiim-bagang ako.

"Are you okay? Kilala mo ba ang lalaking 'yan, prinsesa?"

"No!"

Napakuyom ako dahilan para makumot ko ang malaking papel. Bakit nag-iisa lang si James sa balita? Nasaan ang weirdo na 'yun? Alam kong napatay ko na siya. I swear, tinignan ko pa ang pulso nito bago ako umalis.

Shit! Does that mean she's fuckin' alive? You've gotta be kiddin' me.

"Ms. Montgomery. May naghahanap sa'yo sa labas. Taga-sophomore." aniya ng isang kaklase ko na nakaupo malapit sa pintuan.

Tumango na lamang ako at bumaba ng hagdan.

"Morgan, anong gagawin ko?" bungad kaagad sa akin nung babae kagabi. Nanginginig ang kanyang mga braso habang nakahawak sa akin. Naiiyak narin ito. Bakas sa kanyang mukha ang takot. "Ayoko pang mamatay, Morgan. Tulungan mo ako."

Biglang napatingin sa amin ang mga kaklase kong nakatambay sa labas ng klasrum. Tss. Hinila ko ito palayo at papunta sa palagi kong tinatambayan.

"Ano ang pangalan mo?" bulong ko sa kanya habang naglalakad kami sa hallway. Marami ang napapatingin sa amin.

"N-Nadelle. My name's Nadelle."

Tumango-tango ako at nilingon ito saka huminto sa paglalakad.

"Okay, Elle? Do me a favor. Act calm and don't panic, okay?"

"Hindi ko mapigilan. I a-already did what you've told me last night. I kept quiet about the murder of my boyfriend," aniya sa nanginginig na boses. "But I was shocked when I read the news. Bakit isang bangkay lang ang natagpuan nila? What if balikan niya ako at patayin?"

"Hindi niya gagawin 'yun."

"Paano ka nakakasiguro?"

"She's already dead."

"But her body is missing! What if your mistaken? What if she's still alive?" she shouted. Tinignan ko lang ito ng blanko. "I-I'm sorry. I d-didn't mean to shout at you. I'm sorry."

Napabuntong-hininga ako. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Kapag tinulungan mo ang isang tao. Babalik at babalik sila sa'yo para humingi ulit. They're like a boomerang who keeps coming back at you. What a pain in the ass.

"Don't worry. Even if she's still alive. I will send her back to the pit of hell."

Again and again and again and again.