Kabanata 27
Only
Hindi ko alam kung ilang oras na ako rito sa hospital, pero hanggang ngayon hindi pa rin nawawala sa isip ko ang sinabi ng anak ko. Bumabagabag pa rin saakin ang babaeng nakasagot ng tawag kanina ni Caleb.I don't know. I promised to him that I'll trust him but I couldn't stop thinking things. Maloloka na yata ako.
Bumuntong-hininga ako at isinantabi na muna ang pag-iisip ko ruon. Baka kasi kapag inisip ko pa iyun nang inisip, tuluyan na akong maloka. I'm just gonna ask him later... well, if he's not busy anymore.
Napahinto lang ako sa pag-iisip nang biglang bumukas ang pinto dahilan nang pagbaling ko rito. Bahagya pa akong nagulat nang makita ang pumasok mula rito.
"Alejah!"
Patakbo siyang lumapit saakin at mahigpit akong yinakap. Sa sobrang higpit ng yakap niya halos masakal na niya ako. Hindi ko rin maiwasang mapadaing dahil nasasagi niya ang kamay ko, pero hindi ko rin mapigilang mapangiti mayamaya.
"Oh my God! Na-miss kita!" sabi ng best friend kong na-miss ko rin.
"Shannon, where have you been? Hindi ka sumasagot sa tawag at text ko."
Dahil sa tanong ko, humiwalay siya ng yakap saakin at parang batang ngumuso.
"I took a vacation. Nagpalamig muna ako, you know.”
Napakunot ang noo ko, “Nagbakasyon? Saan? You’ve been gone for over a month without even telling me where you are. Ni hindi ka sumasagot sa text at tawag ko sa’yo. Even your social medias are deactivated. Anong nangyari, Shannon?”
She rolled her eyes and crossed her arms, “Stop preaching me, Alejah. I'm not a kid anymore, okay? I told you I took a vacation.” pagsusungit niya.
“Where?”
“Boracay.” she shrugged.
Napaawang ang labi ko, “Ha? What did you do there?”
She sarcastically smiled, “Nag-ice skating ako ruon, Alejah. Next time ba’t hindi ka sumama? Mag-ice skating tayong dalawa.” she sarcastically said that made me rolled my eyes.
Bumuntong-hininga ako, "Paano mo naman nalamang nandito ako?" pag-iba ko na lang ng usapan.
“Your new best friend..” pagdidiinan niya sa salitang new best friend, “.. texted me about what happened to you. Kakarating ko lang nga galing sa bakasyon. Akala ko malala ang nangyari sa’yo kaya agad akong dumiretso rito!”
“Speaking of best friend. Si Miguel din, halos isang buwan ding nawala. Ngayon lang din siya nagpakita,” sandali akong huminto at tinitigan ko siya nang mabuti, “Did you —”
“Of course not!” putol niya sa iba ko pang sasabihin. Nanlalaki pa ang mata nito, “Iniisip mo bang magkasama kaming dalawa sa Boracay?”
“Shannon..”
“Alam mo naman kung gaano ko kaayaw makita at makasama ang lalaking iyun..”
“Shannon..”
Ngumiwi ako. Hindi ako makasingit sa kanya dahil sunod-sunod ang pagsasalita niya.
“Tapos iniisip mong magkasama kaming dalawa sa Boracay? Oh my God, Alejah. Are you crazy?”
Sa wakas at tumigil na rin siya sa pagsasalita kaya nagawa ko nang makapagsalita.
“Hindi naman iyun ang ibig kong sabihin. At itatanong ko lang naman kung alam mo kung saan din siya nagpunta.”
She gasped and after a moment, nakita ko ang unti-unting pamumula ng pisngi niya. This is the first time I saw her blush. Hindi ko alam kung matatawa o ngingiwi ako dahil duon. Pero bigla kong naalala ang sinabi ni Miguel nuon.
BINABASA MO ANG
My Son's Father (Sanmiego Series #1) [NOT EDITED]
RomanceFive years after Alejah left the country, she returned with her child. Sa kaniyang pagbabalik, nalaman niyang ikakasal na sa iba ang lalaking minahal niya -ang ama ng anak niya. He is Jared Dylan Sanmiego. But Jared doesn't know about their child. M...