SECLUDED WORLD [Under revision]

CHAPTER 17: RING

CHAPTER 17: RING

Erie's POV

"Sino ka?" tanong ko sa babae na may kulay dilaw na buhok at violet na mata. Parang may kamukha siya. Ningitian niya ako.

"Hindi ka pa pwedeng mamatay. Kailangan ka pa ng Xaterrah. Hanapin mo ang susi na magdadala sayo sa mundo natin."

"Mundo natin? Anong susi? Sino ka ba?"

Isang ngiti ulit ang tinugon nito pero mapait na ngiti. Kita din ang kalungkutan sa kanyang mata.

"Malalaman mo din sa takdang panahon," itinaas niya ang kamay niya sa gilid. May lumabas na puting luwinag sa kamay niya. Biglang nagkaroon ng portal at sa portal na yun nakokita ko ang sarili ko na natutulog habang may oxygen at dextrose. Sa tabi ng higaan ko nakapatong ang ulo ni Jiro. Nakaupo siya habang natutulog sa gilid ng higaan ko.

"Bumalik ka na sa inyo. Hinihintay ka nila," sabi sa akin ng babae.

"Bago ako bumalik. Pwede mo ba sabihin sa akin yung susi na sinasabi mo?"

"Bagay iyon kung saan nakalagay ang Xaterrah. Maliit lang ito pero napakahalaga sa amin dahil doon mismo nakasalalay ang mundo natin. Kapag nawala ito, mawawala na din ang Xaterrah."

"Ano yung bagay na yun?"

"Singsing."

Singsing?? May iniwan na singsing sa akin si Mama, hindi kaya ayun yun?

"Magsasara na ang lagusan. Kailangan mo na bumalik," sabi ng babae kaya napatingin ako sa portal at paliit ng paliit nga ito. Napansin ko din na parang nahihirapan na yung babae at unti-unti itong lumalabo. Parang naglalaho siya.

"Salamat," pagpapasalamat ko saka pumasok sa portal pero bago yun, may sinabi pa siya sa akin na nagpagulo ng isip ko.

Pagkadilat ko nasa ospital na ako. Tinignan ko si Jiro sa tabi ko at ayun tulog nga siya. Natutulog pala yung mga grimreaper?

"Jiro," kalabit ko sa kanya. Agad naman siya dumilat at tinignan ako.

"Gising ka na pala. Kamusta pakiramdam mo?"

"Ayos na ako. Medyo masakit lang sugat ko," sagot ko.