Kahit sinabihan nila si Mike na wala itong dapat ipagselos para sa kaibigan, at nakikita naman niya na mabuting tao nga si Jerome hindi pa rin niya lubos na mailapit ang loob dito.
"Dude, wake up! Kasabihan nga sa tagalog, ' kahoy man na babad sa tubig, pag nadiit sa apoy ay nag liliyab', before we knew it, naagaw na sa yo ang asawa mo!"
"Nag iinit, hindi nagliliyab! Is she happy?"
Halatang pilit na pinagagaan ni Gil ang sariling loob.
"I have never seen her happier...What ever! As im saying, umuwe ka muna dito and claim your possession before some one seizes it from you!"
Parang nauubusan ng pasensiya na giit ni Mike.
"I dont possess her, She maybe my wedded wife but i cant hold back what she has already found. Enough of my selfishness, its time for her to be happy like every one else, live a normal life and forget everything from the past!"
"A-anong ibig mong sabihin dre?"
Kinakabahang tanong ni Mike.
Ngongo na si Gil nang muling magsalita. Halatang umiyak o nagpipigil ng iyak.
" Im setting her free! Darating ako sa kasal mo at magpa file ako ng annullment!"
Nadudurog ang puso ni Mike sa awa sa kaibigan.
"No! Why giving her up? Alam naman natin na kaya lang siya naghahanap ng mapagbabalingan dahil malungkot at masama ang loob sa yo! You love each other so much, please dont give up..."
Pinutol ni Gil ang sinasabi ng kaibigan.
"I dont deserve her bro, sa umpisa pa lang mali na ako! I never gave her a chance to choose, i forced her,i...
i..."
Hindi maituloy ni Gil ang sinasabi sa sobrang pagsisikip ng dibdib. Dinig na dinig ni Mike ang paghikbi nito.
Napapabuntong hininga si Mike, wala siyang maisip sabihin para pagaanin ang loob nito.
"S-sorry, nagiging bading ako, haha! Haah...mawawala din ito, lilipas din ang sakit. All i want now is her happiness, her freedom to choose the life that she wanted before i sat my foot on her path!"
At saka ito nagpa-kawala ng malakas at walang buhay na halakhak.
Hindi nagtagal sa pakikipag usap si Mike, konti pa at hahagolgol na rin siya.
"Mabuti pa si Edward,kahit paulit ulit na bina-busted ni Princess, bale wala lang sa kanya. Maybe thats the benefits of being a physical therapist doctor, laging exposed sa chicks kaya hindi naka focus sa iisa ang isip! O baka sadyang hindi niya ganoon kamahal ang kababata namin..."
Naiiling si Mike sa naisip, dahil siya man ay hindi din gaanong malalim ang naging pagtingin kay Princess, di tulad ng kay Chit na unang kita pa lang niya ay naakit na siya.
Nang magkita sila ni Chit sa bangko kinabukasan,ay sinabi niya agad dito ang napag usapan nila ng kaibigan.
Nalungkot man pero may malaking bahagi sa puso ni Chit ang guminhawa at parang natanggalan ng mabigat na dagan.
"Tama na lang din siguro ang ganun! Kasi, tingnan mo nga four years na silang kasal pero wala pang nangyayari sa kanila, palaging may nangyayaring hadlang. Maybe they're not really meant for each other! Wish ko na lang na sana makayanan ni Gil at makatagpo na rin siya ng makapag-papaligaya sa kanya."
Buong pagmamahal na pinisil ni Mike ang palad ng nobya.
"I hope so..."
Mabilis na dumaan ang mga araw, linggo at buwan.
Graduation na nina Jerome at syempre may entertainment
program sa school at hindi mawawalan ng participation sina Tess at ang banda.
Sila ang kumanta ng graduation march habang nagpo procession ang mga graduates.
Pagkatapos ng opening remarks, buong pagma-malaking ini announce ng emcee na magbibigay siya ng isang inspirational solo song.
"OUR VERY OWN, MISS MARITESS TRAJANO! "
Buong ningning na pumagitna siya sa stage.
"Thank you...before i start, i would like to take this opportunity to congratulate all the graduates, you finally made it! I dedicate this song for you, for me and for all of us...
'Dont lose your way,
With each passing day,
Youve come so far
Dont throw it away.
Live believing
Dreams are for weaving
Wonders are waiting to start.
Live your story
Faith hope and glory
Hold to the thruth
In your heart.
If we hold on together
I know our dreams
Will never die
Dreams see us
Through to forever
Where clouds roll by
For you and i...'
Tahimik ang buong paligid habang kumakanta si tess. Lahat ay nakatutok sa kanya habang pinangingiliran ng luha. Ang ibay napapahikbi na sa pagpipigil ng emotion dahil sa mensahe at ganda ng boses nito.
Busog na busog naman ang puso at mga mata ni Jerome habang pinagma-masdan siya sa stage. Pakiramdam niya, para lamang sa kanya ang awit.
Samantala may, isang guest speaker na hindi mapigilan ang tuloy tuloy na daloy ng mga luha, hindi lamang sa lungkot at ganda ng tinig ni Tess kundi dahil sa panghi-hinayang.
"I know from the start that she's good in singing but i never heard her. I never expected that she sang like an angel! Sayang...i shouldnt have done what i did!"
"THANK YOU VERY MUCH!"
Saka pa lang sumabog ang palakpakan at parang iisang taong sabaysabay na nagsipag-tayuan ang mga tao.
Sumunod ay ang pagbibigay ng mga award at pagkilala sa bawat achievement ng mga nagsipagtapos.
Isa si Jerome sa mga nabigyan ng award bilang 'most diligent, hardworking and co-operative' student bilang pagkilala sa kanyang pagsisikap na magampanan ang lahat ng dapat gampanan bilang estudyante sa kabila ng pagiging working student para maging inspirasyon din sa iba.
Nagbigay ng konting speech si Jerome.
"Four years ago, i accepted the challenge to battle with my own fear and cowardness. I had many hesitations to pursue my dreams. It was extremely difficult to stay alert and attentive when you only slept three hours a day. But thanks to the two beautiful woman in my life who silently making me stay awake and pushing me to continue climbing up to the steep!"
Nilingon ni Jerome si Tess at saka tumutok sa babaing nasa guardian's row.
BINABASA MO ANG
The virgin wife
RomansaGaano kasakit sa isang babae na sa murang edad ay sapilitang mapapakasal sa isang lalaking ayaw niya pero pinapangarap ng iba. At kung kailan na-appreciate na niya ang kakisigan at kabaitan ng napangasawa niya ay saka naman siya iniwan. Kung kaila...
