Closing Finale

76 4 3
                                    

Closing Finale


Tumugtog ang violin at piano version ng isang sikat na kanta, nakaharap ako ngayon sa dalawang malaking pinto ng simbahan suot ang mahaba at puting trahe de boda. Hawak ang isang bungkos ng puting rosas at na may halong sampaguita ay huminga ako ng malalim bago inihanda ang sarili sa araw na ito. Bumukas ang dalawang pinto ng simbahan hudyat ng aking pagpasok sa loob.

Dahan-dahan ang aking paglalakad siniguro kong maganda ang bawat hakbang ko habang lumalapit sa kanya na nakangiting nakatingin sa akin at nag-aabang. Kaso ay kamalas-malasan ay nadali ko pa ang isang stand ng bulaklak sa gilid dahil nasa kanya lamang ang buong atensyon ko. Dahilan para muntikan iyong matumba na agad namang tinayo ng isa sa mga nakaupo roon.

Nakita ko ang lihim nilang pagtawa at napangiwi ako saka naglakad muli. Palapit ng palapit at nakikita ko ang mukha nyang nakangiti at naluluha. At nang makalapit ako sa kanya ay nakipag-kamay ito sa mga magulang ko at pati na rin ako sa mga magulang niya bago kami sabay na iminuwestra sa harap ng altar. Naglakad kaming dalawa papunta sa altar at humarap ang pari sa amin.

"We are here to solemnly witness the love and vows of Tristan Eros Porteu Linden and Georgina Elisse Natalia Sander. This 14th day February, this year. If anyone of you has an objection to this ceremony. Please say so, if not then we'll proceed". ani ng pari sa mga naroroon.

"Wala ng tututol dyan Father!" sigaw ni Kaizer at nagtawanan ang lahat ng naroon maging ang pari sa sinabi nito. Napailing na lamang ang katabi ko at saka ito humarap sa paring magkakasal sa amin.

"Ikasal nyo na kami, Father, please?" sabi nito at natatawang tumango ang pari sa amin.

Nagsimula ang seremonyas ng kasal at ang pagpapalitan namin ng wedding vows.

"George, I know ever since how much you've work hard for us. No matter how many times I have hurted and left you. You're still there, waiting patiently. Which sometimes I think, that I don't have the right for you, that I don't deserve you. But then, I just can't stop myself from coming back to you, and now I promise to you and to all the people who's here with us and to God, that I shall never leave you again and I will give the love that you deserve since the time you fell inlove with me. I love you, George." aniya at pinunasan ang ilang butil ng luha bago tumingin sakin; nakangiti. I as well smiled at him dearly before I proceed with my own vow.

"Tris, You know how much I have waited for this. No matter how many times you have hurted and left me like you said. No matter how many times I have tried to forget you. I will always keep running back to you, I will always be patiently waiting for you. I will always be and forever stay and shall also never stop being in love with you. Because that's how it is, I am just madly inlove with you. I love you too, Tris." sambit ko sa kanya habang unti-unting naluluha na agad naman niyang pinunasan habang nakangiti sa akin.

Sinuot namin ang singsing sa isa't-isa pagkatapos ang pagpapalitan ng wedding vows. Matapos iyon ay ang pag-anunsyo ng pari sa amin bilang mag-asawa.

"I will now pronounce you, husband and wife...You may now kiss your bride."

Inangat nya ang aking belo at dahan-dahang inilapit sakin ang kanyang mukha. Ngumisi sya at tila nang-aasar pa kaya ngumisi rin ako at hinila ko ang kurbata nya saka bumulong rito.

"Ang bagal mo" ani ko at saka sya siniil ng isang mariin na halik sa labi.

Kasabay noon ay malakas na palakpakan at sigawan ng mga naroon sa loob ng simbahan. We turned to them as he snaked his arm around my waist and pulled me closer to him. I can't believe that finally I married this man. This man whom I have loved for all along.

"Ready na ba?" tanong ko kayna Ian at Laxus na inaayos ngayon ang technical sa reception area.

"Oo, George" sabay na sagot nila sa akin.

Huminga ako ng malalim habang hawak ang mikropono sa aking kamay. Tumugtog ang isang sikat na kanta at sinimulan ko ang pag-awit nito.

"The day we met frozen I held my breathe. Right from the start
I knew that I'd found a home for my heart beats fast"

Dahan-dahan akong bumaba sa hagdan at isa-isa silang tiningnan.

"Colors and promises how to be brave, how can I love when I'm afraid to fall. But watching you stand alone all of my doubt suddenly goes away somehow. One step closer."

Nang makalapit ako ay tiningnan ko sya habang nakaupo kasama ang mga kaibigan namin sa iisang lamesa. Ngumiti ako at ganun rin sya bago ko pinagpatuloy ang kanta habang siya ay mataman lamang na nakatingin sa akin.

"I have died everyday, waiting for you. Darling don't be afraid I have love you for a thousand years...I love you for a thousand more."

Tumayo sya at nilabas ang mikropono sa kanyang likuran. Nanlaki ang mga mata ko dahil ang akala ko ay ako lamang ang kakanta sa gabing ito. Ngumiti lamang siya sa akin at saka sinimulan ang susunod na liriko ng kanta.

"Time stands still beauty in all she is. I will be brave, I will not let anything take away. What's standing in front of me every breath, every hour has come to this."

Hinawakan nya ang kamay ko at hinapit papunta sa kanya saka isinayaw sa tugtog ng musika. Napapikit ako at pinakiramdaman ang pagsayaw niya sa akin. Ang mga naroon na rin ang nagtuloy sa kanta at nagpatuloy naman kami sa pagsasayaw roon.

"One step closer"

"I have died everyday waiting for you. Darling don't be afraid I have loved you for a thousand years. I'll love you for a thousand more."

"And all along I believed I would find you. Time has brought your heart to me. I have loved you for a thousand years, I'll love you for a thousand more..."

"I'll love you for a thousand more..."

"Ti amo, Mi amor (I love you, my love)" bulong nya sa aking tenga habang nakangiti.

"Ti amo, Tris (I love you, Tris)" sagot ko rito at mas itinuon ang sarili sa kanya upang magtama ang aming mga mata.

"Finally, I got you..." dugtong nya at siniil ako ng isang marahang halik.

Bumitiw sya kaagad at ngumiti at ganun din ako saka inilapit ang mukha ko sa kanya.

"No Tris, I got you." dagdag na sambit ko at hinila syang muli para siilin ng isa pang halik.

------ END -------

Far AwayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon