Bir Mafyaya Aşığım

4. Bölüm

"Neler oluyor Zayn" dedim ağlamamak için dudağımı dişlerken.

"Birazdan anlarız" üstümden yavaşça kalkıp merdivenlere yöneldi saniyeler sonra elinde silahla geldiğinde gözlerim kocaman açılmış ona bakıyordum. Yanıma yaklaştığında korkak gözlerle ona baktım ve oturur pozisyonda olduğum yerde sürünerek bir kaç adım geriledim.

Gözlerimi kısıp Zayn'e bakarken aklımda onunla ilgili bütün iyi şeyler yok olmuştu. Dayanamayıp konuşmaya başladım. Sorularımı art arda sıraladığımda o ise iyice dibime girmiş sözlerimin bitmesini bekliyordu.

"Sen kimsin? lanet olsun! nasıl bir belaya bulaştım ben? ne istiyorsun benden? amacın ne? beni o adamlardan kurtarmanın nedeni senin bana sahip olmayı istemenmiydi? peki bunu ben baygınken yapabilirdin niye yapmadın? yoksa sana karşılık veremeyen kızlarla birlikte olmak zevkli değilmi?"

Sözlerimin kesilme nedeni suratıma beton gibi düşen eliydi. Sert vuruşu karşısında yüzümde beş parmağının izi kaldığına dair tüm servetime iddaaya girebilirdim. Tokadı canımı o kadar yakmıştı ki vurmasıyla sola dönen yüzümü ona güçlükle çevirip gözyaşlarım eşliğinde konuşmaya başladım.

"Sen hangi hakla buna vuruyosun" dedim onu göğsünden itikleyip.

"Kes sesini" omzumdan tutup beni kanepenin arkasına sıkıştırdı. Ardından sıkıca tembihledi "gözünün önünde beni parçalara ayırsalar bile burdan çıkmıcaksın. Sakın Nasya ben senin yanına gelene kadar burdan burnunu bile çıkarma anlaşıldı mı?"

Başımı olumlu anlamda sallayıp gözlerine baktım. Zayn kapıya ilerlerken bana vurmasını umursamayıp arkasından seslendim "dikkatli ol" gözlerinin içi gülümseyip yanıma hızlıca yaklaşıp alnıma öpücük bıraktı.

"Özür dilerim sana vurmak istemezdim ama beni laflarınla çileden çıkardın." ağzımı cevap vermek için açtığımda eliyle ağzımı kapattı. "Sus" yavaşca açılan evin kapısına bir eliyle silahını doğrultup diğer eliylede kafamı yere gömdü. Kapıdan girenlerin kim olduğunu göremesemde Zayn'in silahını indirmesiyle kötü bişeyler olmadığını anladım.

ZAYN

Silahımı kapıya doğrulttuğumda tek korkum Nasya'ya bir şey olmasıydı. Kapıdan girenin Harry olduğunu anlamamla silahı koltuğa bıraktım. "Siktir Harry neler oluyor kimdi onlar" Harry elini saçlarından geçirip yanıma koştu ve sıkıca beni sardı. "Sana bir şey oldu sandım kardeşim seni kaybettik sandım piç Brad yine adamlarını göndererek gözdağı vermeye çalışıyodu ama" Harry'nin sözlerini kesen içeri giren Louis, Niall ve Liam'dı. Hep bir ağızdan "biz hallettik" dediklerinde yanımıza çoktan gelmiş kollarını Harry ve bana dolamışlardı. "O piç kurusuna evime ateş ettirtmek neymiş göstericem." Çocukların bakışları benden arkama yöneldiğinde neye böyle şaşkınca baktıklarını görmek için arkamı döndüm. Nasya'yla bakışlarımız buluştuğunda çoçuklara utangaç ve bir o kadar da masum bir kedi gibi bakıyordu.

"Çocuklar tanıştırıyım bu Nasya yeni tanıştık ve kısa sürede iyi bir arkadaş olduk. Nasya bunlarda aynı kanı taşımasakta aynı kanı taşıdığım kişilerden daha çok sevdiğim kardeşlerim" çocuklar sırasıyla elini uzatırken Nasya'da çekingenlikle karşılık verdi. Hepimiz koltuklara oturduğumuzda sessizliği bozan Nasya oldu.

"Siz kimsiniz? nasıl bir hayatınız var?"

Ağzımı açacağım sırada Hary lafa girdi.

"Sakın bizden korkma, sana zarar vermeyi bırak bunu düşünmeyiz bile"

"Sanırım bu herifler bir tek sana bu kadar sevecen yaklaştı" diye gülerek araya girdi Louis.

"Güzelliğinin bence bunda etkisi var" Harry'nin sözleri üzerine dirseğimi karnına geçirirken devam etti.