Bir Mafyaya Aşığım

42. Bölüm

Arkasından kapıya bakakalmış dururken bir kaç dakika sonra kapı aralandı ve Harry içeri girdi. Tebessüm edip elinde ki poşetleri yere bıraktı.

"Niye ayakta duruyorsun bitanem?"

Gözümü kapıdan ayırıp kendime gelmek için silkelendim. Kendimi koltuklardan birine attığım da Harry yanıma oturdu.

"Naptın bakalım bugün?"

Ellerimi karnımda birleştirdiğimde gülümsedim.

"Biraz fazla bir alışveriş sen ne yaptın?"

Kahkaha atıp saçımı okşadı.

"Sen daha fazla alışveriş yapabilesin diye işe gittim."

Ona dönüp aklıma yeni gelen bir soruyu yönelttim.

"Harry bu ev, garajdaki arabalar, bana verdiğin limitsiz kart.. Sahi sen ne iş yapıyorsun?"

Böyle bir soruyu beklemiyormuşçasına afalladıktan sonra gözlerini gözlerime sabitledi.

"Güzelim benim inşaat şirketim var bunun yanında bir çok dükkan, ev ve arsa sahibiyim bunlarda kirada."

Anlamışçasına başımı sallayıp merak ettiğim bir diğer soruyu yönelttim.

"Bir şey daha sorabilir miyim?"

"Tabi ki."

"Biz nasıl tanıştık Harry?"

Beklemeden cevap verdi.

"Ortak bir arkadaşımız sayesinde."

Merakla gözlerimi açtım.

"Kim o ortak arkadaşımız."

"Güzelim o arkadaşımız öldü. Bunları anlatıp birbirimizi tekrar üzmeyelim hatırlayarak. Yanındayım. Yanımdasın. Her şey mükemmel olucak sana söz veriyorum. Yeter ki bana güven."

Gülümseyip odama çıkarken merdivenlerden seslendim.

"Çok yorgunum biraz yatmak istiyorum."

Odamın kapısını açıp kendimi tam manasıyla yatağa fırlatırken bugün olanları düşündüm. Çarpıştığım çocuk. Bana bir isimle seslenmişti. Nasya. Kimdi Nasya? Beni neden o sanmıştı? Acaba dediği gibi çok mu benziyordum? Düşünceler beynimi bir bir kemirirken kapı hızla açılıp Harry içeri girdi.

"Hayatım benim acil çıkmam lazım işle ilgili çok büyük bir sorun çıktı. Sen beni beklemeden uyu çünkü işlerim sabaha kadar anca biter. Seni seviyorum. Kendine dikkat et. Kapıyı kilitle."

Yanağına öpücük bırakıp geri çekildim.

"Hoşçakal."

Harry evden çıktığında camdan onu izledim. İyice uzaklaştığından emin olduktan sonra üstüme yeni aldığım kıyafetlerden geçirip saçımı saldım ve hafif bir makyaj yaptım. Gezmek istiyordum tek başıma gezip kafa dinlemek düşünmek istiyordum. Dolaptan arabalardan birinin anahtarını alıp evden çıktım ve arabaya bindim. Sokakları bir bir turlayıp etrafı inceliyordum. Gürültülerin yoğun olduğu bir sokağa girdiğimde neler olduğuna bakmak için arabayı parkedip indim. Kalabalığın içine yaklaştıkça buranın yasal olmayan bir dövüş yeri olduğunu anlamam gecikmedi. Arkamı dönüp gideceğim sırada merakıma yenik düşüp içeri girdim. Tellerle kaplanmış ringte iki adam ve etraflarında elindeki dolarları havada sallayıp bağıran insanlar. Biraz daha yaklaşıp dövüşçülere baktığımda bugün ki çocuğu görmemle gözlerim yerinden çıkacakmış gibi açıldı. Bitmiş durumdaydı. Adamın onlarca vuruşuna karşılık vermiyordu. Dayak yemek ister gibiydi. O kadar çaresiz duruyordu ki gözümden akan yaşı silip ring alanına ilerledim. Tellerin yanına geldiğimde göz göze geldik.

Gülümsediğimde kendini gülümsemeye zorladı.

"Kendine gel lütfen."

Başıyla olumsuz işareti yaptığında gözyaşlarım aralıksız akmaya başladı. Bir anda yerinden kalkıp adama art arda yumruklarını geçirirken bana dönüp bağırdı.

"Nasya. Ağlamayı kes."

Beni yine o sanıp onun ismiyle seslenmişti. Önemli değildi. Onun sadece iyi olması önemliydi. Dikkatimi hakemin bağırışları dağıttı."

"Kazanan Zayn Malik."

İsmi beynimde yankı yaparken kim olduğunu hatırlamaya çalışırken bir el elimi sıkıca kavrayıp soyunma odasına beni hızlıca soktu.

"Ne işin var burda?"

"Be-ben geziyordum ve sesler yüzünden merak edip içeri girdim."

Yanağımı okşadığında bütün vücudum titredi.

"Bidaha sakın buraya gelme."

"Za-Zayn."

Mutlulukla parıldayan gözleriyle bana baktı.

"Beni tanıyorsun."

Başımı olumsuz bir şekilde salladım.

"Hayır ismini hakemden duydum."

Kapı aniden açıldığında gelene ikimizde büyük şaşkınlıkla baktık. 3 tane dövüşçü anlaşılan Zayn'den hesap sormaya gelmişti. Elimi tutup beni arkasına aldığında iki kişi Zayn'i tutup diğer kişi üstüme doğru gelip yüzüme bir tokat geçirdi. Duvarla çarpışan yüzüme elimi götürdüğümde akan sıcak kan görmemle gözlerim yavaşca kapanırken son gördüğüm manzara karşımda haykıran Zayn'di.