Elimdeki ev yapımı sandiviçten ısırık alırken gözümü kapıdan hiç ayırmıyordum. Onu görmek bana huzur veriyordu, tüm dertlerimi unutturuyordu. Sanki bana ilaçtı da onu görmeden tam olarak iyileşemiyordum.
Meriç'i normalde 7 seneden beri tanıyordum. Ortaokuldan beri. Çok iyi, yardımsever ve aynı zamanda yakışıklı bir çocuktu...
Yan tarafımdan bir kız grubu geçti. İlk başta en öndeki kişiyi göremesem de, sonradan bu kişinin Ece olduğunu anladım. Hani şu Meriç'in fotoğraflarına hep yorum atan o pis kız varya, işte o.
"Ya kızlar, gerçekten ona öyle mi davranmalıyım?"
Azıcık şunları dinlesem fena olmazdı herhalde.
"Aynen kanka, yanına git hal hatır sor falan.. Sonra zaten arkadaş gibi davranacaksınız birbirinize. Sende bu davranışından yararlanıp ona yakın olacaksın!"
Sevde'nin konuşmasını dinledikten sonra bu planın ne kadar alçakça olduğunu düşündüm. Meriç belki onu arkadaşı olarak görmek isteyecekti fakat Ece ona yaklaşmak için arkadaşmış gibi davranacaktı.
"Kızım sen var ya, çok zekisin be!" Diye cırlayıp Sevde'nin üzerine atıldı Ece. O ses nedir Allah aşkına ya? Karga duysa korkup dünyanın öbür ucuna kaçar yeminle.
"Biliyorum tatlım! Söylemesen de anlaşılıyor." Sevde'nin şu tavırları artık çok da tuhafıma gitmiyordu. Hem gerçekten zeki bir kızdı, hem de kendini övmeye bayılırdı. Ne yazık ki ben onun gibi olamıyordum.
Ne zeki, ne de kendini beğenmiş...
"Ayy geliyor seninki," dedi Sıla, Ece'yi dürtüp. Bakışlarım hemen kapıya kaydı. Evet, gelen oydu, ve ne yazık ki yine çok yakışıklıydı!
Meriç, ona bakan birçok çift gözden habersiz tostu ile ayranını elinde tutmaya çalışarak boş bir banka oturdu. Ardından tostundan kocaman bir ısırık aldı. Onun bu tatlı hallerini seviyordum. Hatta üşenmesem her yemek yiyişinde fotoğrafını çekerdim ama üşengeçlik işte, ne yapalım.
Yan tarafıma tekrardan döndüğümde Ece ve tayfasının çoktan gitmiş olduğunu farkettim. Bakışlarım direkt Meriç'in olduğu bölgeye döndüğünde ise Ecelerin orada olduğunu gördüm.
Elimdekileri ağzıma tıktım hemen ve sonra koşarak onların olduğu tarafa doğru ilerledim. Böyle ne kadar dikkat çekmediyse(!) artık...
"Selam!" Diyen Ece'yi o selamıyla boğmak istedim bir an. Sonra bu düşüncemden vazgeçtim. Disiplin cezası yiyip okuldan atılmak istemiyordum hele ki sevdiğim çocuk bu okuldaysa....
Ta daam ve dı end
Diğer hikayeme de bakabilirsiniz bu arada. Yeni bölüm atmaya başladım :)) Adı GEÇ OLMADAN...
Neyse şimdilik bu kadaar
See you💕🌼
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ ❦ Texting ✓
Conto-Tamamlandı- Bilinmeyen Numara: Ne çok isterdim bir atkı olmayı, üşüdüğünde boynuna sarılmayı... Benimki de hayal işte... Bilinmeyen Numara: Ama vazgeçemiyorum Bilinmeyen Numara: Hayal kurmaktan da, sevmekten de vazgeçemiyorum
