İyi okumalar...
---
"Evet arkadaşlar, şimdi bu konu hakkında sizlere dağıttığım testleri çözmeye başlayın. 10 dakika süre vereceğim."
Sıramın altına dahi koyduğumu unuttuğum fotokopiyi elime aldım. Sınav senemiz olmamasına rağmen bizi o kadar sıkıyorlardı ki, kendimi 12. Sınıf YKS mağduru gibi hissediyordum. O derece yani...
İçimden 'Allah'ım ne olur bir mucize olsun da şu biyoloji dersinden yırtayım...' diye geçirdim. 'Bıktım artık bu hayattan öldürün beniiğ' modundaydım resmen. Ve bunun tek suçlusu okuldu. Sonra da öğrenciler neden bu kadar dengesiz. Sizin yüzünüzden işte!
(Yazar burada okula olan kinini kusmuştur. Tşk)"Ne bakıyorsun hocaya aval aval?" Önümde oturan Sevde'ye kısa bir bakış atıp başımı sıraya koydum.
"Sanane?"
Elini saçlarıma götürüp hafifçe çekti.
"O kalemi tuttuğun elinle saçıma dokunduysan seni gebertirim!" Dedim başımı hafifçe kaldırıp gözlerimi ellerine dikerek. "Umarım öyle yapmamışsınd-"
"Yaptım tatlım!" Deyip saçlarını savurarak önüne döndü. Arkasından kafasına bir tane geçirdim.
"Hocam, Nil kafama vuruyor!" Diye bağırmasıyla tüm sınıf bize döndü. Hoca da dahil tabii. Tek fark hocanın diğerleri gibi gülmüyor oluşuydu. Aha sıçtın Nil, vallaha sıçtın!
---
"Sen şimdi laboratuvarı toplamakla cezalandırıldın öyle mi?" Dedi Beril gözlerini kocaman açarak. "İyi de orada köpek yavrusunu kaybetse bulamaz. Ne halt yiyeceksin acaba?" Diye de ekledi.
"Çok güzel moral veriyorsun valla he!"
"Ne yapayım kızım, dost acı söyler."
"Peki peki." Dedim. "Şu konuyu kapatalım, aksi taktirde konuşmaya devam edersek gidip Sevde'yi öldürebilirim!"
"Senden beklerim."
Nasıl da biliyor kankisini ama he!
"Bekle tabii!" Deyip saçlarımı savurdum. Sevde, nasıl bir belaya bulaştığını bilmiyordu. Tabii buradaki bela da ben oluyordum...
---
Okulun bittiğini duyuran zil çaldığında çantamı alelacele toplayıp 1. kattaki laboratuvara doğru yürümeye başladım. Bizim sınıf 3. Kattaydı, en üst kat.
"Yemin ediyorum bu okul intihar etmek isteyen gençler için yapılmış bir yapıt! Bu ne ya? En üst katta sınıf mı olur-"
Merdivenin son basamağında birine çarpmamla geriye doğru sendeledim ve son basamağa ayağımın takılmasıyla dengemi kaybedip popo üstü basamağa oturdum.
"Ah!"
"İyi misin?" Diye soran endişeli sesin sahibine döndü bakışlarım. Meriç? Tatile değil miydin sen olum?
"G-galiba iyi değilim..." diye sızlandım.
"Ah hepsi benim hatamdı üzgünüm, tam bileğini tutacaktım bir de baktım ki yerdesin. Biraz... Geç davrandım."
Dudağımı büzdüm. Filmlerde böyle olmuyordu ki ama ya! Kız erkeğe çarpıyordu ve erkek onu belinden tutuyordu. Sonra kızdan etkileniyordu vs vs...
"Olsun tutmak zorunda değilsin zaten." Deyip ayağa kalktım.
"Ama sana çarpan bendim." Dedi o da.
"Önemli değil dedim ya olur arada böyle şeyler." Deyip yanından geçmeye çalıştım fakat izin vermedi. Bu defa sağ tarafını boş bulup oradan geçecektim ki yeniden önümü kesmesiyle durdum. "Ne var?" Dedim gözlerine bakmamaya çalışarak. O gözlere baktığım zaman her şeyi itiraf etmekten korkuyordum. O gökyüzü mavisi gözlerine bakmaktan korkuyordum işte...
"Neden böyle davranıyorsun?" Deyip bileklerimden tuttu önce. Bu hareketi bile kalbimin deli gibi atmasına neden olmuştu.
"Nasıl davranıyormuşum peki?" Deyip bakışlarımı boş olan koridora çevirdim. Neyden bahsediyordu ki? Nasıl davranıyordum ona?
"Kendin gibi davran." Dedi ve bileğimi bıraktı. Kollarım o bırakır bırakmaz boşluğa düşmüştü.
Gözlerim ister istemez dolmuştu. Neden bu kadar duygulanmıştım ki şimdi?
"Nasıl yani?" Dememe kalmadan yanımdan uzaklaştı.
Neden?
Neden böyle davranmıştı ki?
Birkaç damla yaş aktı gözlerimden. Çok geçmeden toparlanmayı başarıp hemen laboratuvara gittim. İşe başlamak için yarım saat geç kalmıştım zaten.
Çantamı kenara bırakıp etrafa kısaca göz gezdirdim. Burası.. Fazla dağınıktı sanki...
"Oo demek sen de buradasın. Ne tesadüf?"
"Git başımdan Çağan. İşim başımdan aşkın zaten bir de seninle uğraşamam!"
Üzerindeki nöbetçi öğrenci kartına baktım. Allah'ım ne olur düşündüğüm şey olmasın..."Üzgünüm, ama bugün burada nöbetçiyim. Yani anlayacağın... Birlikte çalışacağız..."
Fizikten 35 almışım yhaa çok mutluyum nfndndnndnxjn
Oylamayı unutmayıın💞
Hdi bb💛
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖKYÜZÜ ❦ Texting ✓
Cerita Pendek-Tamamlandı- Bilinmeyen Numara: Ne çok isterdim bir atkı olmayı, üşüdüğünde boynuna sarılmayı... Benimki de hayal işte... Bilinmeyen Numara: Ama vazgeçemiyorum Bilinmeyen Numara: Hayal kurmaktan da, sevmekten de vazgeçemiyorum