Misschien niet zo anders

Hoofdstuk 13

Max staat opnieuw tegen de kluisjes geleund als ik na het laatste lesuur naar hem toe wandel. Hij wrijft in zijn nek als ik voor hem tot stilstand kom.
'Cia is er niet dus ze kan ons niet ophalen. Ik kan een taxi bellen?' zegt Max als begroeting.
'We kunnen ook met de bus gaan,' zeg ik.
'Dat kan ook,' zegt hij maar hij maakt geen aanstalten om te vertrekken terwijl ik al een aantal stappen gezet heb.
'Waar wachten we dan nog op? Een uitnodiging?' vraag ik als ik me terug omdraai.
'Nou ja, ik heb nog nooit een bus genomen dus ik zou niet weten welke bus we moeten nemen,' zegt hij. Ik lach zachtjes en ga terug voor hem staan.
'Heb je veel data?' vraag ik.
'Ik denk het wel,' zegt hij. Ik steek mijn hand uit en Max legt zijn gsm in mijn hand. Dit moet ik wel even uitzoeken want ik heb nog zo een oude gsm van Nokia. Ik heb niet echt iets met IPhone of Samsung of Huawei.
Als ik het aan-knopje heb gevonden vraag ik Max zijn gsm te ontgrendelen. Hij doet wat ik zeg en dan ga ik naar Google. Ik typ zoals een bejaarde op het digitale toetsenbord. Max kijkt me vragend aan.
'Lukt het?' vraagt hij. Ik knik en ga verder met het toestel. Ik typ wat verkeerd en zucht als ik de terugknop moet zoeken. Max pakt zijn gsm uit mijn hand.
'Wat moet ik typen?' vraagt hij.
'Je moet naar de website van de bussen gaan,' zeg ik. 'Dan kan je naar je locatie kijken en kan je zien waar we naar toe moeten gaan.'
Max' vingers vliegen over het toetsenbord. Hij tikt wat en dan zie ik een kaart verschijnen.
'In deze straat woon ik, dus de dichtstbijzijnde halte is die van het park,' zegt Max en ik volg zijn duim. Ik schuif mijn bril hoger op mijn neus om beter te kunnen zien.
'Dan moeten we de 7 naar Parklaan nemen,' zeg ik en ik wandel naar de bushalte. Max volgt me en als we aan de bushalte komen, staan er nog een paar mensen. Bijna iedereen is al weg. Hebben we zo lang moeten wachten?
'Welke gsm heb je eigenlijk?' vraagt Max dan en ik laat mijn gsm zien.
'Leef je in de middeleeuwen?' vraagt hij en hij pakt mijn gsm aan. Ondertussen kijk ik op het bord van de busuren.
'Nee, ik heb gewoon geen nood aan een andere gsm. Pap heeft me een aantal keer aangeboden om een nieuwe gsm te kopen, maar ik sloeg het af,' zeg ik.
'O,' zegt Max. 'Om hoe laat kom de bus?'
'Nog twee minuten,' zeg ik.
'Gelukkig, ik dacht al dat we hier nog lang gingen staan,' zucht Max en hij leunt met zijn rug tegen de muur. Ik ga, nadat Max me mijn gsm terug heeft gegeven, buiten het hokje staan en kijk naar de bus die nu langsrijd. Na, daadwerkelijk, twee minuten, komt de bus aanrijden. Max stuurt een berichtje met zijn moderne gsm en ik scan mijn kaartje. Ik ga aan het raam zitten en Max gaat langs me op de zetel zitten.
'Weet je wanner we uit moeten?' vraagt Max en ik kijk naar buiten.
'Dat staat op de website,' zeg ik en ik wrijf in mijn ogen. Van in de bus zitten word ik altijd moe, ook al zit ik er nog maar een minuut in. Ik leun met mijn hoofd tegen het raam en sluit mijn ogen eventjes.

Nadat Max me heeft wakker gemaakt en we de juiste halte zijn uitgestapt doordat de website ons een melding gaf, gaan we naar Max' thuis. Hij laat me binnen en zoals hij al had gezegd, is Patricia er niet.
'Je hebt het boek toch uit, eh?' vraagt Max als ik mijn hoody uittrek en mijn lange mauwen van mijn shirt fatsoenlijk trek. Hier is het nogal warm.
'Ja, ik heb het tijdens de middag uitgelezen. Dus, hier,' zeg ik en ik neem het boek uit mijn rugzak. Ik reik het hem aan en hij pakt het boek over.
'Je mag je rugzak onder de kapstok zetten. Je mag je hoody er ook bijhangen als je wilt,' zegt Max en hij legt het boek op een kastje in de hal nadat hij zijn schoenen op de mat heeft gelegd. Ik doe wat hij zegt en trap mijn schoenen ook uit om die bij die van hem te zetten.
'Wil je de film boven kijken of beneden?' vraagt hij.
'Waar het het leukst is,' zeg ik.
'Beneden dus. Dat is dichtbij de keuken en kunnen we popcorn of chips gaan halen,' zegt Max en hij loopt de woonkamer in. Ik volg hem en wordt opnieuw overdonderd door de ruimte waar we in komen. Ik heb gisteren nog aan de tafel vanachter gegeten, maar het is zo een mooie ruimte.
De kamer is groot, maar toch gezellig. Er staan twee zetels in waarvan ene een hoekzetel. De tv is gigantisch en het salontafeltje is van glas.
Max loopt onverstoord verder naar de keuken en pakt een machine uit de kast. Het is om popcorn te maken. Dan pakt hij maïs uit een ander kast en giet het in het bakje van de popcornmachine. Hij steekt de stekker in het stopcontact en het gepof van de maïs begint.
'Je lust toch popcorn, eh?' vraagt hij boven het lawaai uit en ik knik. Nadat de popcorn gepoft is, gaan we in de zetel zitten. Ik trek mijn benen op onder mijn lichaam en trek mijn mauwen over mijn handen. Mijn magere, bleke, bijna witte handen.
Ondertussen start Max de film op. Hij prutst wat aan de afstandsbediening en dan begint de film.
'O, wacht, ik moet nog iets gaan halen,' zegt Max en hij zet op pauze en loopt naar boven. Dan komt hij terug en heeft een bril op zijn neus. Ik kijk hem raar aan. Sinds wanneer heeft hij een bril?
'We zullen in het midden van de film een pauze inlassen, als je dat oké vind,' zegt Max mijn blik negerend en ik knik. Dan start de voice-over van Bella en kijken we aandachtig naar de acteurs.