Misschien niet zo anders

Hoofdstuk 38

'Hey, Rosalien, het is met mij eh,' zegt Max zodra ik opneem.
'Hallo,' zeg ik en ik zet de tv iets stiller zodat ik zijn stem kan horen.
'Ben je thuis?' vraagt hij.
'Ja,' zeg ik.
'Mag ik even langskomen?' Hij klinkt gehaast en dat maakt me een beetje zorgen.
'Euhm, ja. Is er iets?' vraag ik.
'Nee, gewoon, ik zal het straks vertellen,' zegt hij. 'Ik ben er binnen tien minuten.'
'Oké,' zeg ik.
'Daag,' en dan legt hij af.

Hij is er inderdaad binnen tien minuten, want dan gaat ook de bel. Ik ga naar de deur en als ik de klink vastpak, sluit ik heel even mijn ogen.
Waar ben ik mee bezig?
Ik doe de deur open en daar staat Max. Ik laat hem binnen en we gaan in de zetel zitten.
'Is er iets?' vragen we tegelijk waardoor ik moet glimlachen.
'Nee, bij jou?' vraagt Max. Ik schud mijn hoofd. 'Mooi.'
Dan is het even stil en de stemmen van de jury bij De slimste mens vullen de kamer.
'Weet je al wie gewonnen heeft?' vraagt Max, doelend op het programma.
'Nee, ik loop afleveringen achter omdat het druk was,' zeg ik. 'Kijk jij?'
'Keek. Ik weet al wie gewonnen heeft,' zegt Max met een glimlach. Even blijven mijn ogen op zijn lippen hangen.
'Waarom kwam je eigenlijk?' vraag ik en ik besef pas te laat dat dat bot klonk.
'Heb je een bikini of badpak?' vraagt Max. Ik schud mijn hoofd.
'Dat heb je wel nodig als we gaan zwemmen dit weekend,' zegt Max met een glimlach. Ik glimlach terug.
Dat ik daar niet aan gedacht heb!
'We zouden misschien morgen na school die gaan halen. Dan zijn we toch al dichterbij, en daarna gaan we naar hier om Engels af te werken,' zegt Max. Ik knik.
'Goed plan,' zeg ik. Dan is het weer stil.
'Weet je,' begint Max. 'Er is wel iets. En ik moet het dringend met je bespreken.'
Maar voordat hij kan zeggen wat er op zijn lever ligt, valt het licht uit en daarbij ook de tv. Ik vloek.
'Wacht hier even, ik ga het repareren,' zeg ik. Ik heb het mijn vader al talloze keren zien doen, dus waarom zou ik het niet kunnen?
'Wacht, Rosalien, mag ik het je eerst vertellen?' zegt Max en ik voel dat hij naar mijn arm probeert te grijpen.
'Oké,' zeg ik op mijn hoede.
'Het gaat over zaterdag. Van in de bar?'
'Ja?'
'Hebben we ... Ik bedoel, heb ik je ... gekust?' vraagt Max zacht. Mijn lichaam spant zich aan.
Wat moet ik zeggen?
Als ik ja zeg, kan onze vriendschap kapot gaan. Maar als ik nee zeg, loop ik het risico mijn verliefdheid nog erger te maken en het is moeilijker om dat kwijt te raken.
'Antwoord eerlijk, alsjeblieft?' Hij praat zacht en hees en ik weet niet wat ik moet doen. Mijn hoofd slingert me van links naar rechts, van boven naar onder en ik voel dat bekende gevoel dat ik krijg als ik bij hem ben de bovenhand nemen.
'Ja,' fluister ik. 'We hebben gekust.'
Het is even stil van zijn kant en ik denk dat hij misschien is weggegaan want ik kan toch niks zien. Maar dan voel ik dat Max iets dichterbij me komt zitten en hij zoekt mijn hand, die ik hem geef.
'Sorry, dat ik toen aangeschoten was,' fluistert hij. Mijn hart gaat zo snel tekeer dat ik denk dat hij het kan horen.
'Ik ... Mag ik het opnieuw doen? Je kussen, bedoel ik,' zegt Max en mijn hart kan het ieder moment begeven omdat ik het zo graag wil. Het liefst zou ik het schreeuwen, maar omdat ik daardoor misschien de spanning tussen ons nog groter zou kunnen worden, fluister ik: 'Ja.'
Dan voel ik Max opgelucht ademhalen en langzaam komt hij dichterbij. Ik voel zijn warmte naderen en ik zoek zijn gezicht om in te schatten hoe ver hij nog van me af is. Ik raak zijn wang aan en trek hem heel voorzichtig naar me toe. Hij strijkt met zijn lippen over de mijne en mijn adem verdwijnt. Het enige wat ik kan doen is hem terug kussen en ik heb hier naar verlangd sinds dat hij mijn lippen zaterdag avond los heeft gelaten. Zijn handen kruipen rond mijn middel en trekken me iets meer naar hem toe. Helaas is dat moeilijk omdat onze benen in de weg zitten.
Op dat moment gaat het licht aan en hoor ik voetstappen door het huis gaan. Ik laat Max los en open mijn ogen om mijn vader net boven te zien komen van de kelderdeur.
Wanneer is hij thuis gekomen? Is hij al langs thuis?
'O, Max, ben je hier ook?' vraagt mijn vader en hij kijkt van mij naar Max en terug. We zitten volgens mij iets té dicht bij elkaar en dat valt mijn vader ook op.
'Ja, ik wou nog even langskomen omdat ik vragen had over geschiedenis,' zegt Max en ik kijk uit mijn ooghoeken naar hem. Hij ziet me kijken en glimlacht. Mijn wangen worden warm en ik kijk naar beneden.
'Ik ga even iets eten in de keuken,' zegt mijn vader en voordat ik naar Max kijk, zie ik mijn vader knipogen.
Ik heb het gevoel dat mijn wangen in brand staan.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yeey, yeey, yeey!
Niet te dramatisch hoop ik ;)
Veel leesplezier lieve lezertjes