Misschien niet zo anders

Hoofdstuk 41

'Waarom moest ik komen?' vraagt Max als hij buiten langs me op het bankje komt zitten. Ik had hem een bericht gestuurd om even te komen. Als ik het tegen hem zou zeggen, zou ik misschien te veel aandacht trekken en dat wil ik niet.
Ik moet hem namelijk nog steeds vragen of hij en Patricia deze avond willen blijven eten. Mijn vader zei dat ik het hem voor drie uur moest laten weten, dan gaat hij nog even snel naar de winkel voor iets extra, hapjes en zo.
'Ik moet je iets vragen,' zeg ik. Max knikt, duidelijk op zijn hoede.
'Mijn vader wilt dat jij en Patricia deze avond bij ons komen eten,' zeg ik.
'Patricia kan denk ik wel en ik kan, maar alleen als jij ook wilt dat ik kom,' zegt Max met een glimlach.
'Euhm ... natuurlijk wil ik dat je komt. Het liefst zou ik altijd bij je zijn,' mompel ik.
'Ik ook bij jou hoor,' zegt hij.
Waarom vergeet in steeds dat hij me kan horen als ik mompel.
Max geeft me een zachte kus op mijn wang en ik kan het niet laten om hem terug te trekken en mijn lippen heel vlug langs de zijne te laten strijken. Als ik hem loslaat, pakt hij mijn hand vast en staart er met rode wangen naar.
'Kom je?' vraag ik dan, zelf overdonderd door mijn actie van daarnet.
Wat als iemand ons gezien heeft? Of ons nu ziet?
Meteen laat ik zijn hand los en pak mijn gsm.
'Ja, om hoe laat bij jou thuis?' vraagt hij.
'Half zes, dan weet ik zeker dat pap nog niet klaar is en kunnen we even iets anders doen als Patricia pap even helpt,' zeg ik.
Zoals kussen zonder dat iemand ons kan zien. Stiekem verlang ik al heel de tijd naar dat soort momenten, maar die zijn er zelden.
'Juist,' zegt Max en hij glimlach naar me. Hij heeft me door.
Ik stuur mijn vader een bericht dat Max mee-eet en vrijwel meteen krijg ik een reactie terug.
'Pap wilt weten of je lasagne lust,' zeg ik.
'Mmm ... Ja zeker, één van mijn favoriete gerechten,' zegt hij.
'Mooi,' zeg ik en ik stuur een bericht terug.
'Heb je nog steeds dat oude ding?' vraagt er een stem. Ik kijk op en zie de Ijsprinses. Gelukkig is ze alleen.
'Nee,' zeg ik. Ze perst zich tussen Max en mij en slaat slierlijk haar been over haar knie.
'Geen geld zeker,' zegt ze en dan kijkt ze zoet naar Max. 'Waar hadden jullie het over?'
'Over de bijles van wiskunde,' zegt Max. 'Gisteren kon Rosa niet en dus is het verzet naar vandaag.'
'O, is dat zo?' vraagt de Ijsprinses en ze kijkt nu naar mij met ijs in haar ogen. Ze gaat een beetje dichter naar Max toe zitten en ik druk de jaloezie de kop in. Ik zou er veel voor over hebben om overal Max' hand te kunnen vasthouden en te kussen, maar dat gaat niet vanwege háár. Plus, dan zou Max misschien gekwetst worden door iemand en dat wil ik vermijden.
'Kan je misschien morgen iets gaan doen? Mijn ouders zijn weg en ik wil niet alleen zijn de hele dag,' zegt de Ijsprinses tegen Max en ze kijkt terug naar hem. Ik zie enkel de achterkant van haar hoofd en de helft van Max' gezicht.
'Nee, ik ga zwemmen,' zegt hij.
'O, met wie? Kan ik mee?' vraagt ze. Max kijkt snel naar mij en dan terug naar de Ijsprinses.
Waarom moet dat mens altijd alles verpesten?
'Met een oude vriend en nee, je kan niet mee. Je kent hem niet eens,' zegt Max.
'Dat is niet zo erg. Waar gaan jullie?'
'Dat weten we nog niet. Ik denk bij hem in het dorp,' zegt hij. De Ijsprinses knikt en gaat rechtstaan.
'Kom je mee Max?' vraagt ze.
'Naar waar?' vraagt hij.
'Ik moet naar de wc,' zegt ze.
'Ik ben een jongen,' zegt Max en hij overbrugt de afstand van hem en mij terug zodat ik zijn knie tegen de mijne kan voelen. Mijn lichaam gaat bijna in vlammen op.
'Je kan toch wel even mee? Wat als iemand me achtervolgt?' vraagt ze treurig.
'Dit is een school,' zegt Max. De Ijsprinses doet nog een paar pogingen, maar gaat uiteindelijk terug naar binnen omdat het te koud is, dat zei zij toch, maar ik heb het nog steeds behoorlijk warm.
'Weet Patricia het eigenlijk over ons? Anders gaat deze avond behoorlijk gênant worden,' zeg ik.
'Euhm ...' begint Max en mijn ogen worden groot.
'Weet ze het nog niet?'
'Jawel, ze wist als eerst dat ik je leuk leuk vind,' zegt Max. 'Maar ik heb nog nooit eerder een relatie gehad en ik weet niet zo goed wat ik moet doen bij zo een etentje.'
'O, we praten wat en dan gaan wij naar boven en dan keuren onze ouders de ander goed, denk ik,' zeg ik. Zo gaat het altijd in de boeken die ik heb gelezen over liefde.
'Oké, dan is het goed. Ik zal om vijf uur aan je deur staan,' zegt hij.
'Half zes,' zeg ik.
'Juist. Moet ik iets peciaals aandoen?' vraagt Max. Ik haal mijn schouders op.
'Dat maakt denk ik niks uit en anders stuur ik je wel,' zeg ik.
'Oké,' zegt hij en dan gaat de bel. Max geeft me tijdens het opstaan een kus op mijn wang, maar veel tijd om er bij stil te zijn, heb ik niet. We gaan naar de les.
Beide met rode wangen en dat is niet van de kou.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dus ... family-dinner? Ja ja, de ontmoeting met Max' vader gaat nog eventjes duren.
Veel leesplezier lieve lezertjes.