Hoofdstuk 42

14 2 2
                                    

Om stipt half zes gaat de bel. Ik strijk mijn jurkje nog eens goed en trek mijn panty iets hoger omdat hij afzakt. Dan open ik de deur en Patricia en Max verschijnen in de deuropening.
'Hallo,' zeg ik. 'Kom binnen.'
'Hey,' zegt Max zacht en hij geeft me een kus op mijn wang, waarna ze opwarmen.
'Mag ik jullie jassen?' vraag ik en ik pak de jas van Patricia en die van Max aan. Ik hang ze op de kapstok achter me en leid de twee gasten naar de woonkamer.
'Willen jullie al iets drinken?' vraag ik.
'Water,' zegt Patricia.
'Cola,' zegt Max en ik knik. Ik wandel naar de keuken waar mijn vader druk in de weer is. Hij steekt net de lasagne in de oven en draait zich naar me om.
'Zijn ze er al?' vraagt hij.
'Ja en ja, ik heb ze al drinken aangeboden. Ga je maar omkleden,' zeg ik want mijn vader hangt onder de tomatensaus en hij heeft zijn schort nog aan. Hij loopt de keuken uit en ik hoor hem Patricia en Max begroeten terwijl ik het drinken voor hun inschenk.
'Alsjeblieft,' zeg ik als ik ze hun glas geef. Ze bedanken me en ik ga langs Max zitten.
Mijn vader en ik hadden, meteen nadat ik bij de begraafplaats was aangekomen,  alles klaargezet. Hij maakte de lasagne terwijl ik de tafel dekte. Het heeft zelfs zo lang geduurd dat ik zijn kleren heb moeten klaarleggen. Ik heb mijn eigen kleren aangetrokken en net toen ik klaar was met mijn haar te stijlen, ging de bel.
'Ik heb de foto's trouwens gezien,' zeg ik om een gesprek te starten. Max kijkt me vragend aan
'Wat vond je ervan?' vraagt Patricia aan me. Zij weet al welke foto's.
'Ik heb er maar drie gezien, maar ik vond ze alle drie heel mooi. Vooral die ene waar je lacht,' zeg ik en dat laatste zeg ik tegen Max. Nu gaat er een lampje bij hem branden en hij glimlacht naar me.
'Weet je welke foto ik heel mooi vind?' vraagt Max grijnzend. Ik schud mijn hoofd.
'Ik zal hem je straks laten zien,' zegt hij als hij mijn vader terug de woonkamer ziet binnenkomen.
'Zo, ik zie dat Rosa jullie al bediend heeft. Ik zal de hapjes gaan halen,' zegt hij en hij gaat naar de keuken.
'Ik help wel even, pap,' zeg ik.
'Nee nee, blijf maar zitten, lieverd,' zegt hij, maar ik sta toch op en help hem.
'Je mag heus wel even niet helpen,' zegt mijn vader als hij de chips in een kommetje doet.
'Pap,' zeg ik. 'Ik help je graag.'
'Dat weet ik, maar je mag wel even tijd door brengen met Max en Patricia,' zegt hij.
'Hoe lang duurt het nog voordat de lasagne klaar is?' vraag ik.
'Een half uurtje,' zegt hij.
'Dan gaan Max en ik wel even naar boven,' zeg ik. Mijn vader kijkt me vanuit zijn ooghoeken aan.
'Prima, maar neem wat chips mee. Ik heb veel te veel gekocht,' zegt hij en hij geeft me een kommetje. Dan gaan we terug naar de woonkamer.
'Kom je even mee naar boven?' vraag ik aan Max. Patricia glimlacht naar me want ik vraag ook een beetje toestemming aan haar. Max lacht en gaat mee naar boven.
'Nu mag je die foto wel laten zien,' zeg ik als hij op het bed gaat zitten.
'Oké,' zegt hij met een glimlach en vergrendeld zijn gsm. Dan laat hij me de foto zien waardoor ik dichter naar hem toe ga staan. Het is de foto van mij aan het café waar we drie weken geleden iets gingen drinken. Toen ik alles gezegd had waar ik bang voor ben.
'Mm ... ik vind die van jou toch veel mooier,' zeg ik. Max glimlacht en legt zijn armen om mijn middel om me dichterbij te trekken.
'Maar ik vind deze het mooist,' zegt hij zacht en zijn neus raakt de mijne al. Ik hap naar adem als zijn lippen zachtjes over de mijne strijken. Ik duw mijn lippen iets meer op die van hem en hij trekt mijn lichaam naar dat van hem.
'Rosalien?' zegt Max dan tegen mijn lippen.
'Mhm,' mompel ik.
'Ik wil je ook kunnen kussen op school en ik wil je hand vasthouden als we naar de les gaan,' zegt hij. Ik laat zijn lippen los en verwijder mijn gezicht een paar millimeter van de zijne.
'Maar -
'Je moet me niet beschermen,' onderbreekt hij me. 'Ik wil het zelf en het kan me niet schelen dat iedereen ons raar gaat vinden. Zolang ik met jou kan zijn, is alles prima,'
'Wil je er nog eens over nadenken?' vraag ik na een korte stilte. Voor mij is het zo prima. Ik heb hem soms zien praten met een paar jongens, maar die gaat hij kwijt zijn als het uitkomt dat ik zijn vriendin ben.
'Oké,' zegt hij zacht en dan strijkt hij met zijn lippen over de mijne. Er verspreidt zich een warm gevoel in mijn lichaam. Ik ga nog dichter staan waardoor hij me tussen zijn benen laat staan. Ik ga met mijn handen naar zijn haren en ze voelen zacht aan en winden zich om mijn vingers.
'Rosa? Max?' roept mijn vader vanaf beneden. Ik laat Max los.
'Volgens mij moeten we gaan,' zeg ik zacht. Max zet mijn haar achter mijn oor en glimlacht.
'Komen we straks terug?' vraagt hij.
'Tuurlijk,' zeg ik lachend en trek hem mee naar beneden.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Nieuw hoofdstukje!
Ik hoop dat het niet saai is.
Veel leesplezier lieve lezertjes.

Misschien niet zo andersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu