Million Dollar Bride (Soon to be Publish the Vol.1&2 Under WESAPH OFFICIAL)

LXXXIII

  Zehel's PoV

I snapped my eyes open. The cold morning breeze hit my face. Parang ang tagal ko yatang nakatulog.

Huh!

Where am I?

I tilt my head and look around, nasa kuwarto nga pala ako. I stared at the wall clock ahead. It's quarter to seven already. May pasok ba ako ngayon? Bakit parang wala ako sa sarili? Ano bang ginawa ko kagabi?

Ah. The Drinking Party at Casa Catriona. Ang matandang Gunford na yun. Pinilit niya akong uminom nang uminom. Gusto niyang magpaligsahan kami ni Sagara sa pag-inom ng alak. Ayoko namang magpatalo kata hindi ako tumanggi. But... I have a very low tolerance to alcohol, nalasing agad ako sa pagkakatanda ko. Then right after few shots, my head gone wiry. Wala na akong maalala after nun. Total blackout.

Paano ako nakauwi?

Si Firenze ba ang naghatid sa 'kin?

Probably.

There's image of woman embracing me at the back of my head. Siguro si Liza noong sinalubong ako. Aaah. I can't remember anything except nagdive ako sa basahan sa may pinto.

Tsk.

Bumangon ako at hinawakan ang ulo ko. It feels heavy. Hangover really sucks.

Strange though. Kahit masakit ang ulo ko, maganda ang pakiramdam ko. It feels like I just had a very good dream. But I can't remember the dream, I just know that its a good one.

Dumeretso ako sa C.R. at inayos ang sarili ko tapos ay naglakad ako palabas ng kuwarto. Medyo nagtaka pa ako dahil naka-lock yung pinto mula sa loob. Sinong naglock? Ako ba o si Liza?

Upon remembering my wife, my heart flutters. Lumabas ako ng silid at hinanap ang babae. I thought na nasa kusina siya kasi doon ko siya madalas makita pero wala siya doon. Where is she?

I looked around until I saw a familiar figure of a woman standing on the porch. Si Liza!

Tatawagin ko sana ang babae natigilan lang ako.

Well, I am sure na si Liza ang babae sa porch but... she dressed differently.

Well not differently. Alam kong supermodel si Liza at sanay siyang magsuot ng mga up to date at modern na kasuotan. Pero simula nung pakasalan ko siya, hindi ko siya nakitang nagsuot ng backless top, daring and very minimalist. She's also wearing crop short. As in short short.

What?

Akala ko ba baggy jeans and oversized shirt ang sinusuot niya? Or.... wait what?!

Hindi maprocessed ng utak ko ang nakikita ko. Si Liza? Naka-backles?!

"Liza!" tawag ko sa babae.

The woman turned around. With a sparkling eyes, Liza called my name. "Zendrel!!"

Natigilan ulit ako.

I don't know why but it feels different. Her voice. Her face. Its all the same, pero may nagbago. Ano yun? Hindi ko matukoy.

Tumakbo papalapit si Liza sa akin at yumakap. Nagulat ako. Totoo! Kahit kailan hindi nag-initiate ng yakap si Liza sa kin. Lalo na sa umaga. She'll just shout at me or throw a fit, pero yung yakapin ako? I never remember that ever happened.

Gumanti ako nang yakap.

Even her smell is different. She scented like an expensive perfume. Hindi ganito ang amoy niya na nakasanayan ko. Her scent are always normal, very simple. Yung pabango niya ngayon ay sobrang tamis.

Bakit nag-iba?

No Zehel, you are wrong. Ito yung Liza na naging girlfriend mo noon, remember? Yeah. Naalala ko, ganito na siya noon. Nabago lang noong pakasalan ko siya. Did it mean na binalik lang niya yung dati niyang gawi?

"Did you cook breakfast?" tanong ko.

Liza stiffened suddenly. Bumitaw siya ng yakap at ngumiti. "No. I don't cook, remember?"

Kumunot ang noo ko. "Well, you always cook for me so how can you say that?"

Umiwas nang tingin si Liza. She flipped her hair like a Prima Donna and strutted to the kitchen. "Well, of course. Sorry, nkalimutan ko. I'll cook something."

I just stared at Liza.

Her eyes. Her eyes are different. They're brown. Once again, they're color brown. Black ang kulay ng mata niya. So how come na bumalik yun sa brown? Was that possible?

"Nevermind, sa office na lang ako kakain," sabi ko.

Kahit masakit ang ulo ko dahil sa hangover, magtitiis na lang ako.

Liza spun around and run to me again. Pumulupot ang kamay niya sa braso ko. "Okay, if that's what you want."

"Eh ikaw, anong kakainin mo?" tanong KO.

"I don't eat breakfast."

Bumitaw ako nang yakap sa babae. It feels really strange. Her embrace is different. Its... its... its irritating.

Narinig kong nag-ring ang phone ko sa kuwarto kaya naglakad ako papasok at iniwan ang babae. The truth was umiwas lang ako sa yakap niya.

The phone was on the table. I answered it upon reading Fujima's name.

"Hello?"

"How are you?" bati niya.

"Fine," sagot ko. "Ikaw ba ang naghatid sa kin kagabi?"

"Nope. Si Cid ang naghatid sa yo."

"Si Cid? Nasa Drinking Party ang batang yun?!"

"Hindi. Sinundo niya yung kapatid niya, nadamay ka lang."

Oh. So nalasing din pala si Rave.

"Devoncourt. Napakahina ng tolerance ng pamilya niyo sa alak ano? Kayo Yung tipo ng lalaki na mabilis mapipikot ng babae."

"Shut up, Firenze!"

"Hahahaha!"

Sinabi ni Fujima na parating na raw siya para sunduin ako kaya nagpaalam na din ako agad bago naghanda para sa pagpasok.

I took a quick bath. At habang naliligo ako iniisip ko si Liza.

Pakiramdam ko kasi ibang babae ang kaharap ko.

What's with that crop top and short? Bakit ganun ang damit niya? And her perfume? What happened doon sa 18 pesos worth of cologne niya? At ito pa, she didn't even bother to cook breakfast! What's with her? Anong meron sa kanya ngayong araw na to?

Nagbibihis ako nang marinig ko ang boses ni Fujima sa sala. Dumating na siya. Mukhang kausap niya si Liza kaya nagmadali ako palabas.

"George said hi, Liza!" narinig kong sabi ni Fujima na nakatayo malapit sa pinto.

"George?" anang babae.

"Yeah, George!"

"Look Fujima!" piksi ni Liza sa tinig na inis. "Wala akong kilalang George! Kung iniisip mo na marami akong ex na George ang pangalan, you're mistaken!!" sigaw ng babae.

Napatda si Fujima at napalingon siya sa 'kin.

"Liza?" tawag ko sa babae.

"Look Zehel! Wala akong kilalang George! I don't know what's Fujima's up to?!"

"Relax, Liza..." sabi ko. "Si Georgessa ang tinutukoy niya. Remember her? You met her in California. At Sta. Clara?"

Hindi ko sigurado pero mukhang nagulantang si Liza dahil sa sinabi ko. The horror in her face stays for few seconds.

"Georgessa. George. She's my fiancee, you're friend with her, remember?" ani Fujima.

"I... I..." hindi makapagsalita ang babae. She just looked at me and Fuji.

"Its okay," ani Fujima. "Nkalimutan mo siguro."

Tumawa bigla si Liza. "Right! Nakalimutan ko talaga. Sorry Fujima."

Tumingin si Firenze sa kin. "Let's go?"

Tumango ako.

Naglakad ako papunta sa pinto pero humarang si Liza sa akin. Bago ako makareact, she kissed me on my lips.

Even her lips taste different.

What the---

"Take care," ngiti ni Liza.

Tumango ako at hindi nagsalita. I followed Fujima to the car with my mind as blank as paper and light as balloon. There's one sentence that formed though...

She's different.

-----