Onlar kimsenin birbirine yakın olmadığı kadar yakın olan arkadaşlardı.
Ya da öyle sanıyorlardı.
Birbirlerine hissettikleri dostluktan da ötede olmalıydı.
Onlar lisede tanışmış ve birbilerine kenetlenmiş 7 adamlardı.
Hepsinin kendine ait problemler...
Kamptan dönen gençler kendilerini lobiye atmışlardı. Kimsenin kolunu kaldıracak gücü yoktu. Kamp yapmak güzeldi. Okulun ve hayatın yorgunluğunu bir nebze olsun atmışlardı. Ama kampın getirdiği fiziksel yorgunluk birkaç gün sürecek gibi görünüyordu. Kamp tabi onlara bazı kararlar getirmişti. Jimin ve Kook çift olmaya karar vermişler, birbirlerine olan duygularını açmışlardı. Kook çok cesur davranmış ve şansını denemişti. Ve bunun karşılığını aldığında oldukça mutlu olmuştu. Sevilmek ve sevmek çok güzel duygulardı ve bunları bolca yaşayacağı günlerin özlemini çekmeye başlamıştı bile.
Namjoon, kampta karşılaştığı kızın halini üzerinden atamıyordu. Kabul biraz fazla meraklı davranmıştı tamam ama kızın onu her gördüğünde kaçmaya çalışması onu daha fazla merak getirmişti. Kızı ister istemez merak ediyordu. Neden diye soruyordu kendine. Neden ismini duyduğunda kaçmaya başlamıştı. İsminde ne vardı da kızı bu kadar etkilemişti. Kız her ne kadar kitabı geri vermene gerek yok dese de ödünç aldığı şeyi sonunda ona geri verecekti. Belki bu şekilde konuşma fırsatını yakalardı. Elindeki kitaba bakarak derin düşünceler arasında kaşlarını çatmıştı Joonie.
Kampın getirdiği bir başka şey ise Tae ve Jin arasındaki anlaşmaydı. Kampta her şey güzeldi. Her ne kadar Jin, Taehyung'a karşı çekimser davransa da Tae bunun üzerinden geleceklerini biliyordu. Sadece biraz sabırlı olması gerekiyordu. O da Jimin gibi sabrının karşılığını alacaktı. Kamptan sonra beraber yine aynı odada kalacak olma fikirleri onu heyecanlandırıyordu. Jin ise her ne kadar dilde korkmuyor olsa da aslında korkuyordu. Tamam bir kızın ona aşık olması fikrini karşılayabilirdi ama bu ondan güçlü Taehyun olunca fikirleri değişiyordu. Aklına kötü düşünceler doluyordu. Bunu her ne kadar arkadaşına yakıştıramasa da korkuyordu işte. Tae, onun endişelerinin farkındaydı. Bunu avantaja dönüştürmek istiyordu. Sonuçta yalnız kaldıkları her anda Jin'in aklına hücum eden düşüncelerde sadece kendisi olacaktı.
Dönen gençler eşyalarını yerleştirmek için odalarına çıktılar. Tae ise eşyalarını eski odasından topluyordu. Yoongi de aynı onun gibi eşyalarını topluyordu. Arkadaşının endişesini fark etmiş olacak ki ''Yaah Jin!! İstemezsen gitmem.''
''Ne? Neden?'' diye sorduğunda gözlerini kocaman açarak nefes nefeseydi. Avuç içleri terliyordu. Sakin kalmak için derin nefesler almaya çalışıyordu.
''Neden bahsettiğimi biliyorsun Jin. O kadar da aptal değilsin. Bilmezlikten gelme.'' Dediğinde gözlerini yine arkadaşına çevirmişti Yoongi.
''Jin, uzun süredir birlikteyiz dostum. Neyin ne olduğunu anlamamak için aptal olmak lazım. İstersen gitmem odadan.'' Dediğinde Jin'in yanına çökmüş, elini omzuna koymuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
