Παρόν
Νιώθω δυο χέρια γύρω από το λαιμό μου σαν κάποιος προσπαθεί να με πνίξει. Σηκώνω τα χέρια μου προσπαθώντας να διώξω από πάνω μου τα χέρια που θέλουν να μου κάνουν κακό αλλά αποτυγχάνω. Μπορεί τα μάτια μου να είναι ανοιχτά αλλά το μόνο που βλέπω είναι μια σκιά να βρίσκεται από πάνω μου και να πιέζει το λαιμό μου. Με χέρια και με πόδια προσπαθώ να διώξω τη αόρατη φιγούρα αλλά δεν τα καταφέρνω ώσπου ακούγεται το κλάμα ενός μωρού από πολύ μακριά. Μόλις συνειδητοποιώ ότι αυτή η ηχώ ανήκει στη κόρη μου βάζω όση περισσότερη δύναμη μπορώ και συνεχίζω να σπρώχνω από πάνω μου αυτή τη σκιά που με έχει σκεπάσει.
«Δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν να πάρει τη κόρη μου από εμένα».λέω χωρίς όμως η φωνή μου να βγάζει ήχο. «Κανένας δεν θα μου την πάρει»πρόσθεσα συνεχίζοντας να σπρώχνω χωρίς επιτυχία. Ξανά ακούγεται το κλάμα της και ενώ συνεχίζω να απομακρύνω αυτό το βάρος που με έχει πλακώσει και κλείνοντας τα μάτια μου άλλη μια φορά βάζω δύναμη σπρώχνοντας το μακριά μου ώσπου νιώθω ότι ελευθερώθηκα από αυτό το βάρος. Μόλις ανοίγω τα μάτια μου βλέπω ότι βρίσκομαι στη μέση ενός δάσους. Κοιτάζω έντρομη τριγύρω μου αλλά δεν μπορώ να δω και πολλά επειδή το μέρος έχει σκεπαστεί από το σκοτάδι της νύχτας. Άλλη μια φορά ακούω το κλάμα και χωρίς δεύτερη σκέψη ακολουθώ το ήχο του. Τρέχω μέσα στο δάσος και χωρίς να με ενδιαφέρει που πατάω και τι συνεχίζω να περπατώ προς τη κόρη μου που με χρειάζεται ώσπου κάποια στιγμή το κλάμα ακούγεται δίπλα μου. Σταματάω και κοιτάζω τριγύρω μου για να την βρω αλλά δεν την βλέπω πουθενά. Τα μάτια μου την ψάχνουν καθώς ακούγεται το κλάμα της ώσπου λίγα μέτρα μακριά μου βλέπω μια σκιά και τρομαγμένη περπατάω αργά προς τη σκιά. Το κλάμα ακούγεται δίπλα στη σκιά και προτού φτάσω κοντά έτσι ώστε να δω το πρόσωπο της σκιάς που προσπάθησε πριν λίγο να με πνίξει και τώρα κρατάει τη κόρη μου μέσα στο αυτί μου ακούγεται ένας ψίθυρος «Εύα;»και η σκιά αυτόματα εξαφανίζεται από μπροστά μου μαζί με τη κόρη μου κάνοντας με να ουρλιάξω τόσο δυνατά και νιώθω τις χορδές της φωνής μου να ραγίζουν.
«Εύα;»ακούγεται μια αντρική φωνή. «Άνοιξε τα μάτια σου»πρόσθεσε η αντρική φωνή και νιώθω να με ταρακουνά. «ΕΥΑ;»ξανά φωνάζει η ίδια φωνή αλλά εγώ αρνούμαι να υπακούσω στη διαταγή του.«Γαμώτο, άνοιξε τα γαμημένα μάτια σου». ακούω τη φωνή του θυμωμένη. «Ξύπνα, η μικρή πρέπει να πεινάει»φώναξε και ακούγοντας τη τελευταία πρόταση του αμέσως άνοιξα τα μάτια μου.
