Παρελθόν
Σηκώνω ψηλά το κεφάλι μου για να κοιτάξω το γυάλινο κτίριο που βρίσκεται μπροστά μου. Για ένα δευτερόλεπτο κλείνω τα μάτια μου και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα μπαίνω μέσα. Καθώς διασχίζω το μεγάλο διάδρομο βλέπω άντρες και γυναίκες με πανάκριβα κουστούμια και ταγιέρ να μπαινοβγαίνουν από το κτίριο. Κοιτάζω σαν χαμένη τριγύρω το χώρο και χαζεύω τη διακόσμηση. Παρατηρώ το μάρμαρο του δαπέδου, το συγκλονιστικό φωτιστικό οροφής με τα χιλιάδες κρύσταλλα σε σχήμα δακρύων και οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με πίνακες ζωγραφικής που σίγουρα η αξία τους είναι αμύθητη. Καταγοητευμένη από τη διακόσμηση του χώρου φτάνω μπροστά στη υποδοχή για να ρωτήσω το που βρίσκεται το γραφείο του Ντι Μάρκο.
«Γεια σας»λέω ευγενικά στη κοπέλα που βρίσκεται πίσω από ένα μεγάλο γυάλινο τραπέζι.
Η κοπέλα σηκώνει το βλέμμα της πάνω από τα χαρτιά της για να κοιτάξει προς εμένα «Γεια σας»είπε, όχι και τόσο ευγενικά.
«Έχω ραντεβού με τον κύριο Τζιάκομο Ντι Μάρκο. Μπορείτε να μου πείτε σε ποιο όροφο είναι το γραφείο του;»
Εκείνη με ξανά κοιτάζει αφ' υψηλού το οποίο δεν μου κάνει εντύπωση ο τρόπος της αφού τα δικά μου ρούχα είναι κουρέλια σε σχέση με τα δικά της. Το μαύρο φόρεμα και το σακάκι είναι Armani ενώ τα δικά μου ενός καλαθιού από ένα συνοικιακό παζάρι. Κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί από πού γνωρίζω ότι τα ρούχα που φοράει είναι του συγκεκριμένου οίκου. Η γραμμή και το κόψιμο στο συγκεκριμένο φόρεμα και του σακακιού είναι σήμα κατατεθέν του οίκου. Η κοπέλα συνεχίζει να με κοιτάζει υποτιμητικά αλλά από τα ρούχα που φοράω δεν της περνάει από το μυαλό ότι έχω και εγώ ρούχα από τον ίδιο οίκο και συγκεκριμένα έχω ένα βραδινό φόρεμα το οποίο κοστολογείται γύρω στα 2,500ευρώ. Αυτά είναι ένα από τα καλά του επαγγέλματος. Είχα έναν πελάτη που είναι ένας από τους μεγαλοδικηγόρους της Ρώμης του οποίου οι πελάτες είναι όλοι οι βαρόνοι της κοκαΐνης. Εκείνος μου έφερνε φορέματα, τσάντες, παπούτσια και κοσμήματα από τους μεγαλύτερους οίκους της Ιταλίας.
«Ο κύριος Ντι Μάρκο απουσιάζει αυτή τη στιγμή»λέει σοβαρά η δεσποινίς κάνοντας με να σουφρώσω τα χείλη μου.
«Με τίποτα. Ο Τζιάκομο με περιμένει»της ανταποδίδω στο ύφος της.
«Ο κύριος Ντι Μάρκο δεν είναι εδώ. Έχει ένα σημαντικό ραντεβού».συνεχίζει να μου πουλάει μπαρούφες.
