Παρελθόν
Πέντε ώρες έχουν περάσει με εμένα να βρίσκομαι μέσα σε ένα κελί και να κατηγορούμαι για ένα φόνο που δεν έκανα. Μόλις έπεσα πάνω στον αστυνομικό και εκεί που πίστεψα ότι σώθηκα αλλά δεν περίμενα ότι η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εμένα.
Η πόρτα του κελιού ανοίγει και ένας αστυνομικός μπαίνει μέσα λέγοντας μου κοφτά «Ακολούθησε με».
Σηκώνομαι πάνω από το ξύλινο κρεβάτι και τον ακολουθώ σιωπηλή. Διασχίζουμε το διάδρομο με εμένα να βρίσκομαι πίσω από τον αστυνομικό ώσπου εκείνος σταματάει. Ανοίγει τη πόρτα που βρίσκεται δεξιά μας και μου κάνει νόημα να μπω μέσα. Για μια στιγμή κοιτάζω ικετευτικά τον νεαρό αστυνομικό ο οποίος δεν με κοιτάζει καν και συνειδητοποιώ ότι κανένας τους δεν μπορεί να με βοηθήσει. Το είδος μου θεωρείται ένα παράσιτο στη κοινωνία και κανένας δεν θα έμπαινε στο κόπο να με βοηθήσει. Με έναν βαθύ αναστεναγμό μπαίνω μέσα στο χώρο και σιωπηλή κάθομαι στη καρέκλα γύρω από ένα τραπέζι και αναμένω το τι θα ακολουθήσει. Η πόρτα δεν αργεί να ανοίξει και μέσα μπαίνει το κάθαρμα που με έμπλεξε σε όλη αυτή τη ιστορία. Με ένα πλατύ χαμόγελο ο μεσήλικας άντρας κάθεται απέναντι μου κρατώντας στα χέρια του κάτι φακέλους. Σταυρώνω τα δάχτυλα μου με το βλέμμα μου να εστιάζει στο γραφείο.
«Για ποιο λόγο με κρατάτε; Δεν έκανα κάτι»λέω απεγνωσμένα χωρίς να τον κοιτάζω.
«Αυτό θα εξαρτηθεί από εσένα άμα έκανες ή όχι»λέει αινιγματικά και με τη άκρη του ματιού μου τον παρατηρώ να ανοίγει το φάκελο.
«Τι θέλεις να πεις;»απόρησα σηκώνοντας το βλέμμα μου και τον κοιτάζω κατάματα αλλά εκείνος ψάχνει κάτι μέσα στο φάκελο.
«Μην βιάζεσαι, μικρή».ψιθυρίζει και συνεχίζει να κοιτάζει κάτω. Μετά από κάμποσα δευτερόλεπτα τον ακούω να λέει «Λοιπόν , ο νταβατζής σας πρέπει να εξοργίστηκε πάρα πολύ με αυτό που του κάνατε. Λογικό είναι αφού εσείς οι δυο είστε οι καλύτερες πόρνες που έχει».
Μισοκλείνοντας τα βλέφαρα μου τον διακόπτω ρωτώντας τον «Τι θέλεις από εμένα;»
«Μην βιάζεσαι θα φτάσουμε και εκεί. Ώστε εσύ και η φίλη σου είχατε σκοπό να φύγετε για Αργεντινή;»με ρωτάει ειρωνικά.
«Ναι, που είναι το κακό;»
«Πουθενά!»
«Τότε;»τον ρωτάω υψώνοντας το τόνο της φωνής μου.